Alicja Otap
Mszę w asyście Jego Ekscelencji ks. Biskupa Andrzeja Wypycha i blisko trzydziestu polonijnych duszpasterzy odprawił ks. kanonik Tadeusz Dzieszko, proboszcz miejscowej parafii oraz wieloletni współpracownik zmarłego, z którym prowadził działania w ramach Ligi Katolickiej w Stanach Zjednoczonych na rzecz Kościoła w Polsce.
W wygłoszonym kazaniu ks. kanonik przypomniał najważniejsze epizody z życia oraz duszpasterskiej posługi zmarłego biskupa na rzecz Kościoła i polonijnej społeczności w „Wietrznym Mieście”.
– Śp. biskup Tadeusz Jakubowski był człowiekiem głębokiej wiary, modlitwy, zawierzenia Bogu i Matce Najświętszej – rozpoczął duszpasterskie wspomnienie ks. Tadeusz Dzieszko.
– Był duszpasterzem o wielkim sercu dla ludzi potrzebujących. Bardzo wyrozumiały, życzliwy, radosny i otwarty. Dzisiaj spotyka się z Jezusem Chrystusem, któremu wiernie służył w szeregach kapłańskich przez 63 lata. Dzisiaj spotyka się z Matką Najświętszą, którą kochał bardziej niż swoją, własną matkę. Dzisiaj spotyka się ze świętym Judą Tadeuszem, swoim patronem, św. Janem Marią Vianneyem, patronem kapłanów, zastępami aniołów i świętych. Dzisiaj spotyka się ze swoimi drogimi rodzicami, Wiktorią i Michałem, ze swoim bratem Mateuszem, siostrami Heleną i Martą, którzy poprzedzili go w drodze do wiecznej ojczyzny(…)
Ks. biskup odbiera dzisiaj szczególne uznanie od Komitetu Budowy Pomnika Katyńskiego, od córki śp. twórcy pomnika Wojciecha Seweryna Anny oraz jego żony, Marii Seweryn. Powiem szczerze i otwarcie: Nie byłoby Pomnika Katyńskiego przy głównej bramie wjazdowej na cmentarzu św. Wojciecha w Niles, gdyby nie wytrwałe i zdecydowane działanie ks. Tadeusza (...)
Biskup Jakubowski miał niesamowite poczucie humoru. Lubił zaczynać kazania opowiadaniem o mikrofonie jak to pewien biskup nie będąc pewnym, czy mikrofon w kościele działa, zapukał w niego trzy razy i powiedział: coś złego z mikrofonem, a ludzie odpowiedzieli i duchem twoim (...)
Ks. biskup wiele cierpiał fizycznie. Początkowo ze względu na choroby serca, artretyzm, ale także upadki. Było i tak, że nie mógł się poruszać o własnych siłach. Kiedy go odwiedzałem nie tak dawno, mógł zrobić tylko kilka kroków. Przeżył też niesłuszne szkalowanie w niektórych gazetach polonijnych. Przyjął to z wielka pokorą i modlił się wiele za tych, którzy byli mu nieżyczliwi.
Chciał, żeby jego pogrzeb był krótki i skromny. Kiedy zapytałem go o polonijną mszę pogrzebową zapytał krótko: Kto przyjdzie? Ci, którzy mnie znali już odeszli do Pana, a „nowe” środowisko już zapomniało „starego” biskupa – wspominał zmarłego biskupa ks. Tadeusz Dzieszko wyliczając jego liczne zasługi dla Kościoła i społeczności polonijnej w „Wietrznym Mieście”.
Jego Ekscelencja biskup Tadeusz Jakubowski urodził się 5 kwietnia 1924 roku w Chicago. Jego rodzice emigrowali do Ameryki na początku XX wieku. Pochodzili z Sompolna i Koła w Wielkopolsce. W „Wietrznym Mieście” Tadeusz Jakubowski ukończył szkołę oraz seminariu duchowne. 3 maja 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat jako kapłan, a od 11 kwietnia 1988 roku jako biskup pełnił posługę wśród chicagowskiej Polonii. Wykładał też języki klasyczne w Niższym Seminarium Duchownym w Quigley North. Od 1995 r. był dyrektorem Ligi Katolickiej ds. Pomocy Religijnej Polsce. Zainicjował utworzenie seminarium im. Biskupa Alfreda Abramowicza dla kleryków z Polski. Przyczynił się do uzyskania przez budowniczych Pomnika Katyńskiego działki przy bramie wjazdowej cmentarza Św. Wojciecha w Niles. W 2009 roku został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
Na zakończenie wspomnienia duszpasterz odczytał kondolencje, jakie w związku ze śmiercią „polonijnego” biskupa na ręce kardynała Georga nadesłał przewodniczący Episkopatu Polski, arcybiskup Józef Michalik oraz generał zakonu paulinów o. Izydor Matuszewski.
W nabożeństwie uczestniczyła liczna rzesza wiernych. Obecni byli przedstawiciele organizacji polonijnych na czele z prezesem Związku Narodowego Polskiego i Kongresu Polonii Amerykańskiej Franciszkiem Spulą.
– To był duchowy ojciec Polonii – mówił prezes Spula. – Miał zawsze „otwarte serce”, dobre słowo i myśli. Nigdy nie wypowiadał złej opinii o ludziach. Cały czas podkreślał, że ludzie powinni być razem, żeby Polonia współpracowała jak jedna rodzina – wspominał zmarłego prezes Spula.
– Nie miałam nigdy okazji osobiście rozmawiać z biskupem Jakubowskim, ale wielokrotnie uczestniczyłam w nabożeństwach, które On prowadził i zawsze serce w człowieku drżało.
Bóg zapłać Mu za wszelką pomoc dla nas Polaków – mówiła Władysława Stękała. Bardzo mile wspominała zmarłego przełożona Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Świata siostra Ewa Biniek i ks. Jacek Wrona, który poznał biskupa tuż po swoim przyjeździe do Stanów Zjednoczonych w 2002 roku. – Biskup Jakubowski był bardzo serdecznym człowiekiem i kapłanem wielkiej klasy – wspominał ks. Jacek.
Za oddanie ostatniej posługi zmarłemu biskupowi i uczestnictwo w nabożeństwie dziękował wiernym biskup Andrzej Wypych podkreślając, że udział w tej liturgii jest oddaniem czci kapłanowi i jego duszpasterskiemu posługiwaniu.
Po nabożeństwie w kościele św. Konstancji liczna rzesza wiernych i duszpasterzy udała sie do pobliskiego kościoła pod wezwaniem św. Roberta Bellarmina, gdzie przez wiele lat zmarły był proboszczem, a po zakończeniu posługi biskupiej by rezydentem. Tam od godziny 3 po południu do godziny 9 wieczorem była wystawiona trumna ze zwłokami zmarłego biskupa.
Dziewiętnastego lipca w archikatedrze chicagowskiej pod wezwaniem Świętego Imienia odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. biskupa Tadeusza Jakubowskiego zorganizowane przez archidiecezję. Mszę żałobną śpiewaną prowadził Jego Eminencja kardynał Francis George w asyście 21 biskupów i blisko stu duchownych z różnych parafii naszej archidiecezji. Śp. biskup Tadeusz Jakubowski został pochowany obok członków najbliższej rodziny na cmentarzu w Calumet City.
Tekst i zdjęcia:
AB/NEWSRP
