„Bezwstydne wypłacenie 18 miliardów w bonusach na Wall Street jest dokładnie takim lekceważeniem kosztów i konsekwencji akcji, jakie doprowadziły do obecnego kryzysu: działanie w wąskim interesie własnym i krótkoterminowe zyski kosztem wszystkich innych. W środku kryzysu ekonomicznego tak wysokie rekompensaty to nie tylko zły gust, to zła strategia. Tego nie mogę tolerować. W zamian za federalną pomoc oczekujemy pewnego umiaru”, oświadczył prezydent Barack Obama zapowiadając zmiany w systemie wynagradzania szefów instytucji finnsowych.
Nieodpowiedzialne wydatki banków, które przyjęły od rządu miliardy dolarów przeznaczonych na ratowanie instytucji finansowych przed upadkiem, popchnęły prezydenta Baracka Obamę do wyznaczenia pułapu zarobków szefów tych instytucji do $500,000 rocznie. Jeśli bank chce wynagrodzić swych szefów wyższymi sumami, to może to zrobić wyłącznie poprzez przyznanie im większej ilości akcji, których nie mogą sprzedać, dopóki banki nie zwrócą rządowi pożyczonych pieniędzy. Wśród nowych zasad znajdzie się również klauzula o obowiązku ujawniania wydatków na świąteczne przyjęcia i renowacje biur.
Ponadto Obama wprowadza zakaz wypłat bonusów powyżej podstawowego wynagrodzenia, z wyjątkiem dywidend od akcji. Firmy, które przyjęły pieniądze podatnika muszą brać pod uwagę życzenia akcjonariuszy w zakresie wynagrodzeń osób zajmujących najwyższe stanowiska. Przedstawiciele administracji twierdzą, że nowe restrykcje obejmą tylko te firmy, które utrzymały się na powierzchni dzięki wyjątkowo dużej pomocy rządowej, jak American International Group Inc., Citigroup Inc. i producenci samochodów z Detroit. Zdrowe banki, choć również przyjęły zastrzyk rządowego kapitału, nadal będą się rządzić własnymi prawami.
Prezydent zobowiązał się do przeprowadzenia dalszych reform w przyszłości, tak, by egzekutywa była wynagrodzana za całokształt swoich decyzji, a nie za chwilowe sukcesy.
Takie ekscesy szefów banków, jak zakup samolotu za $50 milionów, czy $18 miliardów na bonusy dla szefów firm inwestycyjnych z Wall Street, oburzyły społeczeństwo i Kongres.
Przewodniczący izbowego Komitetu Usług Finansowych, kongr. Barney Frank, zwracając się do bankierów, powiedział: „Ludzie nienawidzą was i zaczynają nienawidzieć nas, ponieważ staramy się wam pomóc. Musicie z nami współpracować, a przede wszystkim unikać głupich posunięć”.
Tak ostre podejście do bankierów podyktowała ich własna arogancja. Wyciągając rękę po pieniądze podatnika wydawali je lub planowali wydać tak lekko, jak za dawnych czasów. Merrill Lynch wypłaciła egzekutywie wielomilionowe bonusy tuż przed przejęciem tej firmy przez Bank of America. Z kolei bank ten sponsorował festiwal koło stadionu, gdzie odbywał się mecz Super Bowl. Kosztowną imprezę ($10 milionów) bank określił jako „propozycję biznesową”.
Wells Fargo odwołał tradycyjną imprezę dla 1,000 pracowników i gości w Las Vegas, gdy podana przez agencję AP wiadomość, dotarła na Kapitol i wywołała falę oburzenia. Bank ten przyjął od rządu $25 miliardów.
Szefowie Citigroup, która uniknęła upadku dzięki $45 miliardowemu zastrzykowi rządowego kapitału, w dalszym ciągu korzystają z korporacyjnych samolotów do celów biznesowych i prywatnych.
Nic też dziwnego, że kongr. Barney Frank nosi się z zamiarem wezwania ich przed swój komitet i wyliczenia się z pieniędzy, jakie dostali od rządu.
Sen. Bernie Sanders, demokrata z Vermont, podchodzi do sprawy jeszcze ostrzej. Uważa bowiem, że szefowie największych banków inwestycyjnych powinni stanąć przed sądem za to, że powodowani chciwością zrujnowali kraj i jego mieszkańców. Sanders proponuje wszczęcie przeciw tym „10-15 osobom” procesu karnego. (eg)
