Dariusz Cisowski
O tym mówiło się od dłuższego czasu. Choć to nadchodziło i wydawało się nieuniknione, wszyscy starali się nie dopuszczać myśli, że to się stanie, A jednak sie stało. We wtorek Patrick Kane po 16 sezonach spędzonych w Chicago dołączył do New York Rangers, zajmujących obecnie szóste miejsce w Konferencji Wschodniej, i goniących za pierwszym Pucharem Stanleya od 1994 roku. Oznacza to koniec najbardziej pamiętnej ery w historii klubu, której Kane był najjaśniejszą postacią.
W zamian Blackhawks pozyskali warunkowy wybór w drugiej rundzie draftu 2023, wybór w czwartej rundzie 2025 i obrońców Andy'ego Welinskiego z New York Rangers i Vili Saarijarviego z Arizona Coyotes w ramach wymiany.
Kane, wybrany numerem 1 w drafcie NHL w 2007, opuszcza Chicago jako jeden z najbardziej utytułowanych graczy Blackawks, z którymi w ciągu pięciu lat zdobył trzy Puchary Stanleya, ponadto plasując się blisko szczytu wielu kategorii ofensywnych. Zagrał w 1161 meczach sezonu regularnego, co daje mu trzecie miejsce w historii klubu. Takie same ma pod względem strzelonych bramek (446). Drugi jest natomiast w ilości asyst (779) i w zdobytych punktach (1225).
W ciągu 16 sezonów spędzonych w “Wietrznym Mieście” dziewięć razy był wybierany do All-Star i trzykrotnie typowany był do pierwszej drużynie NHL. Stał się właścicielem Calder Trophy dla Rookie of the Year w 2008 roku, a w 2016 Hart Trophy najlepszego gracza NHL.
Gol Kane'a w dogrywce szóstego meczu finału Pucharu Stanleya przeciwko Flyers w 2010 roku, dał Blackhawks pierwsze mistrzostwo od 1961 r.
W play-off Pucharu Stanleya 2013 został zdobywcą Conn Smythe Trophy za MVP po sezonie, kiedy zdobył dziewięć bramek i dziesięć asyst w 23 meczach. Wśród nich był gol w dogrywce, decydujący o losach serii przeciwko Los Angeles Kings w piątym meczu finałów Konferencji Zachodniej w United Center.
Zakończył też batalię Blackhawks o Pucharu Stanleya 2015 w szóstym meczu finału przeciwko Tampa Bay Lightning, kiedy jego gol zapewnił zespołowi pewne zabezpieczenie w wygranej 2: 0. To właśnie wtedy pierwszy raz od 1938 roku “Czarne Jastrzębie” zdobyły mistrzostwo na własnym lodowisku.
W sezonie 2015-2016 miał najlepszy sezon w swojej karierze w NHL, podpierając 46 bramek 60. asystami, zdobywając wspomniane już Hart Trophy. Był pierwszym hokeistą Blackhawks, który zdobył tę nagrodę od czasu Stana Mikity w 1967 roku.
Mimo że losy zespołu podupadły w ciągu ostatnich sześciu sezonów, Kane, przejmując przywódczą rolę w zespole, był nadal” produktywny”. W sezonie 2018 miał rekordowe w karierze 110 punktów, a trzy lata później 66 asyst, najwięcej jak dotąd w swoich 16 sezonach NHL. W tym sezonie, jednym z najczarniejszym dla Blackawks w ostatnich latach, do 16 goli dodał 29 asyst. Z pewnością powiększy ten dorobek, ale z tego będą cieszyć się już fani Rangers.
Z fanami Blackhawks pożegnał się na Twitterze. „To był emocjonalny czas dla mnie i mojej rodziny, ale czuję, że ta decyzja stawia mnie w najlepszym miejscu, aby natychmiast wygrać kolejny Puchar Stanleya. To jest dla mnie szansa. Blackhawks zrobili wszystko, co mogli, aby postawić mnie w świetnej sytuacji i zawsze będę im za to wdzięczny. To słodko-gorzkie uczucie opuszczać miejsce, które jest dla mnie tak wyjątkowe, ale zawsze będę nosił wspomnienia, które stworzyliśmy w Chicago. Będzie mi brakować ryku United Center, ogłuszającego dźwięku hymnu i mieszkańców Chicago. Razem stworzyliśmy wspomnienia, które będą trwać przez całe życie, jak trzy sztandary mistrzów Pucharu Stanleya, które na zawsze wiszą w United Center. Nie mogę się doczekać tego kolejnego kroku w mojej karierze i zawsze będę wdzięczny za wszystko, co otrzymałem od Blackhawks i Chicago”.
Włodarze Blackhawks, jakby rewanżując się, opublikowali na Twitterze hołd wideo poświęcony czasowi Kane'a spędzonemu z zespołem, a generalny menadżer Danny Wirtz, w dniu, kiedy zakomunikowano o jego odejściu, wydał oświadczenie: „Wkład, jaki Patrick Kane wniósł do Blackhawks i miasta Chicago, nigdy nie zostanie zapomniany. Chociaż dzisiejszy dzień oznacza koniec ery dla zespołu, on na zawsze pozostanie częścią rodziny naszego zespołu. Trzy Puchary Stanleya, ponad 1000 meczów, ponad 1200 punktów, ponad 400 goli i niezliczone nagrody to tylko część dziedzictwa, które tutaj pozostawił — jeden z największych graczy w historii naszego klubu. Życzymy Patrickowi, Amandzie, Patrickowi III i całej jego rodzinie wszystkiego najlepszego z New York Rangers i dziękujemy mu za niezliczone radosne wspomnienia”.
Dariusz Cisowski
