Konta emerytalne IRA stanowią dla wielu mieszkańców Stanów Zjednoczonych jeden z największych kont majątkowych, bowiem środki składane przez wiele dekad rosną z odroczeniem podatków. Choć po ukończeniu wieku 70 i pół roku właściciele muszą zacząć stopniowo konta IRA likwidować, niekiedy pozostają one dla spadkobierców. Warto wiedzieć, co robić, gdy odziedziczymy konto IRA, bo przepisy są skomplikowane, a błędy mogą być kosztowne.
Wypłata gotówki
Każdemu wolno natychmiast pobrać środki z odziedziczonego konta IRA, ale rzadko jest to optymalnym rozwiązaniem. Jednorazowo wypłacona kwota zostanie ci wliczona do dochodu podlegającego opodatkowaniu i zapłacisz podatek dochodowy zgodnie z podatkową skalą. Warto więc spowolnić wybieranie pieniędzy, ażeby jak najmniej dzielić się z fiskusem i kontynuować jak najdłużej przyrost kapitału z odroczeniem podatków.
Twoje opcje
Jak możesz traktować odziedziczone konto IRA i jakie zapłacisz podatki, zależy od twojego pokrewieństwa ze zmarłym oraz twoich planów.
– Wdowa lub wdowiec właściciela konta IRA może traktować IRA zmarłego jako swoje własne albo jako odziedziczone (patrz niżej: inherited IRA).
– Osoby nie będące małżonkiem zmarłego otrzymują konto jako odziedziczone, z którego mogą wybierać środki stopniowo, zgodnie ze swoim terminarzem.
– Konto IRA zapisane w testamencie musi być zlikwidowane najpóźniej w ciągu 5 lat.
Odziedziczone IRA
Odziedziczone konta IRA działają inaczej od tradycyjnych i należy postępować z nimi bardzo ostrożnie. Błędem jest pozostawienie konta nietkniętego. Jeżeli odziedziczysz IRA od osoby innej niż od współmałżonka, to nie powinieneś przelać środków na swoje IRA, ani mieszać z innymi. Każde z tych posunięć uznane byłoby przez IRS za likwidację konta i spowodowało dotkliwe podatki dochodowe. Co więc należy robić z kontem, które zostawił nam któryś z rodziców? Należy je odpowiednio przerejestrować, by oficjalnie się stało „odziedziczonym IRA”.
Przykład. Jan Kowalski miał w banku konto emerytalne IRA, na którym beneficjentem był jego syn Marek. Ojciec zmarł 1 stycznia 2017 roku. Po śmierci ojca syn udał się do banku, który przerejestrował to konto w następujący sposób: „Jan Kowalski IRA/ Deceased 1/1/2017/ FBO Marek Kowalski as beneficiary”. (FOB to For the Benefit of). Niektóre banki stosują format: “Marek Kowalski, as beneficiary of Jan Kowalski’s IRA”. Zarówno nazwisko zmarłego jak i syna powinno znaleźć się w tytule Inherited IRA. Dopilnuj, by wstawiona została data śmierci właściciela i twój numer Social Security. Finansowa instytucja da ci odpowiedni formularz.
Jeżeli beneficjent konta zmarłej osoby nie przerejestruje, będzie to jednoznaczne z wybraniem wszystkich środków, likwidacją konta i pociągnie za sobą zapłacenie podatków dochodowych przez beneficjenta.
Oto co należy wiedzieć o odziedziczonym IRA:
– Wypłaty (dystrybucje) z konta odziedziczonego nie podlegają 10-procentowej karze, gdy nowy właściciel wypłaca pieniądze przed ukończeniem 59 i pół roku, chyba że małżonek przejmie konto jako swoje (patrz poniżej).
– Odziedziczone IRA nie może być mieszane z innymi istniejącymi kontami IRA. Również potem nie wolno dopłacać do tego konta.
– Na odziedziczonym IRA nie możesz wyznaczyć swoich spadkobierców (małżonek może).
Konto współmałżonka
Jako małżonek właściciela konta IRA nasz dwie opcje.
Opcja pierwsza: możesz przerejestrować IRA zmarłego na swoje nazwisko, czyli otworzyć nowe konto IRA i traktować je jak własne. Ta unikalna opcja dostępna tylko dla małżonków nazywa się spousal transfer. Skoro konto będzie twoje, wypłaty regulowane są normalnymi przepisami. Możesz wyznaczyć swojego beneficjanta i nie musisz wybierać pieniędzy z IRA aż do ukończenia 70 lat i sześciu miesięcy. Ta wersja pozwala zastosować harmonogram oparty na przewidywanej długości życia twojego i twego beneficjanta.
Opcja druga: zamień IRA zmarłego małżonka na odziedziczone (jak powyżej). Wtedy będziesz musiał wybierać pieniądze zgodnie ze swoją przewidywaną długością życia (single life-expectancy), czyli szybciej niż w wersji pierwszej.
Co wybrać? To zależy od twoich planów. Jeżeli pieniędzy szybko nie potrzebujesz, to zastosuj opcję pierwszą: zarejestruj IRA jako swoje. To jest szczególnie korzystne, gdy jesteś w wieku poniżej 70 i pół roku, a twój małżonek zanim zmarł, ukończył 70 lat i sześć miesięcy. W takim przypadku poprzez przejęcie konta IRA na własność, możesz wypłaty z IRA rozciągnąć w czasie (stąd nazwa stretch IRA). Jeżeli potrzebujesz pieniędzy, to zamień IRA małżonka na odziedziczone IRA (opcja druga), bo od kwot z niego wypłacanych nie zapłacisz kary, niezależnie od swego wieku. (Przypominam, że dla właściciela konta kara wynosi 10 proc. kwot wybranych przed ukończeniem 59 i pół roku życia).
Jeśli nie jesteś współmałżonkiem
Spadkobierca nie będący małżonkiem zmarłego musi dopilnować, by przerejestrować konto IRA na odziedziczone (inherited IRA, jak powyżej). Przestroga: przerejestrowanie konta tylko na twoje nazwisko jest jednoznaczne z natychmiastowym wybraniem pieniędzy i IRS domagałoby się podatków od całej kwoty.
Tempo likwidacji IRA odziedziczonego przez wdowę/wdowca zależy od tego, czy oryginalny właściciel ukończył 70 i pół roku, czy nie.
Jeżeli właściciel ukończył 70 i pół roku, to znaczy, że zaczął przymusowe wybieranie pieniędzy (required withdrawals). Musisz kontynuować wypłaty w tempie, w jakim on to robił zależnie od jego spodziewanej długości życia. Pierwsza rata musi być pobrana nie później niż 31 grudnia roku, w którym zmarł właściciel. Oblicza się ją dzieląc stan konta z końca roku śmierci przez statystycznie wyliczoną liczbę lat życia, jakie ci pozostały.
Przykład: Jan odziedziczył konto IRA swego ojca warte pod koniec roku 100 tys. dol. Skoro Jan ma 47 lat, to jego spodziewana długość życia wzięta z tabel urzędu podatkowego wynosi 37. Jan musi wypłacać rocznie co najmniej 2 703 dol. (100 000:37).
Jeżeli właściciel nie ukończył 70 i pół roku, to musi dokonywać wypłat w tempie dyktowanym swoją spodziewaną długością życia. I musi zacząć przed zakończeniem roku następującym po roku śmierci właściciela. Jeżeli nie zaczniesz wypłaty do tego terminu, IRA musi być zlikwidowane do 31 grudnia piątego roku po śmierci właściciela IRA, co nazywa się „regułą pięciu lat”.
W obydwu przypadkach, oczywiście, możesz wycofać pieniądze szybciej, ale warto zachować konto, które daje schronienie przed podatkami.
Jeżeli konto nie miało wyznaczonego beneficjanta, to przechodzi na masę spadkową i musi być opróżnione w przeciągu 5 lat.
Ewa Malcher
