Ewa Malcher
Wigilia dla starszych, samotnych i bezdomnych na Jackowie to tradycja wyjątkowa. Po raz siedemnasty w południe 24 grudnia ponad 400 osób przybyło do Resurrection Hall przy bazylice św. Jacka w Chicago, by podzielić się opłatkiem, posłuchać kolęd, posilić się przygotowanymi przez sponsorów wigilijnymi potrawami.
W tegorocznej wigilii wzięli udział nie tylko Polacy, Latynosi czy Amerykanie, bo nie narodowość była tego dnia ważna. Na Jackowie pojawili się ci, którzy nie meli w ten wyjątkowy świąteczny dzień do kogo i gdzie pójść, może nie mieli także za co postawić na swoim stole skromnych potraw.
Ponad 50 wolontariuszy pomagało przy przygotowaniach, ustawianiu stołów, a później także i przy wydawaniu posiłków, i dbaniu o porządek. Na scenie wystąpił Zespół Pieśni i Tańca „Polonia”, muzycy z Paderewski Symphony Orchestra. Członkowie klubów motocyklowych pilnowali porządku i rozdawali przy wyjściu paczki pomocowe. Byli też muzycy, aktorzy i dziennikarze. Przede wszystkim nie zabrakło ludzi życzliwych. Co roku wigilia dla samotnych, to moment, kiedy wspominamy śp. Jurka Arsenowicza. To właśnie dzięki jego staraniom 17 lat temu narodził się pomysł tego wigilijnego spotkania.
Ks. Stanisław Jankowski rozpoczął wigilię od wspólnej modlitwy, życzeń wypowiedzianych w trzech językach, a potem wspólnie łamano się opłatkiem i śpiewano kolędy. Dla nikogo nie zabrakło miejsca przy stole. Przy wyjściu rozdawano paczki żywnościowe z drobnymi upominkami i przedmiotami, które pomogą przetrwać zimę.
Ktokolwiek chociaż raz wziął udział w tym specjalnym wydarzeniu, jako wolontariusz, sponsor, uczestnik, ten wie, co ono znaczy i jak trudno wzruszenia mu towarzyszące oddać słowami.
Tekst i zdjęcia Dariusz Lachowski
