Ewa Malcher
Czas przygotowania: 1 godz.
Składniki:
Na purée z ziemniaków:
3–4 duże ziemniaki, najlepiej Russet
2 łyżki masła
1/3 szklanki mleka pełnego lub śmietany
sól, pieprz do smaku
Na nadzienie:
1 łyżeczka oleju roślinnego
1 średnia cebula pokrojona w drobną kostkę
3 ząbki czosnku drobno posiekanego
1 łyżka świeżego rozmarynu drobno posiekanego (tylko liście)
1 łyżka świeżego tymianku drobno posiekanego (tylko liście)
3 większe marchewki pokrojone w kostkę
1 funt (0,45 kg) mielonej baraniny (można zawsze zastąpić wołowiną)
2 łyżki pasty pomidorowej
2 łyżki sosu Worcestershire (ang. Worcestershire sauce)
2 łyżki zwykłej mąki
1 piwo Guinness (reszta do popicia)
2/3 kubka zamrożonego groszku (frozen peas)
1 jajko do posmarowania
W Dzień Świętego Patryka Chicago przeistoczy się w małą Irlandię. Będzie tradycyjna parada w śródmieściu, barwienie rzeki na zielono, zielone piwo, wypełnione do ostatniego miejsca bary, zielone koniczynki,... Jednym słowem – wszyscy będziemy Irlandczykami!
Święto obchodzone jest w wielu krajach świata – także w Polsce. W Irlandii ma status narodowego i jest to dzień wolny od pracy. W USA ze względu na dużą liczbę imigrantów irlandzkiego pochodzenia Dzień Świętego Patryka obchodzony jest bardzo hucznie.
W Wietrznym Mieście oficjalne obchody odbędą się w sobotę 14 marca. Spodziewać można się oblężenia ulicy Wacker nad rzeką, w śródmieściu, gdzie świętowanie rozpocznie się od barwienia rzeki. Parada ruszy o godz. 12.00 na ulicy Columbus. Ten dzień w Chicago jest jedyny w swoim rodzaju. Polecam sprawdzenie tego na własnej skórze. Proponuję też samochód zostawić w garażu i do śródmieścia pojechać kolejką. Dzięki temu nie tylko unikniemy stresu związanego ze znalezieniem miejsca do parkowania, ale także możemy bez przeszkód skosztować tradycyjnego zielonego piwa.
Natomiast tym, którzy chcieliby spróbować coś irlandzkiego, polecam shepherd’s pie, czyli placek pasterza. Wprawdzie danie to wywodzi się z Anglii, ale wiele lat temu zostało przejęte przez Irlandczyków.
Do przygotowania będziemy potrzebowali m.in. baraninę. Ten rodzaj mięsa można z łatwością dostać w sklepach Tony’s Food. Jeżeli nie zależy nam na tym bardziej oryginalnym smaku, to zawsze baraninę można zastąpić wołowiną. Sos Worcestershire można nabyć w każdym większym supermarkecie, a znaleźć go można pomiędzy keczupami i musztardami. To świetny sos do marynowania wołowiny i niezastąpiony do naszej potrawy.
Zaczynamy od ziemniaków – można je przygotować nawet dzień wcześniej. Obieramy je i kroimy na podobną kostkę, wrzucamy do garnka z wodą i wstawiamy na palnik do zagotowania. Sprawdzamy co kilka minut widelcem, aż ziemniaki będą już miękkie. Wtedy odlewamy wodę, dodajemy masło, mleko, sól i pieprz do smaku i rozgniatamy.
Rozgrzewamy piekarnik do 375 stopni Fahrenheita (190 st. C). Na dużej patelni lub w garnku rozgrzewamy olej, a następnie dodajemy cebulę, marchew, czosnek i zioła: rozmaryn i tymianek. Przez około 5–10 minut co jakiś czas mieszamy, tak żeby cebula się trochę zeszkliła. Dobrze solimy i pieprzymy naszą baraninę, po czym dodajemy do warzyw, mieszając i rozdzielając na mniejsze kawałki. Całe mięso musi się trochę przysmażyć, żeby nabrało koloru – to zajmie około 5 minut. Teraz dodajemy pastę pomidorową, sos Worcestershire, mąkę i mieszamy przez następne 3 minuty. Dolewamy butelkę piwa Guinness i całość zagotowujemy; teraz wyłączamy palnik i dodajemy groszek.
Do głębokich, wysmarowanych masłem glinianych miseczek lub żaroodpornego naczynia nakładamy mięso z sosem i warzywami,a na wierzch kładziemy warstwę purée z ziemniaków, dobrze całość zakrywając. Górę można posmarować roztrzepanym jajkiem, żeby po podpieczeniu nabrała koloru. Wkładamy do rozgrzanego piekarnika na 25 minut. I gotowe!
Tak przygotowane danie można jeszcze przed podaniem posypać świeżym tymiankiem. Tradycyjnie należy je podać z kuflem ciemnego irlandzkiego piwa Guinness. Smacznego i Happy Saint Patrick’s Day!
O kucharzu
Mam na imię Piotr.
Pracowałem w sprzedaży, jeździłem 18-kołowcem, byłem szefem produkcji, menedżerem. Nie jestem profesjonalnym kucharzem. Gotowanie to moja pasja. Potrawy z całego świata lądują na moim talerzu, w mieszkaniu w Chicago.
Nie zawsze wszytko mi się udaje. Czasami z tych prób powstają całkiem nowe smakowe odkrycia. Większość moich przepisów bazuje na znanych potrawach, ale lubię dodać coś od siebie, zmieniać, uprościć.
Pierwszym i honorowym krytykiem jest zawsze moja żona, która zawsze, jako pierwsza próbuje wszystkich moich eksperymentów. Lubię też, kiedy przy stole zasiadają przyjaciele.
Mam nadzieję, że polubicie gotowanie ze mną. Smacznego!
