Jeszcze trochę o rynku pracy

W ubiegły weekend w „Dzienniku Związkowym” publikowaliśmy analizę, z której wynikało, że amerykański rynek pracy jest w dobrej kondycji. Aż prosi się jednak, żeby zwrócić jeszcze raz uwagę, że ocena ta bazowała głównie na informacji dotyczącej ilości wytworzonych w poprzednim miesiącu etatów. Dotyczyła więc bardziej kondycji firm i jej oceny przez giełdę i rynki kapitałowe. Jeśli się jednak weźmie pod uwagę takie informacje jak coraz większa ilość osób będących poza rynkiem pracy, w tym tych, które zrezygnowały z poszukiwania pracy, obraz nie jest już tak dobry.

Problemem, którego nie czuć z suchych statystyk, są trudności pracodawców w znalezieniu pracowników, posiadających odpowiednie kwalifikacje. Sygnalizują to często firmy zrzeszone w organizacjach takich jak PACC. Kondycja rynku jest także nierówna. Są regiony i miasta w USA gdzie bezrobocie jest mniejsze, są też miejsca o większym bezrobociu niż średnia krajowa. I tak na przykład stopa bezrobocia dla metropolii chicagowskiej z maja br. wynosi 5,4 procent. Dla porównania w Austin w Teksasie poziom bezrobocia wynosi tylko 2,9 procent. Chociaż gorszy w odniesieniu do Chicago sam wskaźnik jest historycznie niezły. Nie ilustruje jednak głównych problemów w sferze zatrudnienia z jakimi miasto ma do czynienia.

Największym problemem na rynku pracy w mieście Chicago jest bardzo wysokie bezrobocie wśród młodzieży afroamerykańskiej. Według raportu Brookings Institute z maja tego roku wśród osób w przedziale wiekowym od 20 do 24 lat tylko 47 proc. z nich ma pracę. Prawdopodobieństwo bycia poza rynkiem pracy i poza szkołą dla czarnoskórej młodzieży w Chicago jest aż siedem razy większe niż w odniesieniu do białych. Wielotysięczne rzesze młodych w niektórych dzielnicach miasta klasyfikuje się jako „disconnected”, tj. bez zatrudnienia i poza szkołami. To w sporym stopniu tłumaczy dlaczego, szczególnie w miesiącach letnich, przestępczość, w tym zabójstwa i postrzelenia, są tak częste.

O politycznych pomysłach na poprawę sytuacji na dłuższą metę z pewnością dużo usłyszymy podczas konwencji republikanów i demokratów. Ale na krótszą metę trudno spodziewać się poprawy sytuacji. Na pewno w tym kontekście nie była pomocna ordynacja miejska wymagająca, by we wszystkich miejscach pracy przysługiwał płatny urlop zdrowotny dla wszystkich pracowników, którzy przepracują co najmniej 80 godzin w przeciągu 120 dni. To szczególnie kosztowna propozycja w firmach takich jak restauracje, hotele czy punkty sprzedaży detalicznej.

Na pewno też w tym kontekście nie jest pomocny fakt, że od 1 lipca w Chicago obowiązuje większa płaca minimalna. Oczywiście, trudno się spodziewać, że osoba otrzymująca 10 dol. na godzinę (taka była stawka minimum do 1 lipca) zapracuje na godziwe utrzymanie dla siebie i dla rodziny. Ale przecież dla młodej osoby, początkującej nawet 10 dol. na godzinę to może być niezły dodatek do rodzinnego budżetu, nie mówiąc już o korzyściach związanych z możliwością zdobycia doświadczenia i pożytecznego spędzania czasu. Aby zapłacić więcej pracownikom lub zatrudnić ich większą ilość, pracodawcy zmuszani są do podwyższania cen swoich produktów i usług. Ponieważ może to oznaczać utratę klienteli, niewielu spieszy się z tworzeniem nowych etatów, a wielu wręcz zmniejsza ilość pracowników lub ucina ilość godzin pracy.

W miesiącach letnich, sytuacja na rynku pracy w odniesieniu do młodego pokolenia byłaby też w Chicago o wiele gorsza, gdyby nie programy różnych fundacji i agencji rządowych, które próbują zachęcać młodzież do pracy, a pracodawców motywują do ich zatrudniania.

Przykładem jest program o nazwie One Summer Chicago finansowany przez Chicago Cook Workforce Partnership. Jak można było przeczytać niedawno w „Chicago Tribune”, szefowa agencji twierdzi, że jej budżet w wysokości 60 milionów dol. wystarcza na pomoc w znalezieniu tymczasowego zatrudnienia dla 25 tysięcy osób, podczas gdy o pomoc ubiega się 60 tysięcy młodych mieszkańców Chicago. Na większy budżet trudno jednak liczyć, bo wymagałoby to prawdopodobnie kolejnych podwyżek lokalnych podatków, a to w roku wyborczym jest co najmniej politycznie niebezpieczne.

Potwierdzeniem tego, że kondycja rynku pracy w Chicago, nie tylko w odniesieniu do młodzieży, nie jest dobra był rozesłany 20 lipca przez Biuro Burmistrza Miasta komunikat prasowy. Nowa grupa robocza ma skupić się na przygotowaniu rekomendacji mających na celu eliminację biurokracji i uproszczenie niektórych przepisów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

To pewnie krok w dobrym kierunku. To krok do przodu, tylko że wcześniej były dwa do tyłu…

Bogdan Pukszta

PACC POLECA:

Nawiązywanie nowych kontaktów biznesowych i ciągłe pogłębianie wiedzy to kluczowe elementy rozwoju firmy i/lub kariery. W najbliższych dniach i tygodniach tego roku, PACC poleca następujące okazje:

• 
  

  sobota 23 lipca, początek imprezy o godz. 8.00

  
  


• Salvation Army Family Store, 2270 N. Clybourn, Chicago, IL


• Dodatkowe informacje: Major John Aren, 773-559-3614

• 
  

  czwartek 28 lipca, 18.30 – 21.00

  
  


• 
  

  TeaGschwendner, 557 W. Diversey Pkwy, Chicago, IL

  
  


• Dodatkowe informacje: tel. 773-205-1998 lub em [email protected]

• piątek 29 lipca, w godz. 9.30 – 11.00 


• 
  

  City of Chicago Department of Business Affairs and Consumer Protection, 121 N. LaSalle St., R. 805, Chicago, IL

  
  


• Dodatkowe informacje: tel. 312-744-2086 lub em [email protected]

• piątek 5 sierpnia, w godz. 9.30 – 11.00 


• 
  

  City of Chicago Department of Business Affairs and Consumer Protection, 121 N. LaSalle St., R. 805, Chicago, IL

  
  


• Dodatkowe informacje: tel. 312-744-2086 lub em [email protected]

• 
  

  niedziela 21 sierpnia, 11.00 - 15.00

  
  


• 
  

  River City Marina, Chicago, IL

  
  


• Dodatkowe informacje: tel. 773-205-1998 lub  [email protected]