Kalejdoskop
Czasami Bóg przychodzi do nas prostą drogą. Rodzimy się w religijnej rodzinie i zupełnie naturalnie od dziecka uczestniczymy w liturgii, uczymy się od naszych rodziców. Czasami jednak droga do Boga jest zawiła i kręta, a jednak trafiamy do Niego, bo taki był Jego plan. I chyba tak właśnie stało się w przypadku Dolores Hicks, gwiazdy Hollywood z lat 50. i 60. znanej jako Dolores Hart...
Całując Presleya
Urodziła się 20 października 1938 roku w Chicago. Dużą rolę w jej życiu odegrali dziadkowie, którzy opiekowali się nią pod nieobecność wiecznie zajętych pracą rodziców. Dziadek, kinooperator, wywarł duży wpływ na dziewczynkę. Zabierał ją ze sobą do pracy, zarażając miłością do kina. Pod jego wpływem Dolores zaczęła marzyć o tym, że zostanie gwiazdą filmową.
Jej rodzina nie była zbyt pobożna, ale Dolores została zapisana do parafialnej szkoły św. Grzegorza. Po latach wspominała w wywiadzie dla Fox News: – Nie zrobili tego dla edukacji religijnej a po prostu dlatego, że bali się, że wpadnę pod tramwaj, przechodząc przez ulicę. Jednak nauka w szkole parafialnej wywarła na niej tak duże wrażenie, że w wieku dziesięciu lat Dolores przeszła na katolicyzm.
Niedługo potem cała rodzina przeprowadziła się do Los Angeles. Jej ojciec miał nadzieję, że córka zrobi karierę aktorską. Dzięki jego znajomościom 11-letnia Dolores zagrała w swoim pierwszym filmie Forever Amber. W 1956 roku otrzymała propozycję zagrania drugoplanowej roli w filmie Kochając ciebie, który miał się okazać dla niej przepustką do wielkiej kariery. Miała zaledwie 18 lat.
W filmie Kochając ciebie po raz pierwszy wystąpiła u boku Elvisa Presleya. Piosenkarz wydał właśnie trzeci album. Nie było w tamtych czasach bardziej rozpoznawalnej gwiazdy estrady, jednak Dolores nie miała o tym pojęcia. Jak sama przyznała w jednym z wywiadów, jego nazwisko zupełnie nic jej nie mówiło: – Szczerze mówiąc, nie wiedziałam, kim on jest. W rzeczywistości, kiedy spotkałam go po raz pierwszy, zapytałam go, czym się zajmuje.
Elvis z jej opowieści jawi się jako skromny, delikatny człowiek, który lubił z nią dyskutować o Biblii w przerwach między ujęciami. – Rumienił się w czasie sceny z pocałunkiem nie mniej niż ja i ciągle trzeba było nam poprawiać makijaż – wspominała Dolores. – Zaprosił mnie na randkę, ale uważałam, że nie powinniśmy się spotykać, dopóki razem pracujemy. Zgodziłam się z nim umówić po zakończeniu zdjęć. Jednak Presley nigdy nie powtórzył zaproszenia. Dopiero dwa lata później spotkali się ponownie na planie ich drugiego wspólnego filmu – Król Kreol.
Kreacja w Kochając ciebie ujawniła ogromny talent aktorski Dolores Hart. Stała się jedną z najbardziej rozchwytywanych aktorek. Grała u boku największych gwiazd epoki: Anthony’ego Quinna, Myrny Loy i Montgomery’ego Clifta. Pływała z George’em Hamiltonem, grała w filmach z Warrenem Beattym i Marlonem Brando. Mówiono o niej, że talentem i wyjątkową urodą dorównywała samej Grace Kelly. Była bardzo ambitna i gotowa zrealizować kolejne dziecięce marzenie. Chciała wystąpić na Broadwayu.
Miała zaledwie 20 lat a jej debiut na deskach teatralnych okazał się oszałamiającym sukcesem. Za spektakl Przyjemność z jego towarzystwa zdobyła nagrodę Theatre World Award i została nominowana do prestiżowej nagrody Tony. Była niekwestionowaną gwiazdą kolejnego filmu – Gdzie są chłopcy z 1960 roku, co zaowocowało zaproszeniem do Akademii Filmowej. W tym czasie zaczęła spotykać się z przystojnym architektem Donem Robinsonem. Była zakochana i szczęśliwa.
Spokój w klasztorze
Intensywna praca nad filmami i spektaklem bardzo ją wyczerpała. Kiedy jedna z przyjaciółek Dolores zasugerowała kilkudniowy odpoczynek w klasztorze, na początku odmówiła. Jednak dała się namówić, skuszona wizją spokoju, ciszy i pięknych widoków.
Opactwo Regina Laudis zostało założone w 1947 roku przez matkę Benedyktę Duss i matkę Marię Aline Trilles de Warren, zakonnice z opactwa benedyktyńskiego Notre Dame de Jouarre we Francji. – Pojechałam i pokochałam to miejsce – powiedziała w jednym z wywiadów. – Znalazłam wewnętrzny spokój i równowagę.
Podczas pobytu w opactwie często rozmawiała z przeoryszą. – Martwiłam się, że jako katoliczka nie powinnam występować w filmach, bo mogło mnie to wystawić na wiele pokus. W końcu grałam z samym Elvisem, najseksowniejszym mężczyzną świata. Ona powiedziała: „Cóż, dlaczego nie? Jesteś dziewczyną. Czystość nie oznacza, że nie doceniasz piękna, które stworzył Bóg”. Dolores zapytała matkę przełożoną, czy powinna podążać za marzeniami i wracać do aktorstwa. – Powiedziała: „Wracaj i graj”. Byłam taka szczęśliwa. Wróciłam.
Wróciła spokojniejsza. Zaczęła przygotowania do kolejnej roli. Dwa lata później zaręczyła się z Donem i rozpoczęła przygotowania do ślubu. Miała 23 lata i wszystko, o czym mogła marzyć – kochającego narzeczonego, wymarzoną karierę, sławę i pieniądze. – Byłam wielką szczęściarą – wspominała tamte lata.
Głos przeznaczenia
Przygotowania do ślubu szły pełną parą – przymierzano suknie i garnitury, druhny miały już gotowe kreacje, wybrano miejsce, w którym miała się odbyć uroczystość. Jednak kilka tygodni przed planowaną ceremonią Dolores nagle oświadczyła, że wstępuje do klasztoru. Jej decyzja zaszokowała całe Hollywood – nikt nie mógł uwierzyć, że jedna z największych aktorek postanawia porzucić tak wspaniałe życie. – To sercowa sprawa – oświadczyła przyjaciołom i rodzinie. – To było coś, czego bardzo pragnęłam już od jakiegoś czasu.
Na początku miała ogromny problem z przystosowaniem się do życia w zakonie. Śmiała się po latach wspominając, że musiała przywyknąć do śpiewania siedem razy dziennie, pracy w ogrodzie opactwa i dzielenia łazienki z dziesięcioma innymi osobami. Jednak w 1970 roku złożyła śluby a 30 lat później została przeoryszą. Don Robinson, jej narzeczony, nigdy się nie ożenił. Do śmierci pozostał jednym z najwierniejszych przyjaciół Dolores, wspierając jej klasztor finansowo.
Maggie Sawicka
