Chicago (Inf. wł.) – Dwudziestego ósmego grudnia srebrny jubileusz kapłaństwa celebrował ks. kanonik Piotr Galek, były proboszcz parafii św. Kamila i wicekapelan Związku Podhalan w Ameryce, piłkarz klubu „Błyskawica”, kierujący obecnie parafią św. Domitilii.
Uroczystą Mszę św. w intencji kapłańskiego posługiwania ks. Piotra wraz z jubilatem i licznym gronem duszpasterzy, na czele z bratem ks. Adamem Galkiem z Lublina, ks. Adamem Faroszem z Zamościa, ks. Robertem Botthof, odprawili biskupi, Jego Ekscelencja Wacław Depo z Zamościa i biskup pomocniczy chicagowskiej archidiecezji Tomasz Paprocki.
W wygłoszonym kazaniu ks. biskup Paprocki podziękował ks. jubilatowi za blisko dwadzieścia lat posługiwania wśród chicagowskiej Polonii, wspominając jego duszpasterską drogę.
Ks. Piotr Galek, syn Franciszka i Anny z domu Topolska, urodził się w 1957 roku w Janowie Lubelskim. W 1978 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie im. ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. 17 grudnia 1983 roku z rąk ks. biskupa Bolesława Pylaka otrzymuje święcenia kapłańskie.
W Polsce pracował w parafiach Matki Kościoła w Świdniku, Miłosierdzia Bożego w Puławach oraz św. Alberta w tym samym mieście. W 1989 roku za zgodą władz kościelnych przybywa do Orchard Lake na kurs przygotowujący do pracy duszpasterskiej w Stanach Zjednoczonych. Po jego ukończeniu jeszcze w tym samym roku rozpoczyna kapłańskie posługiwanie w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w chicagowskiej archidiecezji. Kolejnymi przystankami na duszpasterskiej drodze ks. Piotra są parafie: Świętych Piotra i Pawła, św. Ryszarda, św. Wiktora i św. Eugeniusza, skąd zostaje nominowany na proboszcza parafii św. Kamila, a następnie św. Domitilli w Hillside, gdzie proboszczowską posługę pełni do tej pory.
Podczas swojej polonijnej pracy duszpasterskiej w „Wietrznym Mieście” w roku 1996 zostaje uhonorowany przez metropolitę lubelskiego ks. arcybiskupa Bolesława Pylaka tytułem Kanonika Honorowego Kapituły Lubelskiej. 12 maja 1998 roku zostaje inkardynowany do archidiecezji chicagowskiej.
Podczas kapłańskiej posługi nie stroni od pracy społecznej. Pełni funkcję wicekapelana Związku Podhalan w Ameryce Północnej. Do tej pory duszpasterską opieką otacza członków Koła „Czerwienne”. Obok kapłańskiego posługiwania z zamiłowaniem uprawia sport. Należał do najlepszych zawodników drużyny trzydziestolatków „Błyskawicy”. Od wielu lat jest podporą piłkarskich drużyn księży i dziennikarzy.
Dziękując za błogosławieństwa przekazane przez purpuratów ks. jubilat wyraził wdzięczność Bogu za dar kapłaństwa. – Dzisiaj dziękuję Panu Bogu za wszystkie błogosławieństwa, a szczególnie za dar kapłaństwa i za to, że ten dzień stał się możliwy – podkreślił. – Dziękuję moim rodzicom i rodzeństwu za ich bezwarunkową miłość, wsparcie i pomoc w ciągu mojego życia oraz za te wszystkie wartości moralne, dzięki którym jestem, kim jestem.
Chciałbym bardzo podziękować wszystkim parafianom i przyjaciołom, którzy przybyli z różnych odległych miejsc, aby świętować ze mną. Wasza obecność tutaj uczyniła moją 25. rocznicę kapłaństwa naprawdę wyjątkową. Proszę was wszystkich o modlitwę, a ja ze swojej strony pragnę zapewnić wszystkich, że będę o was pamiętał w swoich modlitwach – wyznał ksiądz Piotr Galek, dziękując za liczne wyrazy wdzięczności i uznania ze strony braci kapłanów i innych uczestników nabożeństwa.
Po mszy blisko trzystuosobowe grono parafian, księży i przyjaciół spotkało się na okolicznościowym bankiecie w sali „Paradise”. Świadkiem jubileuszu był między innymi brat Adam, który również przez kilka lat pełnił duszpasterską posługę w „Wietrznym Mieście”, a obecnie pracuje w Lublinie. Przybyli przebywający w Kanadzie sąsiedzi z rodzinnej wioski, Jan Wróblewski z siostrą Teresą Wróblewską Ryrzkurz, Alina Szymczyk oraz kuzynostwo z Niemiec i liczni znajomi.
Związek Narodowy Polski i grono dawnych kolegów z boiska, podczas gry w barwach „Błyskawicy”, reprezentowali skarbnik Marian Grabowski i prezes „ZNP Błyskawica” Ignacy Dudziak, którzy wręczyli jubilatowi statuetkę klubowego orła.
Toast za zdrowie jubilata wznieśli między innymi duszpasterz i kolega z boiska piłkarskiego ks. proboszcz Antoni Dziorek z parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika, kapelan Związku Podhalan, ojciec Wacław Lech, proboszcz parafii św. Kamila oraz ks. Jerzy Kusy z rodzinnych stron.
– Chodziliśmy razem z Piotrem do jednej klasy w szkole podstawowej. Wtedy nie wspominał nawet, że ma zamiar zostać księdzem – zwierzył się podczas przyjęcia kolega jubilata Jan Wróblewski. – Piotr zawsze był wesoły i pełen energii. Nie mógł usiedzieć w jednym miejscu. Graliśmy razem w piłkę. Czasem wracaliśmy do domu w podartych spodniach. Wszyscy go lubili – koleżanki, koledzy, nauczyciele, sąsiedzi. Zawsze był miły i można było na nim polegać. Tak jest do dzisiaj – podkreślił pan Jan.
Tekst i zdjęcia:
Andrzej Baraniak/NEWSRP
