Reklama

Uzależniony od seksu

Katarzyna Pilewicz
11/02/2023 10:10 PM

Wszystko na zewnątrz wydawało się być takie piękne. Wysokie stanowisko, status społeczny, piękna rodzina, powiększona ostatnio o czwartego potomka – długo wyczekiwaną córeczkę. I nagle nastąpił krach.

Żona przypadkiem otworzyła komputer Aleksandra. Pojawił się pikantny w treści seksualne czat z roznegliżowaną kobietą w średnim wieku. Zalała ją fala mdłości. Sprawdziła ostatnie wejścia na strony internetowe. Ostra pornografia. Świat runął dla niej w jednej chwili. Już nic nie będzie takie samo, odkryła ciemną stronę męża i ojca jej dzieci.

Co to jest seksoholizm?

Kompulsywna masturbacja, szukanie przypadkowych partnerek, obsesyjne myśli o seksie, oglądanie pornografii. To behawioralny przymus, który prowadzi do poważnych życiowych konsekwencji. Wielokrotnie złapani na gorącym uczynku, z przypadkowymi partnerkami seksualnymi, płacenie za seks, oglądanie porno, kłamstwa – to jedna część medalu. Za tym idzie emocjonalne zniszczenie całych rodzin, rozstania, złamana reputacja, ruina finansowa, choroby przenoszone drogą płciową. Eskalacja seksualnych zachowań przynosi coraz większe ryzyko problemów z prawem. Z drugiej strony osamotnienie, zanik zainteresowań, poczucie wstydu, depresja. Jak każdy inny rodzaj uzależnienia – uzależnienie od seksu jest niczym innym jak cierpieniem, samotnością i desperacją.

Skąd to się wzięło?

Osoby angażujące się w nadmierne, kompulsywne zachowania seksualne są zwykle ofiarami chronicznej traumy w dzieciństwie. Może to być zaniedbanie ze strony opiekunów lub emocjonalna, fizyczna lub seksualna przemoc. Już we wczesnej młodości ofiary traumy zaczynają uśmierzać emocjonalny dyskomfort substancjami poprawiającymi nastrój, czyli alkoholem i narkotykami. Niektórzy jednak idą w stronę kompulsywnych zachowań seksualnych takich, jak masturbacja poparta różnego rodzaju fantazjami lub oglądaniem porno, po to, aby uciec od dysfunkcyjnej rzeczywistości i znieczulić emocje. Niestety zachowaniem tym tylko pogłębiają istniejące już poczucie wstydu i bezwartościowości, czym wzmacniają tylko błędne koło i zwiększają potrzebę ucieczki. Uzależnienie od seksu to nie zabawa. Podobnie jak uzależnienie od narkotyków lub alkoholu, w miarę rozwoju uzależnienia życie człowieka staje się pełne rozczarowań i beznadziei.

Symptomy uzależnienia od seksu

W miarę pogłębiania się aktywnego uzależnienia, seksoholicy ustawiają swoje życie wokół seksu. Spędzają długie godziny na planowaniu i angażowaniu się w zachowania seksualne, czyli zarówno masturbację jak i seks z innymi. Seks staje się obsesją, nic innego nie jest już ważne. Małżonkowie, dzieci, rodzina, praca schodzą na dalszy plan, poprzednie zainteresowania są ignorowane. Gdy uzależnienie jest na zaawansowanym etapie, również wartości osobiste i moralne nie są przestrzegane, osoba uzależniona może łatwo wpaść w tarapaty prawne. Uzależniony staje się swoim uzależnieniem. Wstyd i poczucie winy eskalują do ogromnych rozmiarów, a utrzymywanie wszystkiego w sekrecie przed najbliższymi pogłębia tylko poczucie samotności i izolacji. Terapeuci zajmujący się uzależnieniem od seksu wyodrębniają trzy podstawowe kryteria uzależnienia:

•Angażowanie się w obsesyjne myślenie o fantazjach seksualnych i kompulsywne zachowania seksualne.•Utrata kontroli nad fantazjami i zachowaniami, objawiająca się nieudanymi próbami skończenia z tym.•Pojawienie się negatywnych konsekwencji zachowań seksualnych (problemy małżeńskie, problemy prawne, wstyd, niedotrzymanie zobowiązań finansowych, problemy w pracy, pogorszenie stanu zdrowia psychicznego.)

Gdy seks nie jest uzależnieniem

Nie zawsze jednak kompulsywny seks jest uzależnieniem. Są też tacy, którzy angażują się w nadmierne seksualne zachowania, nie będąc uzależnionymi od seksu.

1.Osoby w maniakalnej fazie choroby dwubiegunowej angażują się często w ryzykowne seksualne zachowania.2.Osoby zdiagnozowane z osobowością pogranicza (borderline personality disorder) czasem podchodzą do seksu jako formy samookaleczenia.3.Osoby, które są zdezorientowane co do własnej orientacji seksualnej, wykazują kompulsywne zachowania seksualne.4.Ludzie z dolegliwościami seksualnymi, jak ekshibicjonizm, pedofilia, fetyszyzm wymagają przymusowego leczenia, bo ranią innych swoim zachowaniem, choć nie są uzależnieni.5.Osoby, które są ofiarami przemocy seksualnej w dzieciństwie – mogą podświadomie próbować uzyskać kontrolę nad swoją traumą, aby zmniejszyć symptomy stresu pourazowego.6.Młodzież i młodzi dorośli, którzy są opóźnieni w rozwoju umysłowym mogą rozwinąć wzorzec kompulsywnego zachowania seksualnego, jako wynik braku zdrowych doświadczeń i braku zrozumienia, czym seks jest i czym powinien być.7.Osoby na spektrum autyzmu, które nie mają doświadczeń społecznych i nie rozwijają bliskich znajomości, mogą rozwinąć kompulsywne zachowania seksualne.8.Osoby uzależnione od alkoholu i narkotyków, mogą rozwinąć kompulsywne zachowania seksualne wówczas, gdy są pod wpływem stymulantów lub używają seksu w zamian za swoje substancje.9.Osoby, z osobowością zależną, które są zależne od miłości drugiej osoby i robią wszystko, aby się jej podporządkować i nie stracić uczucia.

Leczenie

Gdy jednak kompulsywny seks jest uzależnieniem, to potrzebna jest pomoc. Pierwszym krokiem jest przyznanie się przed samym sobą. Gdy problem zostaje zidentyfikowany, wtedy łatwiej jest o nim mówić. Udanie się do specjalisty od uzależnień lub specjalnie szkolonego specjalisty od seksoholizmu (ang. CSAS Certified Sex Addiction Specialist) jest bardzo zalecane. Pamiętaj, że nie jesteś sam, jest wielu innych, którzy przechodzą przez piekło uzależnienia. Dołącz do grupy anonimowych seksoholików. Wejdź na stronę internetową http://www.chicagosa.org/Meet.htm.

Dr Katarzyna Pilewicz, LCPC, CADC

doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w trzech lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia.