Violetta Villas nie żyje

Znana piosenkarka, śpiewaczka operowa, aktorka i kompozytorka Violetta Villas nie żyje. Jako jedna z niewielu polskich artystek Czesława Maria Cieślak, bo tak brzmiało jej prawdziwe nazwisko, odniosła sukces w Stanach Zjednoczonych. Amerykańska prasa w latach 60. i 70. pisała o niej: "fenomenalna Polka", "głos ery atomowej", "biały kruk wokalistyki światowej". Violetta Villas miała 73 lata. Villas zmarła w poniedziałek w swym domu w Lewinie Kłodzkim. Okoliczności jej śmierci bada prokuratura. Przyczyna zgonu na razie nie jest znana Czesława Maria Cieślak przyszła na świat 10 czerwca 1938 w Heusy, w prowincji Liège w Belgii, gdzie wyemigrowali jej rodzice. Na chrzcie otrzymała imiona Violetta Élisa, ale jej ojciec zarejestrował ją jako Czesławę Marię. Wraz z rodzicami i trójką rodzeństwa w 1946 roku Czesława przyjechała do Polski. Już jako dziecko uczyła się gry na skrzypcach, pianinie, puzonie, należała do ogniska muzycznego i pobierała lekcje baletu. W 1956 podjęła naukę śpiewu solowego w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Szczecinie. Profesorowie po wykonaniu specjalnych badań, stwierdzili u niej słuch absolutny. Po roku Czesława przeniosła się do Wrocławia, a następnie do Warszawy, gdzie kontynuowała naukę śpiewu klasycznego. Villas zrezygnowała jednak z operowej kariery i zaczęła przyjmować propozycje występów estradowych. W 1960 zadebiutowała w Polskim Radiu. Jedna z jej pierwszych piosenek, "Dla Ciebie miły" zwyciężyła w plebiscycie Expressu Wieczornego na najlepszy polski szlagier. Sukces ten zapewnił Villas udział w Międzynarodowym Festiwalu Sopot w 1961, na którym śpiewała piosenki "Dla Ciebie miły" oraz "Si senior". Uczestniczyła w radiowych koncertach o międzynarodowej obsadzie, m.in. w Szwajcarii, Republice Federalnej Niemiec. W latach 60. Violetta Villas przyjechała do USA, szybko podbijając serca tutejszej publiczności i trafiając w gusta krytyków. Od 1966 roku przez kilka sezonów była gwiazdą rewii Casino de Paris, gdzie śpiewała piosenki, arie operetkowe i operowe w dziewięciu językach. W Stanach Zjednoczonych Villas była prawdziwą gwiazdą. Występowała m.in z Frankiem Sinatrą, Paulem Anką, Charles'em Aznavourem, Earthą Kitt, Deanem Martinem, Sammym Davisem. Jej suknie projektował dom mody Dior, biżuterię wykonywała firma Atelier Marangoni z Mediolanu, tańca uczył ją mistrz Sandro Mandari, a na scenę Villas wjeżdżała na białym koniu. Artystka cieszyła się uznaniem publiczności, miała wielu wielbicieli. W amerykańskiej prasie pisano o niej: "fenomenalna Polka", "głos ery atomowej", "biały kruk wokalistyki światowej".

W 1968 piosenkarka nagrała program 20 piosenek dla amerykańskiej telewizji i wytwórni Capitol Records. Piosenka i kariera estradowa ułatwiły jej kontakt z filmem. W marcu 1968 rozpoczęła próbne zdjęcia dla wytwórni filmowej MGM, gdzie została później zaangażowana. Wystąpiła w niewielkich rolach w filmach z Lee Marvinem, Bobem Hope oraz Glennem Fordem. W 1969 została zaproszona do gościnnych występów w Sahara Hotel & Casino, gdzie śpiewała duety z Connie Francis i Barbrą Streisand. Ponownie pojawiła się w USA dopiero w 1976, występując z okazji 200-lecia niepodległości Stanów Zjednoczonych. W tym samym roku występowała w duetach z Kaliną Jędrusik, m.in. w Filadelfii, Nowym Jorku oraz Chicago. We wrześniu 1987 wyjechała wraz z Teatrem Syrena na światową trasę koncertową pt. Violetta. Pierwszy występ odbył się w nowojorskim Carnegie Hall. Koncertowała również m.in. w Las Vegas, Miami, Denver, Teksasie, oraz w Europie i Australii. Rewia z jej udziałem wystawiana była także na Broadwayu. Po zakończeniu trasy koncertowej z teatrem, Villas została w USA na cykl koncertów w Chicago. W 1988 roku, przed wyborami prezydenckimi, artystkę w restauracji "Orbit" odwiedził wiceprezydent USA George H. Bush, zapraszając ją do występu w Białym Domu, po jego ewentualnej wygranej. Villas jednak wróciła do Polski w 1989. W 1992 gościła w Chicago i Nowym Jorku, gdzie dawała koncerty dla Polonii amerykańskiej, podobne koncerty miały miejsce w 1994 i 1996 roku.

Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych piosenkarka zamieszkała w wilii, w Sękocinie, na granicy z Magdalenką. W 1998 roku przeniosła się do rodzinnego Lewina Kłodzkiego, gdzie założyła schronisko dla zwierząt. W ostatnich latach artystka była zapomniana, uważana przez wiele osób za zdziwaczałą staruszkę, otaczającą się chętniej zwierzętami niż ludźmi. Wiele osób wyrzucało jej, że dobrowolnie podjęła się współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa. Oświadczenie o współpracy Villas podpisała 27 grudnia 1968 roku. Przyjęła pseudonim „Gabriella”. Jej współpraca z SB opierała się na "przekazywaniu informacji o ciekawszych osobach wśród poznanych kontaktów towarzyskich i przypadkowych, które mają bezpośrednie lub pośrednie dotarcie do tajnych materiałów i informacji i pracują w administracji i ośrodkach naukowych w USA (...)". Współpraca Violetty Villas z bezpieką zakończyła się w 1973 roku. Od początku 2008 piosenkarka nie pojawiała się publicznie, popadła w biedę. Villas nie posiadała bowiem praw do większości swych utworów i nie mogła z tego tytułu czerpać żadnych finansowych korzyści. W lutym tego roku w Kielcach odbył się benefis 50-lecia działalności artystycznej Violetty Villas, podczas którego artystka odebrała między innymi Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", przyznany przez ministra kultury. Violetta Villas obdarzona była niepowtarzalnym sopranowym głosem. Posiadała rozszerzoną skalę głosu obejmującą 5 oktaw. Była ewenementem w skali swiatowej. Potrafiła spiewać barytonem, tenorem, altem, mezzosopranem orazsopranem. Dzięki możliwościom głosowym nazywana była "białym krukiem wokalistyki światowej", a także "drugą Ymą Sumac, przewyższającą jednak możliwości peruwiańskiej śpiewaczki.

mp