Reklama
Katarzyna Pilewicz
„Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu… Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiarów pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie. Weronika postanawia umrzeć bez wyraźnego powodu, bez żalu i bez patosu”. Fragment książki Paulo Coelho pod tytułem „Weronika postanawia umrzeć”
Jak odpowiedzieć na pytanie „dlaczego”?
Mamy dopiero koniec lutego, a mimo to rok już podświetlił mi się zawodowo tragediami. Pracując w pogotowiu lokalnego szpitala na przedmieściach Chicago byłam wzywana do samobójców. Nie jest łatwo zrozumieć czy zaakceptować fakt targnięcia się na własne życie, nie ma prostych słów, by wyjaśnić przyczynę i irracjonalizm momentu, który popycha ludzi do tego pełnego okrucieństwa czynu skierowanego przeciwko sobie. Czynu, który pozostawia głębokie rany u tych, którzy byli blisko. Tych, którzy będą już zawsze pytać ”dlaczego”?
Według amerykańskiej Fundacji Do Zwalczania Samobójstw śmierć z rąk własnych jest dziesiątą najczęstszą przyczyną śmierci w Stanach Zjednoczonych: średnio 121 osób dziennie umiera śmiercią samobójczą. Fundacja apeluje do profesjonalistów, by głośno mówili o znakach, których nie można ignorować u osoby z tendencjami samobójczymi, oraz jak znaleźć pomoc w takich przypadkach.
Jest wiele przyczyn, dla których człowiek postanawia umrzeć, oto niektóre z nich:
depresja, uczucie przygnębienia, rozpaczy i braku nadziei. Może uderzyć każdego, bez względu na wiek, płeć, czy status społeczny. Mężczyźni są cztery razy bardziej narażeni na śmierć przy próbie samobójczej niż kobiety ze względu na większą siłę fizyczną i często większą impulsywność działań.
– desperacja, uczucie to może być sygnałem depresji, ale może też zaistnieć pomimo niej. Wiąże się z nieobliczalnością w działaniu spowodowaną kryzysową sytuacją. „Nie wiedziałam już co dalej robić, mój alkoholizm zabrał wszystkich, którzy mnie kochali, zostałam sama, bez najmniejszej nadziei, że będę mogła żyć bez wódki. Połknęłam wszystkie tabletki i popiłam butelką wina” – mówi mi Natalia.
– pogorszenie zdrowia fizycznego. Osoba ze zdiagnozowaną chroniczną chorobą, uniemożliwiającą dotychczasową aktywność lub ograniczającą jakość życia często nie chcą zaakceptować swoich ograniczeń, albo nieuchronności wyroku związanego z diagnozą. Stanisław mówi: ”Ból stawał się nie do zniesienia, nie mogłem nawet wstać z łóżka. Nie chciałem takiego życia, wolałem skończyć z sobą”.
– uczucie porażki, osoby przekonane, że ich życie potoczyło się w złym kierunku, które nie wierzą, że mają kontrolę nad własnym losem, że problemy ich życia da się rozwiązać, pozbawione wiary we własne siły i umiejętności.
– izolacja, poczucie samotności, niezrozumienia, braku przynależności do innych, odrzucenia przez nich i braku akceptacji. Symptom często występujący u nastolatków i osób starszych, ale dotyczący każdego. Według naukowców, samotność przyczynia się do rozwoju fobii społecznej i jest główną przyczyną samobójstw u bardzo młodych ludzi. Według Centrum chorób zakaźnych i ich zapobiegania (Centers for Disease Control and Prevention, CDC) z 2015 r., samobójstwo jest trzecią przyczyną śmierci młodzieży w wieku 10-14 i drugą przyczyną śmierci młodych ludzi w wieku 15-34.
Luty, jak każdy inny miesiąc w roku, jest tak samo dobry, by uważniej przyjrzeć się czy przyjaciel nie unika kontaktu i wymawia się brakiem czasu? Zapytajmy go jak się czuje i nie dajmy się zwieźć niepewnemu „OK”. Pamiętajmy, że uniknięcie próby samobójczej najbliższej nam osoby jest możliwe. Czasem wystarczy tylko wyciągnięcie ręki i poświęcenie komuś swojego czasu.
Jeśli znasz kogoś, kto potrzebuje pomocy, zadzwoń na linię telefoniczną czynną całą dobę 1-800-272-TALK (8255), po angielsku. Dla osób niedosłyszących numer: 1-800-799-4889.
Psychological Counseling Center prowadzi w języku polskim sześcioosobowe grupy dla osób zmagających się z depresją. Grupy spotykają się w piątki po południu. Komfortowa atmosfera, pełna poufność,wsparcie i ekspertyza psychologa zapewniają dogodne warunki do nauczenia się sposobów sprostania trudnej sytuacji i wychodzenia z depresji. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166.
Katarzyna Pilewicz LCPC, CADC
psycholog i psychoterapeutka licencjowana w stanie Illinois. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Obecnie prowadzi badania doktoranckie w Walden University na temat wpływu psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Członek American Psychological Association i PSI CHI. W swojej praktyce opiera się na holistycznym poglądzie o wzajemnym wpływie umysłu, ciała i środowiska. W swojej klinice w Deerfield zajmuje się leczeniem młodzieży i dorosłych z problemami psychologicznymi pomagając w powrocie do wyższej jakości życia.
Reklama
Reklama
Reklama