Ewa Malcher
Festiwale, festiwale… czekaliśmy na nie. Jest prawdziwą przyjemnością brać w nich udział, oglądać folklor wielu krajów, a przy okazji zwiedzać świat w dobrym towarzystwie. W tym roku Teatr Pieśni i Tańca „Wici” brał udział w organizowanym przez CIOFF 27. Światowym Festiwalu Grup Dziecięcych w Saint Maixent l’Ecole we Francji i w XVI Światowym Festiwalu Polonijnych Zespołów Folklorystycznych w Rzeszowie.
Francja
Piękne, założone w XII wieku miasteczko Saint Maixent l’Ecole znajduje się 400 km na południowy zachód od Paryża, nieopodal Oceanu Atlantyckiego. Grupa młodszych tancerzy Wici, która pojechała na festiwal do Francji, reprezentowała folklor Stanów Zjednoczonych. Wykonywała zatem wyłącznie tańce amerykańskie, które są aktualnie częścią naszego bogatego repertuaru.
Festiwal, organizowany po raz 27, odbywa się zawsze w czasie największego francuskiego święta – 14 lipca. To rocznica zburzenia Bastylii i początku Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Co roku jest to weekend wielu zabaw, festynów i wspaniałych fajerwerków. Młodzi tancerze bardzo aktywnie włączyli się w te obchody. Mieli okazję pokazywać swoje tańce nawet kilka razy dziennie w miejscowościach położonych wokół Saint Maixent l’Ecole, jak również w samej stolicy festiwalu.
Malownicza parada, która przeszła ulicami miasta, zgromadziła tłumy. Występy Wici nagradzane były owacjami na stojąco. Podobała się bardzo zaróno nasza charyzmatyczna kapela w składzie: Tomasz Leśniak, Mateusz Leśniak, Dawid Walus, jak i soliści: Ania Gembicz, Julia Rywak i nasz wspaniały kowboj Łukasz Moskalis. Wiciowe dzieci zachwycały tańcem i strojami przy każdej okazji. A wszystko to dzięki wspanialej pracy choreografów. Anna Stojny dołożyła wszelkich starań, aby wszystko było dopięte na ostatni guzik i by grupa, jak zwykle, mogła cieszyć się z opinii zespołu tanecznego na wysokim poziomie. Współpracowała z nią choreograf Kinga Wojdyła-Podstawska.
Młodzież nawiązała też wiele znajomości, co najbardziej było widoczne podczas pożegnań, po zakończeniu festiwalu. Polało się wiele łez, wymieniano kontakty. Organizatorzy festiwalu zadbali też o stronę edukacyjną, młodzież miała wycieczkę do La Rochelle i obejrzała słynną twierdzę znaną z wojny 30-letniej toczącej się w latach 1618–1648. Druga urocza wycieczka była bardziej związana z naturą. Tancerze płynęli łódkami i oglądali malownicze zakątki tej części Francji. Na koniec zaś odwiedziliśmy Paryż i zwiedzaliśmy najważniejsze obiekty tego pięknego miasta, wieżę Eiffla, Luwr i katedrę Notre Dame.
Polska
Drugi festiwal, w którym uczestniczyły tego lata Wici to XVI Światowy Festiwal Polonijnych Zespołów Folklorystycznych w Rzeszowie. Zanim jednak tancerze dotarli na Podkarpacie, zatrzymali się w stolicy Polski w gościnnych progach zespołu „Promni” na zgrupowaniu integracyjnym. Promni to macierzysty zespół choreografa Wici pani Magdaleny Solarz, nosi imię Zofii Solarzowej – babci p. Magdy.
Działający przy Szkole Głównej Gospodarstw Wiejskich zespół „Promni” to grupa z nami zaprzyjaźniona, która przyjęła nas z wielką serdecznością. Ćwiczyliśmy intensywnie – cztery godziny rano i cztery po południu. Choć nie obyło się też bez wspólnej zabawy i wzajemnych popisów, kiedy to grupy pokazywały sobie wzajemnie swoje tańce. Zajęcia integracyjne były bardzo owocne i dały dużo radości obu zespołom. Przy okazji przebywając w Warszawie, młodzi chicagowianie zwiedzili Stare Miasto, Łazienki i nowy Stadion Narodowy.
Po ośmiu dniach pobytu w Warszawie zespół wyjechał do Rzeszowa. To piękne miasto podczas festiwalu staje się miejscem wielkiego festynu, mieni się kolorami, rozbrzmiewa muzyką i śpiewem oraz młodnieje w oczach. Reprezentacyjny Zespół Związku Narodowego Polskiego „Wici” to największa grupa biorąca udział w tym festiwalu: 20 par tanecznych, kapela, choreografowie i opiekunowie – razem 50 osób. Grupa największa, ale czy najlepsza? To mogła ocenić publiczność. Jedno jest pewne: tancerze dali z siebie wszystko, brawurowo zatańczyli mazura kompozycji Wojciecha Kilara, którego utwory były przewodnim mottem tego festiwalu, a choreografię do tego pięknego tańca ułożyła Magdalena Solarz. Szkoda, że organizatorzy festiwalu nie zauważyli, iż Wojciech Kilar skomponował nie tylko słynnego poloneza, lecz również urzekającego mazura. Po raz pierwszy i jedyny na tym festiwalu scena pomieściła 20 par tańczących piękny polski narodowy taniec.
Na Koncercie Krajów Zamieszkania Wici tańczyły clogging, taniec bardzo trudny i wymagający ogromnej kondycji fizycznej. Został zatańczony bardzo żywiołowo i perfekcyjnie, udały się wspaniałe popisy solistów Jasona i Melanie, a publiczność nagrodziła ich hucznymi brawami. Po koncercie sławy polskiej choreografii składały gratulacje i pochwały na ręce Magdaleny Solarz i tancerzy Wici.
Tak jak na innych festiwalach najbardziej doceniana jest liczba występów i poziom wykonanych tańców, tak na festiwalu rzeszowskim najważniejsze były spotkania polonijnej młodzieży, imprezy integracyjne i po prostu wspólna zabawa. Jedyny akcent edukacyjny wywalczyliśmy sami, organizując wycieczkę do Łańcuta, gdzie obejrzeliśmy cudowne apartamenty Lubomirskich i Potockich, niezwykłą kolekcję powozów, a na koniec zrobiliśmy sobie zdjęcia w kontuszach w tej niecodziennej scenerii, czym wzbudziliśmy małą sensację wśród turystów zwiedzających pałac. Oczywiście prosili o zdjęcia z tancerzami wyglądającymi jakby przeniesiono ich z sarmackich czasów.
Po festiwalu wszyscy udali się do swoich rodzin, a na wspomnienia przyjdzie czas po powrocie do Chicago. Żegnaj festiwalowe lato 2014! Witaj sezonie 2014/2015! Z miejsca rzucamy się w wir pracy. W Chicago czekają już zakontraktowane koncerty. Co weekend występ! Między innymi gościmy na 9. już Turnieju Tańca Towarzyskiego Windy City Open w McCormick Place. Zaraz potem zapisy do Małych Wici, już 15 i 17 września, a następnie ruszają pełną parą regularne zajęcia zespołu.
Opracowała: Łucja Szeliga
Zdjęcia: arch. Wici
