Przykład z życia: zadzwonił do mnie Pan Jan z Chicago. Jest o trzy lata młodszy od żony, pracuje, ale nie ma zakładowego ubezpieczenia zdrowotnego. Jego żona Anna poważnie zachorowała. Żona skończyła właśnie 65 lat, a kolega zasugerował, żeby pan Jan zaczął pobierać wczesną emeryturę Social Security, bo wtedy żona dostanie ubezpieczenie zdrowotne Medicare. Wydawało się to znakomitym rozwiązaniem, więc pan Jan udał się do biura SSA, złożył wniosek o wczesną emeryturę, a żona – o Medicare. Pan Jan spytał mnie, czy kolega miał rację.
Odpowiedź jest przecząca. Żona sama była uprawniona do Medicare. Kolega nie miał racji doradzając wczesną emeryturę osobie, która zamierza kontynuować pracę. Pan Jan podjął niekorzystną decyzję, która będzie kosztować zarówno jego, jak i żonę kilkadziesiąt tysięcy dolarów, w zależności od ich sytuacji.
Kto jest uprawniony do Medicare
Zacznijmy od wyjaśnienia, kiedy niepracujący małżonek pracownika staje się objęty ubezpieczeniem Medicare. Każdy Amerykanin kwalifikuje się do części Medicare A (ubezpieczenie szpitalne) za darmo, a części Medicare B (na lekarza) odpłatnie, jeżeli ukończył 65 lat oraz jest w pełni ubezpieczony. Ubezpieczonym można być:
– z tytułu własnej pracy, czyli gdy przepracował co najmniej 40 kwartałów (oznacza to, że otrzymuje Social Security albo jest do świadczeń uprawniony), albo
– z tytułu pracy małżonka albo byłego małżonka. Żyjący małżonek-pracownik powinien mieć co najmniej 62 lata, ale nie musi być na emeryturze.
Do Medicare kwalifikują się również inwalidzi pobierający Social Security Disability w dwa lata po rozpoczęciu pobierania renty. Specjalne zasady dotyczą ludzi śmiertelnie chorych.
A więc jak widać, Pan Jan nie musiał przejść na emeryturę, by żona dostała Medicare.
Gdy żona jest młodsza
Oczywiście, te same przepisy dotyczą żon i mężów, ale w tym artykule zakładam, że pracownikiem jest mąż, a niepracująca pozostawała żona.
Jeżeli twoja żona jest młodsza, to po osiągnięciu 65 lat powinieneś wziąć Medicare dla siebie, niezależnie od tego, czy pracujesz, masz ubezpieczenie zakładowe, czy nie. Część A (szpitalna) jest za darmo. Kwestia wykupienia części B (na lekarza) zależy od twojej sytuacji.
Żonie przysługuje Medicare dopiero po osiągnięciu 65 lat, niezależnie od tego, czy mąż pracuje i czy ma Medicare. Do 65. urodzin młodsza żona potrzebuje innego ubezpieczenia. Najczęściej jest to rodzinna polisa z pracy męża. W razie jej braku pozostaje Obamacare: Health Insurance Marketplace, www.health.gov. Wiele osób pozostaje w pracy dla kontynuacji ubezpieczenia dla rodziny.
Gdy żona jest starsza
Starsza żona otrzyma Medicare z tytułu pracy męża, gdy osiągnie 65 lat. Jej mąż nie musi być na emeryturze, ale musi mieć skończone 62 lata, bo wtedy nabywa uprawnienia emerytalne.
Co ważne, nie musisz składać wniosku o emeryturę, by żona mogła być ubezpieczona. Musisz tylko mieć odpowiedni wiek (co najmniej 62 lata), żeby złożyć wniosek, gdybyś tego chciał.
Jeżeli twoja żona jest starsza od ciebie o więcej niż 3 lata, to możesz wykupić część A Medicare i płacić za nie aż do czasu osiągnięcia przez ciebie 62. roku życia. Cena miesięcznej składki zależy od liczby lat pracy, a dla osoby, która nigdy nie pracowała w Stanach, wynosi 413 dol. w roku 2017.
Kiedy zapisać się do Medicare
Pani Anna miała szczęście, że udała się do SSA zaraz po swoich 65. urodzinach, bo w przeciwnym razie musiałaby czekać bardzo długo i może nawet zapłacić karę za zwłokę. Do Medicare można zapisać się tylko w określonym terminie.
Wstępny okres zapisów wynosi 6 miesięcy od daty, kiedy osoba stała się upoważniona do Medicare: 3 miesiące przed jej 65. urodzinami i 3 miesiące po nich. Dla odbiorców Social Security Disability Insurance (SSDI) wstępny okres zapisów zaczyna się w 24. miesiącu po rozpoczęciu pobierania renty inwalidzkiej.
Powszechny okres zapisów do Medicare zaczyna się 1 stycznia każdego roku i kończy 31 marca, a ubezpieczenie zaczyna przysługiwać dopiero od 1 lipca tego roku. W tym czasie każda osoba upoważniona do Medicare może się zapisać. Być może zapłaci ona za Medicare B składki podwyższone o 10 proc. za każde 12 miesięcy, kiedy pozostawała bez ubezpieczenia, a była do Medicare uprawniona.
Specjalny okres zapisów obowiązuje w czasie pierwszych 8 miesięcy po utracie medycznego ubezpieczenia zdrowotnego w pracy swojej lub małżonka.
Ile straci pan Jan
Pan Jan przeszedł na najwcześniejszą emeryturę i kontynuował pracę, co ma następujące wady:
– wczesna emerytura jest permanentnie pomniejszona w zależności od liczby miesięcy brakujących do pełnego wieku emerytalnego z powodu tzw. „redukcji aktuaryjnej” (maksymalnie 25 proc.) Po osiągnięciu pełnego wieku emerytalnego świadczenia podniesione nie będą!
– renty rodzinne żony czy dzieci pracownika będą również na stałe pomniejszone (bo stanowią procent jego niższej podstawy emerytalnej)
– emerytura jest redukowana, gdy pracownik, który nie ukończył 66 lat, zarobi ponad pewną kwotę (16 920 dol. w roku 2017). Na każde 2 dol. zarobione ponad ten limit, wczesna emerytura jest pomniejszana o jednego dolara. Nie trudno obliczyć, że przy znacznych zarobkach pan Jan może nie dostać od SSA nic
– młody emeryt nie może korzystać z pewnych strategii powiększających świadczenia
– przestają się akumulować lata na potrzeby Windfall Elimination Provision (WEP).
Każdą z tych wad, jak i wiele innych omawianych tu kwestii, opisuję obszernie w książce pt. „Ubezpieczenie społeczne Social Security”.
Historia pana Jana ma jednak szczęśliwe zakończenie. Nie było jeszcze za późno na wycofanie wniosku o emeryturę, co Jan natychmiast uczynił, bo zamierza pracować co najmniej do 66. roku życia, by powiększyć jak najbardziej swoją emeryturę i rentę niepracującej żony.
Nie zwracajmy się z pytaniami do ekspertów po fakcie, gdy klamka zapadła, bo rzadko da się sprawę pomyślnie odkręcić. Planowanie emerytalne, czyli decyzje dotyczące SSA, ZUS, pensji zakładowych, indywidualnych programów emerytalnych, podatków, przeprowadzki do Polski itp., należy poczynić z dużym wyprzedzeniem.
Ewa Malcher
