Po powrocie z zagranicznej wycieczki może się okazać, że wydałeś znacznie więcej pieniędzy, niż się spodziewałeś. Powodem są opłaty wynikające z posługiwania się kartą kredytową i bankomatami poza granicami Stanów Zjednoczonych. Nadmiernych wydatków możesz uniknąć, jeżeli poznasz zagraniczne bankomaty i wybierzesz odpowiednią kartę. Uczyń to jeszcze przed spakowaniem walizek.
Jak działa twoja kara za granicą
Wiodące karty kredytowe (Visa, MasterCard, American Express) przyjmowane są na całym świecie i pracują bez problemów.
Zasady działania amerykańskich kart kredytowych są proste, bo ich walutą rozliczeniową jest dolar. Gdy pojedziemy do Wielkiej Brytanii i zapłacimy np. kartą Visa w funtach brytyjskich, to funty zostaną przeliczane na dolary po kursie organizacji płatniczej (VISA czy MasterCard), co nazywa się przewalutowaniem, a ponadto doliczone nam będą opłaty za zagraniczną transakcję. Jeżeli kasjer da ci wybór zapłaty w funtach czy w dolarach, a ty wybierzesz funty, to zapłacisz więcej (patrz niżej). Jeżeli zechcesz wybrać gotówkę w zagranicznym bankomacie, to spotkać cię może przykra niespodzianka.
Opłata za transakcje zagraniczne
Opłaty za transakcje zagraniczne opisane jako „international (foreign) transaction fee” zauważysz na wyciągu karty kredytowej po powrocie do domu. Wynoszą od 1 do 3 proc. wartości transakcji. Opłata ta składa się z dwóch części: opłaty dla sieci kart kredytowych, przeważnie 1 proc. od każdej zagranicznej transakcji oraz opłata dla banku (od 1 do 2 proc.) American Express nie używa sieci Visy czy MasterCard, a opłata zagraniczna wynosi tam 2,7 procent.
Niektóre instytucje finansowe wyeliminowały całkowicie opłaty za transakcje zagraniczne. Są to m.in. HSBC, Capital One, USAA, Pentagon Federal Credit Union oraz karta Discover. Klienci Chase, Bank of America, Citi, Wells Fargo zapłacą dla banku 2 proc. plus 1 proc. dla sieci MC/Visa.
Przewalutowanie transakcji
Przelicznik waluty na dolary zależy od rodzaju sieci płatniczej karty kredytowej. Kursy walut uaktualniane są codziennie i podawane są na wyciągu twego miesięcznego rachunku. Visa i MasterCard udostępniają swój przelicznik walut w sieci, natomiast American Express i Discover – nie.
NerdWallet porównał w ubiegłym roku przeliczniki 44 walut na dolary stosowane przez Visa, MasterCard i Oanda – internetowy przelicznik walut stosowany przez IRS, Administrację Social Security i duże firmy finansowe. Konkluzja tego szczegółowego badania była taka, że karty kredytowe stosują przeliczniki bardzo zbliżone do hurtowych. MasterCard ma przeliczniki nieco korzystniejsze, ale zależne od waluty. Przecięty klient MasterCard zyskuje w czasie podróży około 8 dolarów.
Transakcja w walucie karty (DCC)
Transakcja w walucie karty (Dynamic Currency Conversion, DCC) umożliwia wybór waluty transakcji podczas płatności kartą. W Europie i w większości krajów w innych częściach świata popularne są terminale (Point Of Sale, POS), które automatycznie rozpoznają zagraniczne karty płatnicze oraz ich walutę. Zapłacić możesz w lokalnej walucie, np. w funtach. Wtedy zamiana funtów na dolary robiona jest przez network Visa po korzystnym dla ciebie, hurtowym kursie z tego dnia.
Jeżeli wybierzesz zapłatę w walucie, w której prowadzony jest rachunek twej karty (w dolarach), sklep przelicza walutę sam i rachunek w dolarach śle do Visy. Przelicznik wtedy jest marny, a twoja karta i tak może dołożyć opłatę za zagraniczną transakcję.
Opłaty w zagranicznym bankomacie
Bankomat (ATM) za granicą może stanowić dla ciebie prawdziwą pułapkę. Poza samym zakupem waluty odwiedzanego kraju, należy się liczyć z innymi kosztami.
Opłata za posłużenie się kartą płatniczą w bankomacie za granicą może być stała (2-5 dol.) albo procentowa (od 1 do 3 proc.). Opłata za przewalutowanie – od 1 do 3 procent. Do tego często dochodzi opłata dla lokalnego banku. Na przykład, Bank of America pobiera 5 dol. za skorzystanie z ATM za granicą, ale znosi tę opłatę, jeżeli zagraniczny bank należy do Global Bank Alliance, który zrzesza m.in Barclays, Deutsche Bank oraz China Construction Bank.
Mało tego, nawet sprawdzenie stanu konta za granicą może kosztować cię kilka dolarów.
Posłużenie się kartą kredytową w bankomacie jest jeszcze droższe. Kosztuje przeważnie ok. 10 dol. albo 5 proc. wybranej kwoty, stanowi pożyczkę, która jest wyżej oprocentowana, nawet do 25 proc. w skali roku.
Jak obniżyć koszty finansowych transakcji za granicą
Jeżeli sporo podróżujesz, to powinieneś dołożyć starań, by nie przepłacać. Przede wszystkim poznaj swoją kartę. Spytaj w banku o opłatę zagraniczną i opłatę za posługiwanie się zagranicznym bankomatem. Informację tę znajdziesz w sieci w umowie dotyczącej karty kredytowej. Jeżeli w przeszłości widziałeś na rachunku „foreign transaction fee”, to nie używaj tej karty za granicą.
Znajdź kartę bez zagranicznych opłat.
Nie rób za granicą zakupów na karty płatnicze, bo kredytowe dają ci zabezpieczenie na wypadek problemu z zagranicznym zakupem. Z drugiej strony, nie wybieraj w ATM gotówki przy pomocy karty kredytowej, tylko debetowej.
Zawsze płać w lokalnej walucie, by uniknąć skutków transakcji w walucie karty (Dynamic Currency Conversion, DCC). Pozwól, by network twojej karty kredytowej przeliczył walutę na dolary, a nie zagraniczny detalista. Tak będzie z pewnością taniej.
Jeżeli znaczną część roku spędzasz w Polsce i masz tam jakiś przychód (np. emeryturę), to rozważ posiadanie polskiej karty kredytowej. Do niedawna walutą rozliczeniową wielu polskich kart było euro. Z początkiem 2015 roku nastąpiła zmiana wynikająca z regulacji Visa i teraz waluta rozliczeniowa powinna być taka sama jak waluta rachunku. Oznacza to, że dla kart Visa wydanych do rachunków prowadzonych w złotych polskich, walutą rozliczeniową jest złoty polski, więc będąc w Polsce unikniesz przeliczania walut oraz zagranicznych opłat.
Ewa Malcher
