PAP
Instytut Pamięci Narodowej i Muzeum II Wojny Światowej ruszają z międzynarodowym projektem „Szlak nadziei”. Ma on na celu ukazanie wędrówki ponad 116 tysięcy Polaków – cywilów i żołnierzy generała Andersa – oraz szlaku bojowego 1. Dywizji Pancernej Generała Maczka – podał w środę IPN.
Jak poinformował IPN, 19 lipca odbyło się pod przewodnictwem dr. Karola Nawrockiego, obecnego prezesa IPN, spotkanie połączonego zespołu Instytutu i Muzeum II Wojny Światowej, inaugurujące międzynarodowy projekt memoratywno-edukacyjny „Szlak nadziei”, który ma na celu ukazanie wędrówki ponad 116 tysięcy Polaków – cywilów i żołnierzy generała Andersa – oraz szlaku bojowego 1. Dywizji Pancernej Generała Maczka.
„Celem przedsięwzięcia, które dr Nawrocki zaprezentował podczas przesłuchań przed Kolegium IPN jako sztandarowy projekt swojej kadencji na stanowisku szefa IPN, jest edukacja w zakresie determinacji i zaangażowania Polaków w walkę o wolną od totalitaryzmów Europę” – czytamy w komunikacie.
Realizacja projektu została przewidziana na lata 2021–2025. W swoim założeniu objąłby on aż trzy kontynenty oraz kraje, które przemierzyła Armia Andersa. Zostaną zaprezentowane związki obywateli poszczególnych państw, lokalnych społeczności z Armią Andersa. IPN zamierza też poszukiwać materiałów archiwalnych i docierać do osób pamiętających wojenne wydarzenia. W miejscach, przez które przechodzili andersowcy, pokazana zostanie wystawa wraz z powiązanymi z daną lokalizacją planszami. Zaplanowano też wydanie wielojęzycznego katalogu.
Projekt zakłada także godne upamiętnienie polskich żołnierzy i osób cywilnych, których groby rozsiane są po całym świecie. W planach są tablice pamiątkowe i pomniki oraz renowacja istniejących już upamiętnień. Powstanie ponadto portal tematyczny zawierający różnorodne projekty multimedialne związane z przedsięwzięciem. Przygotowane przez IPN są wydawnictwa, takie jak książki, komiksy i gry.
IPN poinformował PAP, że „na początku lipca kierowana przez dr. Nawrockiego delegacja IPN przebywała w Uzbekistanie, gdzie prowadzono rozmowy z uzbeckimi instytucjami archiwalnymi, naukowymi i muzealnymi w kwestii wymiany dokumentów i organizacji wydarzeń o charakterze naukowym poświęconych Armii Andersa. Przeprowadzono pierwsze notacje ze świadkami historii i odwiedzono związane z Polakami miejsca pamięci”.
Olga Łozińska (PAP)
