Dzieci i dorośli różnią się stylami przywiązania. W dużym stopniu przywiązanie zależne jest od reakcji matki i ojca na dziecko oraz wrażliwości na potrzeby niemowlęcia w pierwszych miesiącach życia.
Troska, zainteresowanie rodziców budują podwaliny przekonania, że są oni źródłem bezpieczeństwa. Mamy dzieci przywiązanych bezpiecznie, ufnie, w pierwszych miesiącach życia nie lekceważą ich płaczu, szybciej nań reagują i są w stanie skutecznie pocieszyć dziecko. Badania pokazują silny związek reagowania rodziców na ich płacz w pierwszym półroczu życia z pogodniejszym usposobieniem i większą samodzielnością dziecka pod koniec pierwszego roku życia. By w przyszłości odważyć się na samodzielność, niemowlę potrzebuje pozytywnych doświadczeń z tego wczesnego okresu zależności, który według psychologów rozwojowych nazywany jest okresem symbiozy. Dla rozwoju ufnego przywiązania szczególnie ważne jest ukojenie, zapewnienie bezpieczeństwa w sytuacji, gdy niemowlę jest przestraszone, przygnębione.
Magdalena Chrzan-Dętkoś – dr psychologii, psychoterapeutka. Pracuje w Zakładzie Psychologii i Psychopatologii Rozwoju w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego oraz w Ośrodku Psychoterapii Psychodynamicznej Initio w Gdańsku.
Ewa Malcher
