Arce Gdynia udał się powrót po 38 latach na arenę europejskich pucharów. W 1979 r. żółto-niebiescy w pierwszej rundzie Pucharu Zdobywców Pucharów zostali wyeliminowani przez Beroe Stara Zagora po zwycięstwie u siebie 3:2 i porażce w Bułgarii 0:2. W czwartek żółto-niebiescy powtórzyli wynik sprzed prawie czterech dekad.
Obie drużyny miały niełatwe warunki do gry – od środy bowiem, z krótkimi przerwami, w Trójmieście pada deszcz.
Pierwsza połowa dostarczyła kibicom wiele emocji. Mimo że drużyna duńska była faworytem, to obraz gry na boisku tego nie potwierdzał. Mecz był wyrównany, Arka nie ograniczała się tylko do obrony, ale też atakowała. Stadion oszalał z radości, kiedy w 31. minucie Marcus Vinicius pięknym strzałem zza pola karnego w lewy górny róg bramki nie dał szans golkiperowi gości.
Żółto-niebiescy nie cieszyli się jednak długo prowadzeniem. Już po dwóch minutach Duńczycy wykorzystali błąd obrońców Arki i wyrównali stan meczu, a po kolejnych trzech minutach prowadzili 2:1. Do siatki żółto-niebieskich celnie główkował z czwartego metra Marc Dal Hende po dośrodkowaniu z rzutu rożnego kapitana FC Midtjylland Jakoba Poulsena.
Kiedy wydawało się, że Arka nie podniesie się już po tym ciosie, bramkarz sfaulował w polu karnym strzelającego głową do pustej bramki Patryka Kuna. Arbiter wskazał na „jedenastkę” i rzut karny pewnie wykonał Marcus Vinicius.
W drugiej połowie większą przewagę mieli goście, tworząc kilka groźnych sytuacji. W 61. po strzale jednego z Duńczyków przed utratą gola przez żółto-niebieskich uratowała poprzeczka. Arka nie pozostawała jednak dłużna. W 68. minucie minimalnie nad poprzeczką z pola karnego uderzył Tadeusz Socha.
I kiedy już wydawało się, że mecz zakończy się remisem, w doliczonym czasie gry Rafał Siemaszko strzelił głową po dośrodkowaniu z rzutu wolnego Michała Nalepy.
Piłkarze Lecha mogą czuć niedosyt po pierwszym meczu w Holandii. Stworzyli więcej klarownych sytuacji i przy odrobinie lepszej skuteczności awans do kolejnej rundy mieliby na wyciągnięcie ręki. Czwarty zespół Eredivisie na tle Lecha zaprezentował się dość przeciętnie.
Przez większość spotkania oba zespoły grały dość zachowawczo, bały się podejmować większego ryzyka. Momentami mecz przypominał partię szachów, tempo gry też pozostawiało wiele do życzenia.
W dość wyrównanym początku, z każdą upływającą minutą bardziej aktywny był Lech. Kapitan „Kolejorza” Maciej Gajos z dystansu próbował zaskoczyć golkipera rywali, ale gorzej było z celnością. Ciężar gry na swoje barki wziął Radosław Majewski, który sprawiał sporo kłopotów defensywie FC Utrecht. Wspomagał go Maciej Makuszewski, ale poznaniakom brakowało dokładności w rozgrywaniu akcji.
FC Utrecht szansę na objęcie prowadzenia miało tuż przed przerwą. Matus Putnocky nie miał jednak kłopotu ze sparowaniem piłki po strzale z rzutu wolnego.
Niewiele zmieniło się na boisku po zmianie stron. Pierwsi zaatakowali Holendrzy, ale bardzo długo budowali swoje akcje, a im bliżej dochodzili do pola karnego, tym mieli większy kłopot z rozegraniem piłki.
Ostatnie 20 minut należało już do Lecha. W 69. min. po dośrodkowaniu z rzutu rożnego groźnie główkował debiutujący w barwach „Kolejorza” obrońca Nikola Vujadinovic. Bramkarz David Jensen odbił piłkę przed siebie, próbowali ją dobijać Christian Gytkjaer i Rafał Janicki, ale zdaniem macedońskiego arbitra obrońca Lecha był na pozycji spalonej.
Bohaterem spotkania mógł zostać Nicki Bille Nielsen, który w końcówce meczu zmienił swojego rodaka w ataku – Christiana Gytkjaera. Kilka minut po wejściu na boisko duński napastnik otrzymał piłkę od Emira Dilavera kilka metrów przed bramką, ale znakomicie spisał się Jensen, który obronił w niemal beznadziejnej sytuacji. Kilka minut później Bille Nielsen główkował centymetry obok słupka po dośrodkowaniu Majewskiego.
Lechici do końca nie rezygnowali ze zdobycia bramki, a ostatni gwizdek arbitra to Holendrzy przyjęli z ulgą.
(PAP)
