Pielgrzymi z kolonii Plymouth w 1621 roku dziękowali Bogu za przetrwanie ciężkiej próby, jaką był pierwszy rok w Ameryce. Choć mieli zupełnie inaczej zastawiony stół niż my dzisiaj, do swojej uczty zasiedli razem z Indianami, tak jak obecnie przy stole spotykają się przedstawiciele różnych grup etnicznych i wyznań, kontynuując tradycję dzielenia się i zaczynania wszystkiego od nowa.
Osadnicy, którzy przybyli na statku „Mayflower” i założyli kolonię Plymouth, po przejściu srogiej zimy, której nie przeżyła połowa ze 102 kolonistów, przez trzy dni świętowali w podziękowaniu za obfite plony, które to wydarzenie umownie przyjęło się za pierwsze Święto Dziękczynienia.
Jednak święta być może nie byłoby dziś, gdyby nie Indianie, którzy podarowali osadnikom kukurydzę i wskazali najlepsze miejsca do połowu ryb. Podzielili się z angielskimi kolonistami ziarnem i nauczyli ich jak je uprawiać, by rosło na amerykańskiej ziemi.
Dziewięćdziesięciu Indian z plemienia Wampanoag i Pequamid przyniosło na ucztę pielgrzymów dziczyznę, także zamiast obowiązkowo spożywanego dziś indyka znajdowała się sarnina, a także upolowane dzikie ptactwo. Natomiast ciasto z dyni mogła zastąpić co najwyżej potrawka z tego warzywa, ponieważ brakowało cukru. Co ciekawe, głównym napojem kolonistów było piwo – piły je nawet dzieci, gdyż istniała wątpliwość co do czystości wody. W tym miejscu warto dodać, że pielgrzymi nie byli purytanami, którzy przybyli do Massachusetts 10 lat później. Ci drudzy byli dużo bardziej surowi, nie tańczyli i nie bawili się jak koloniści z Plymouth, lubiący muzykę, śpiew i popularne wówczas w Anglii kontredanse. Dla zabawy organizowano zawody w strzelaniu czy wyścigi, a dzieci grały w kulki, wilka i owce oraz bawiły się w chowanego.
Święto Dziękczynienia ogłosił świętem narodowym w trzeci czwartek listopada w 1863 roku prezydent Abraham Lincoln (w 1939 datę uściślono i jest to dziś czwarty czwartek listopada). Również z tym prezydentem wiąże się tradycja ułaskawienia indyka. Podobno Lincoln pozwolił swojemu synowi Tadowi wypuścić na wolność w tym dniu indyka, który był jego zwierzątkiem domowym.
W Święto Dziękczynienia każdy wyraża wdzięczność za coś innego: za wspomnienia, radości, wolność czy pomyślność.
My naszym Czytelnikom dziękujemy za przychylność i krytykę, i za to że jesteście z nami.
Redakcja
