Ewa Malcher
Dziadek Wiktora Barczyka walczył w powstaniu styczniowym, ojciec w Legionach, a jemu przyszło bić się o Polskę w szeregach armii Andersa. Miał być księdzem, a stał się żołnierzem i nauczycielem. Po wojnie został prekursorem polonijnej oświaty w Anglii i Stanach Zjednoczonych, dokąd trafił wraz z żoną Zofią, uczestniczką powstania warszawskiego.
W życiu prywatnym państwo Barczykowie doczekali się sześciorga dzieci, które otrzymały staranne i prestiżowe wykształcenie. Od 65 lat są przykładem zgodnego małżeństwa, które potrafiło stworzyć na obczyźnie modelowy wzór polskiego gniazda, tradycyjnego i ciepłego, pełnego katolickich i patriotycznych wartości, do którego z przyjemnością się wraca. Ich życiową drogę ukazała młodzież szkolna w okolicznościowym spektaklu słowno-muzycznym „Niedokończony kalejdoskop Zofii i Wiktora”.
Dzisiaj Wiktor Barczyk pomimo swoich 95 lat nadal kieruje założoną 35 lat temu szkołą sobotnią im. Fryderyka Chopina, największą polonijną szkołą poza granicami kraju, jak nazwał ją śp. prezydent Lech Kaczyński.
– Mowa polska będzie żywa i nieśmiertelna, jeżeli będziemy ją przekazywać następnym pokoleniom, jak najcenniejszy skarb. Skarb ten włącznie z jego przebogatą przeszłością historyczną, malowniczymi krajobrazami, tradycjami i zwyczajami przekazuje Polska Szkoła im. Fryderyka Chopina w Palatine i Buffalo Grove – powiedział Wiktor Barczyk do ponad dwustuosobowego grona jubileuszowych gości.
Wśród nich byli między innymi wiceprezeska Związku Narodowego Polskiego Teresa Abick, prezes Zrzeszenia Nauczycieli Polskich Ewa Koch i wicekonsul Konrad Zieliński, który uhonorował trzydziestoosobową grupę nauczycieli z piętnastoletnim stażem Medalami Komisji Edukacji Narodowej. Wszyscy nauczyciele z liczącego blisko sto osób grona uhonorowani zostali przez dyrektor Ewę Górską dyplomami. Były kwiaty i podziękowania dla szkolnych pedagogów oraz członków szkolnej rady pracującej pod okiem Janusza Porwisza. Spotkanie z dużym poczuciem humoru prowadziła Wanda Antczak.
Uroczystość uświetnili wybitni absolwenci szkoły: śpiewaczka operowa młodego pokolenia Aleksandra Nowakowska i pianista Michał Pęcak oraz szkolny zespół tańca “Hejnał”. Z okazji jubileuszu wydany został pamiętnik okolicznościowy z licznymi gratulacjami, które napłynęły z różnych zakątków świata, również od prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. W kuluarach bankietu można było obejrzeć wystawę fotograficzną ukazującą historię i osiągnięcia szkoły. Znalazło się również miejsce na promocję „Dziennika Związkowego”, na którego łamach publikowanych było wiele relacji z wydarzeń dokumentujących historię szkoły. A ta jest bardzo bogata.
Pomysł na ostatnie „szkolne dziecko” państwa Barczyków narodził się podczas ich wizyty w Wadowicach, miejscu narodzin papieża Polaka – Jana Pawła II. Szkoła powstała z zamysłem uczczenia jego pamięci. Niestety, po powrocie z Polski okazało się, że istniała już inna szkoła o tej nazwie. Zofia Barczyk zaproponowała więc, by nazwać nową szkołę imieniem wielkiego pianisty i kompozytora Fryderyka Chopina.
6 września 1979 roku w nowej placówce naukę rozpoczęło 109 uczniów. Dzisiaj jest ich czternastokrotnie więcej. Grono pedagogiczne liczy ponad stu nauczycieli i katechetów. Niezwykle ważnym dokonaniem Wiktora Barczyka było uzyskanie dla szkoły akredytacji stanowej dającej punktowane godziny (credit hours) zajęć z języka polskiego, które potem zalicza się w programach amerykańskich szkół wyższych jako język obcy. W 1999 roku utworzony został fundusz stypendialny dla maturzystów. Od kilku lat trzech maturzystów otrzymuje na zakończenie nauki stypendia wysokości 500 dolarów. Uczniowie tej placówki od lat stanowią najliczniejszą i najbarwniejszą grupę marszową podczas Parady 3 Maja. W szkole prowadzony jest ośmioletni program nauki religii. Na zajęcia z tego przedmiotu w placówkach w Buffalo Grove i Palatine uczęszcza ponad 700 uczniów.
Tekst i zdjęcia: AB/NEWSRP
