„Dwa światy” Bożeny Jankowskiej w wersji śpiewanej
Chicago (Inf. wł.) – “Wiersze nie mogą być oceniane bez brania pod uwagę stylu czy mody danego momentu. W pani wierszach znalazłem treści, które mnie wzruszyły jako dowód pani inteligencji i głębokiego przeżywania spraw ludzkich” – napisał Czesław Miłosz w liście do Bożeny Jankowskiej, autorki wydanego w 1997 roku w języku polskim i angielskim tomiku „Dwa światy”.
Trzynastego marca w „Art Gallery Kafe” mieliśmy okazję odświeżyć w pamięci strofy twórczości pani Bożeny. W dniu jej imienin odbył się kameralny koncert. Wiersze traktujące w głównej mierze o poszukiwaniu miłości, marzeń, przeznaczeniu oraz bardzo często przytłaczającej nas rzeczywistości, szukaniu odpowiedzi na pytania o relacje z Bogiem i otoczeniem znakomicie wyśpiewała Kinga Modjeska przy akompaniamencie muzycznym Janusza Pliwki i Mieczysława Wolnego.
Wspaniała interpretacja i aranżacja tekstów w dyskretnej muzycznej oprawie sprawiły, że ponad godzinny koncert minął niepostrzeżenie, pozostawiając w duszach i umysłach słuchaczy niezatarty ślad poszukiwania wartości, o których zwykło się mawiać, że są w życiu najważniejsze. Miłość, jej oczekiwanie, spełnienie, utrata wyrażane słowami autorki utwierdza słuchacza w przekonaniu o starej jak świat prawdzie, że bez tej wartości życie jest marne, ulotne, nie pozostawiające trwałego śladu naszego istnienia.
Wieczór był wyjątkowy również ze względu na niepowtarzalną scenografię autorstwa Lidii Wylangowskiej. Ogromny anioł z twarzą Kingi Modjeskiej, rozdzielone skrzydła, rekwizyty – walizka i męski kapelusz, rama po lustrze i damski szal, zbudowały symbolikę rozstania i cierpienia.
Po zakończeniu koncertu była okazja do złożenia autorce życzeń imieninowych. W licznym gronie gości obecni byli między innymi koleżanki i koledzy z redakcji „Dziennika Związkowego”, w której Bożena Jankowska pracuje, robiąc korekty tekstów oraz pisząc o kulturze i licznych wydarzeniach z nią związanych.
– Ten dzisiejszy powrót mojej poezji jest o tyle dla mnie wspaniały i miły, że nowa generacja słuchaczy odczytuje te wiersze, że do nich przed wszystkim przemawiają – powiedziała autorka „Dwóch światów”. – Bardzo się cieszę, że Kinga postanowiła oprzeć na nich cały swój recital, że zaprosiła do współpracy znanych w naszym środowisku muzyków, że oni też komponowali melodie do tych wierszy i zrobiła coś takiego, na co nie znajduję słów uznania, gdyż bardzo jestem wzruszona, podobnie zresztą jak wielu moich przyjaciół.
Cieszę się, że przyszli najbliżsi, że przyszli koledzy z pracy, że przyszli aktorzy, z którymi się przyjaźnię, dziennikarze. Z pewnością jest to niekwestionowany sukces Kingi Modjeskiej, bo moje wiersze w pewnym momencie mnie opuściły, żyją swoim życiem, a za jej sprawą wróciły ponownie.
Ja ten spektakl odbierałam zupełnie tak, jakby pierwszy raz w życiu ten tekst do mnie docierał. Ja już się zupełnie z nim pożegnałam, a tutaj dzisiaj miałam okazję go ponownie powitać i zobaczyć w zupełnie nowej odsłonie. Obecnie częściej piszę prozę, recenzje. Bardzo jestem szczęśliwa i wdzięczna kolegom zajmującym się kulturą, aktorom, muzykom. To dzięki nim mam tematy nowe, o których mogę pisać, a do wierszy prawdopodobnie wrócę – wyznała Bożena Jankowska. W kuluarowych rozmowach uczestników wieczoru przeważała opinia, że był to wyjątkowy wieczór, podczas którego wybitna poezja została ukazana w pełnej symbiozie z muzyką i wspaniałym aktorstwem wykonawczyni.
Tekst i zdjęcia:
Andrzej Baraniak
(Zdjęcia na stronie: www.newsrp.smugmug.com)
