Ewa Malcher
Na kilka sobotnich godzin deski sceny Fundacji Kopernikowskiej przekształciły się w tętniący życiem plac targowy Warszawy pod okupacją, parę minut później, zamieniły się w barykadę przepełnioną miłością i śmiercią. Z każdym momentem muzycznego przedstawienia obserwowaliśmy, jak chłopcy i dziewczęta przeobrażają się w kobiety i mężczyzn walczących o wyzwolenie jedynego w ich sercach, najważniejszego miasta. Taki był musical „Warszawskie Dzieci” pokazany w minioną sobotę w Chicago.
Historia powstania warszawskiego opowiedziana została słowami piosenek, tekstami komunikatów i rozkazów wojennych, a także relacjami ówczesnej prasy podziemnej. Opowieść była niezwykłą lekcją historii dla dzieci, młodych i widzów dorosłych, a przede wszystkim momentem, który na długo pozostanie w ich pamięci. Młodzieńcza obsada aktorska wyjątkowo przemawiał do widzów, młodzieży ze szkół polskich.
Historia 63 dni krwawego zrywu została opowiedziana żywiołowo i głośno, jak na młodych przystało. Zatańczyli i zaśpiewali „Warszawskie Dzieci”, „Dorotę”, „Sanitariuszkę Małgorzatkę”, „O, Barbaro”. Na scenie wystąpili: Karolina Kowalczyk, Anna Parysz, Katarzyna Szymkowiak, Krzysztof Kur, Arnold Kłymkiw, Rafał Kucharski, Jakub Milewski, Jasin Rammal. Obok artystów z Polski na scenie usłyszeliśmy Chór Dziecięcy Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego oraz Harcerski Zespół Muzyczny „Wichry”. Paderewski Symphony Orchestra i Chór PaSO pod dyrekcją Wojciecha Niewrzoła. Aranżacje muzyczne: Włodzimierz Korcz. Prowadzenie Barbara Bliszta.
Dodatkową atrakcją tego dnia była wystawa zatytułowana „Barykada – mur pamięci” w sali Anneksu, przygotowana przez Zrzeszenie Nauczycieli Polskich w Ameryce. Na uwagę zasługiwał pokaz broni używanej przez powstańców, punkt opatrunkowy z zachowanymi narzędziami medycznymi, powiększone kopie pierwszych stron „Dziennika Związkowego” z tamtych czasów, oryginalne mundury, przepiękne fotografie.
Prawdziwą gratką dla młodzieży była rozmowa z członkami grupy rekonstrukcji historycznej w Chicago, żołnierzami 12 Pułku Ułanów Podolskich, ubranymi w ówczesne mundury. Konwersacja ta stanowiła niezłą lekcję historii dla zgłodniałych wiedzy militarnej chłopców.
Podczas wystawy prezentowano film „Miasto ruin”. To wstrząsająca wizualizacja Warszawy z lotu ptaka, suchymi cyframi przypominająca tragedię tamtych dni.
Chwilą wyjątkowo wzruszającą podczas przedstawień była obecność żyjących uczestników tamtych dni z publicznością Chicago, tą młodszą i starszą. Po muzycznym spektaklu młodzież i dorośli mogli uhonorować brawami Zofię Barczyk, Danutę Inglot, Stefanię Jarosz, Krystynę Zielonkę, Wiesława Chodorowskiego, Bogdana Horoszowskiego, Zbigniewa Krzyżewskiego, Jerzego Vardisiani, Andrzeja Zapalskiego.
Tekst i zdjęcia Dariusz Lachowski
