Rumsfeld o sukcesach

(AP) – W pierwszym od opuszczenia Pentagonu wywiadzie były sekretarz obrony, Donald Rumsfeld, znany głównie z słowotwórczych łamigłówek i wyjątkowej arogancji, wyraził równie absurdalne opinie, jak wtedy, gdy przewidywał, że wojna w Iraku potrwa nie dłużej niż kilka tygodni, a jej koszty zostaną pokryte z zysków z irackiej ropy.

W rozmowie z magazynem GQ Rumsfeld zachłysnął się „olbrzymim sukcesem” w Afganistanie. „28 milionów ludzi ma wolność, własnego prezydenta i parlament, lepsze życie”. Wypowiedź ta świadczy, że były sekretarz obrony nadal jest na bakier z logiką, a własne mrzonki przekłada nad wiarygodne źródła informacji. Nieco słabszą ocenę wystawia Irakowi. Winę za porażki składa wyłącznie na iracki rząd, gdyż „nie zdołał stworzyć podstaw demokratycznego systemu, czy jak kto woli środowiska sprzyjającego rozwojowi innych dróg życia”. W żadnym wypadku nie wiąże tej porażki z nieudolną strategią Pentagonu ani amerykańskich sił zbrojnych.

„W sensie dosłownym wojsko USA nie może przegrać bitwy, nie może przegrać wojny. Z drugiej strony sami tej walki nie wygrają. Zwycięstwo wymaga dyplomacji, pomocy ekonomicznej, całego szeregu rzeczy nie leżących w gestii Departamentu Obrony”.

W rozmowie przeprowadzonej na rancho koło Taos w Nowym Meksyku, 75-letni Rumsfeld chętnie mówił o własnej karierze i wyraził oszczędne opinie o byłych współpracownikach, decyzji dotyczących wojny w Iraku i swojej przymusowej rezygnacji.

Zapytany czy w ciągu ostatnich sześciu lat zdarzyło się coś, czego żałuje odpowiedział: „Oczywiście, zawsze się pragnie, by wszystko poszło znakomicie, lecz nigdy tak nie jest”.

Donald Rumsfeld, najmłodszy sekretarz obrony w administracji Forda, i najstarszy w administracji Busha, zasiadał w Kongresie przez 4 kadencje, był ambasadorem USA w NATO i pełnił szereg innych stanowisk rządowych. O prezydencie Bu-shu powiedział, że „jest znacz-nie bardziej inteligentny i ma szersze zainteresowania niż się powszechnie sądzi”.

Nie pamięta, kiedy po raz ostatni rozmawiał z prezydentem. Czy za nim tęskni? „Nie”, brzmiała odpowiedź. (eg)