Szymon może opowiadać o nim godzinami – co lubi jeść pan Fikołek, co lubi robić, kiedy śpi, kiedy się bawi i w jaki sposób?
Jednocześnie Szymon nie jest dzieckiem zbyt towarzyskim, a jego relacje z rówieśnikami określane są przez specjalistów jako trudne. Jest nieufny, zamknięty w sobie, niechętnie zawierający nowe znajomości. Zabiera głos w dyskusji tylko wtedy, gdy się od niego tego wymaga, choć i wtedy nie zawsze. Jednak na wspomnienie pana Fikołka – oczy mu się śmieją i zaraz sam zaczyna opowiadać: „pan Fikołek ma szare mięciutkie futerko i bardzo lubi jeść ziarna słonecznika”.
Babcia Szymona postawiła całą rodzinę przed faktem dokonanym i z nikim się specjalnie nie konsultując dokonała zakupu pana Fikołka wraz z całym niezbędnym oprzyrządowaniem. Pan Fikołek to chomik rasy dżungarskiej. Trzeba przyznać, że decyzja o zakupie pana Fikołka była jak najbardziej słuszna, choć być może nie do końca przemyślana.
Opieka nad tym małym zwierzątkiem uczy bowiem Szymona i jego młodszego brata empatii, odpowiedzialności, samodzielności oraz delikatności, dając przy tym radość oraz satysfakcję z obcowania dziecka z żywą istotą. Dzieci mają swoje „małe-duże” obowiązki w opiece nad panem Fikołkiem, z których skrupulatnie się wywiązują pod czujnym okiem mamy.
Nie możemy zapominać, iż zwierzę to istota żywa i nawet jeśli całkowicie powierzymy opiekę nad nim naszym dorastającym dzieciom, to i tak to na dorosłych spoczywa ostateczna odpowiedzialność i to my musimy sprawdzić, czy zwierzę zostało na pewno nakarmione, a klatka prawidłowo wyczyszczona.
Magister psychologii, absolwentka psychologii klinicznej oraz psychologii w wykładowym języku angielskim (Psychology in English), doktorantka w katedrze Psychologii Różnic Indywidualnych Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Jej największą życiową pasją jest dogoterapia społeczna. Obecnie prowadzi terapię dzieci i młodzieży, konsultacje dla rodziców oraz warsztaty i szkolenia z tematyki autyzmu oraz Zespołu Aspergera w Ośrodku Diagnoz i Szkoleń Psychologicznych ODIS w Warszawie.
Ewa Malcher
