Gruzja to chętnie odwiedzany kraj. Przyciąga turystów krajobrazami i dziką przyrodą. Fascynuje, ponieważ formalnie znajduje się w Azji, a jednak kulturowo to nadal Europa. Zapraszamy do Uszguli, wioski, którą ze względu na swoje położenie nazwać można krainą w chmurach.
Zamieszkana dziś zaledwie przez około 60 rodzin, zachwycająca szczerą naturalnością, prawdziwością i pięknem przyrody – leżąca na zboczu ogromnego szczytu, otoczona majestatycznymi górami. Odizolowana od nowoczesności i tego, co znamy z popularnych kurortów. Uszguli to miejsce, którego nie da się porównać z żadnym innym.
Uszguli w pełnej krasie
Średniowieczna zabudowa, krowy pasące się na ulicy i ludzie przemierzający kilometry na końskich grzbietach – oto obrazy z Uszguli. Wioska leży na wysokości ponad 2000 m n.p.m w górach Kaukaz. Właściwie jest to miejsce składające się z kilku małych wiosek – Zhibiani, Chajashi, Chubiani i Murqmeli, które tworzą spójną całość. Gości w nich niesamowita – nigdzie indziej nie spotykana – kultura. Okolica zachwyca architekturą i widokami. Wizyta w tym miejscu to jak powrót do przeszłości. Można odnieść wrażenie, że zegar zatrzymał się tam w miejscu.
Na terenie Uszguli znajduje się ok. 200 wież warownych, które mają trzy lub pięć kondygnacji. W razie niebezpieczeństwa były schronieniem dla ludności i zwierząt. Wyższe piętra wież łączono drabiną, a nie schodami i nawet gdyby ktoś wtargnął do środka, to nie miałby dostępu do ukrytych na górze ludzi. Zdarzało się czasem, że rodziny przez wiele miesięcy nie opuszczały wież.
Uszguli to jeden ogromny skansen, a mimo to stworzono miejsca, w których znajdują się zabytki. Znaleźć je można w dwóch muzeach etnograficznych. Jedno z nich położone jest w Chajashi i dysponuje kolekcją sztuki sakralnej – pięknych złotych i srebrnych ikon oraz krzyży. Warto dodać, że Chajashi pod koniec lat 80. XX w. została prawie w całości zrównana z ziemią przez lawinę, ale w 2014 r. zaczęto odbudowę historycznych budynków. W drugim, zlokalizowanym w Zhibiani można zobaczyć jak dawniej wyglądało życie mieszkańców. Znajdziemy tam stare sprzęty i przedmioty codziennego użytku.
Spokój tradycji
Mieszkańcy wioski wiodą bardzo spokojne życie, z dala od gwaru i problemów wielkich miast. Zajmują się głównie hodowlą zwierząt i produkcją spożywczą. Dzieci chodzą do jedynej szkoły, a decyzje społeczne dotyczące wszystkich mieszkańców podejmuje starszyzna. Posługują się dialektem starogruzińskim. Zimą są zupełnie odcięci od świata z racji nieprzejezdnych zasypanych śniegiem dróg. Zupełnie jednak im to nie przeszkadza. Kultywują swoje tradycje, śpiewają i tańczą, traktując to nie tylko jako rozrywkę, ale głównie jako formę ochrony przed złymi mocami i zapewnienia dobrobytu w kolejnych latach. Żyją powoli, spokojnie i – pewnie dlatego – zachwycają przyjaznym nastawieniem do gości. Gościnność wynika na pewno również z gruzińskich obyczajów opartych na przyjaźni i otwartości.
Wioska w chmurach
Wioska Uszguli położona jest u podnóża najwyższego szczytu w Gruzji – Szchary, który wznosi się ponad 5000 m n.p.m. Poza nim w okolicy są też czterotysięczniki. Dlatego odwiedzając Uszguli koniecznie trzeba trochę się powspinać. Wioska zapewnia znakomite warunki zaprawionym turystom oraz tym, którzy chcą tylko pospacerować po górskich szlakach. Sięgające nieba szczyty i cudownie zielone doliny zachwycą każdego.
Ewa Malcher
