Znasz zapewne powiedzenie „Nikt nie zadba o ciebie lepiej niż ty sam”. Codziennie jesteś ze sobą, myślisz o sobie, odczuwasz emocje. W twoim umyśle wędrują radości, smutki, wspomnienia i plany. Sztuka życia to bycie szczęśliwym samym ze sobą. Dopiero wtedy możemy dawać szczęście innym. Jeśli poświęcając się dla innych zaniedbujesz siebie, to może brakować ci energii życiowej.
Jak bardzo siebie lubisz w skali od 1 do 10? Zapamiętaj tę liczbę, wrócimy do niej potem. W dzieciństwie, młodości, a nawet teraz podlegamy ocenie innych ludzi. To oni mniej lub bardziej dosłownie pokazują nam, jak bardzo powinniśmy się sami lubić. Oceny w szkole, oceny pracownika w firmie – wprowadzają do umysłu ocenianego informacje, które wpływają na jego stan emocjonalny. Pamiętaj, że to oceny subiektywne i tylko chwilowe. Nie bierz ich do siebie – są tylko ocenami sytuacji, zachowania w danej chwili, a w przypadku ucznia – jedynie ocenami wykonanego zadania. Jeśli zrozumiesz tę zasadę, przestaniesz się tak przejmować opinią innych. Nie możesz się wszystkim podobać, a zabieganie o aprobatę prowadzi do frustracji i niezadowolenia z siebie. Jeśli próbujesz zadbać o siebie w oparciu o opinię innych, to absurd, który prowadzi do ciągłych frustracji. Popatrz wkoło, jak niektórzy ścigają się w byciu najlepszym w oczach innych.
Ambicja jest siłą napędową i ważną umiejętnością w życiu. Snucie planów, chęć posiadania lepszego domu czy samochodu ułatwia nam życie. Problem pojawia się wtedy, jeśli zadowolenie z siebie budujemy wyłącznie na potrzebie luksusu i bycia lepszym niż sąsiad. Jeśli pracujemy wiele godzin dziennie, nie dając sobie czasu na odpoczynek, zaniedbujemy relacje rodzinne i przyjacielskie po to, aby kupić sobie kolejną zachciankę, to nie dbamy tak naprawdę o siebie. Ego – ten głos w głowie, który podpowiada, że jak będziesz miał więcej niż inni, to poczujesz się lepiej – nigdy nie przestanie „gadać”, jeśli sam nie zrozumiesz tego mechanizmu i nie zaczniesz dbać o siebie.
Jak dbać o siebie? Pierwszym krokiem jest oddzielenie człowieka od zachowania. Zbyt często i łatwo na podstawie różnych sytuacji definiujemy innych lub inni definiują nas. Przysłowiowy Jaś w szkole był nazywany głupkiem, jeśli źle odpowiedział przy tablicy. Taki komunikat zapisuje się w głowach wielu dzieci. To przykre. Fakt jest taki, że nie znał odpowiedzi i to wszystko. Jako dziecko i jako człowiek jest wspaniały i dokona wielu wspaniałych rzeczy, jeśli pokocha siebie i odrzuci opinie innych. Mówi się, że brak wiedzy to bycie głupim. A ja pytam – jakiej wiedzy, w jakim zakresie i czy są tacy, którzy wiedzą wszystko? Ten problem pojawia się czasem np. wśród niektórych lekarzy, którzy uważają się za wielki autorytet, a pacjentów traktują jak niedouczonych głupków. Jeśli kupujesz nowe ubranie, to szukasz wygodnego i odpowiedniego. Może taką strategię trzeba stosować również wobec ludzi, którymi się otaczasz?
Jak często sprawiasz sobie przyjemności? Czy masz budżet na przyjemności wyłącznie dla siebie? Codziennie odkładaj ile możesz – dolara lub pięć centów. To tylko na twoje przyjemności. Na rachunki i inne wydatki i tak odkładasz. Ta forsa jest twoja i wydasz ją na siebie, kiedy zechcesz. To nie to samo, co wypad na zakupy co tydzień, żeby sobie zrobić przyjemność. Takie działanie wpędza w zakupoholizm i nie ma nic wspólnego z dbaniem o siebie, podobnie jak w przypadku innych nałogów, które przykrywają lęki.
Świadome życie jest oparte na akceptacji siebie każdego dnia. Czasem popełniamy błędy, ranimy innych, zaniedbujemy obowiązki. Pracując nad sobą z poczuciem zadowolenia z siebie łatwiej nam się rozwijać. Pomagajmy innym kochać siebie. Jeśli widzisz smutek na twarzy drugiego człowieka spowodowany np. zdarzeniem w pracy, to zawsze możesz mu (i sobie przy okazji) przypomnieć, że porażki nie istnieją. To tylko wskazówki, że ta droga nie jest odpowiednia. Każda chwila jest nowym doświadczeniem i nie określa ciebie w żaden sposób.
Zadbaj o siebie słuchając, jakim językiem mówią do ciebie inni. Jeśli czujesz, że jesteś słuchany i otrzymujesz pomoc bez oceny, to jako człowiek w takim środowisku będziesz się rozwijał. Znając tę zasadę, możesz świadomie szukać takich ludźmi. Spośród tysiąca napotkanych osób tylko jedna może słuchać cię bez oceniania i to będzie sukces.
Kiedy zaczniesz naprawdę dbać o siebie, zobaczysz, że jesteś wspaniałym człowiekiem, zaczniesz słuchać innych bez oceny, rozumieć i pomagać. Wtedy zawsze ocenisz siebie na 10 punktów.
Wracając do oceny, już dziś powinieneś wystawić sobie najwyższą, bo zasługujesz na nią od chwili narodzin. Każdy z nas zasługuje na najwyższą ocenę, tylko czasem, kiedyś lub może nawet dziś wmówiono nam, że jest inaczej. Przestaliśmy siebie kochać. Zaczęliśmy zabiegać o akceptację innych, gubiąc się w tych działaniach. Żeby naprawdę pokochać innych i otaczający nas świat, powinniśmy kochać siebie – jak robi to małe dziecko, bo umiejętność tę otrzymaliśmy w dniu narodzin i zawsze mamy ją w sobie.
Jacek Galus
trener rozwoju osobistego, w USA certyfikowany przez The Society of Neuro-Linguistic Programming™. Tytuł trenera biznesu uzyskał na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Współpracował z wieloma korporacjami i firmami w Polsce w zakresie szkoleń motywacyjnych, budowania umiejętności zarządzania kadrą oraz relacji międzyludzkich. Twórca Akademii Pozytywnego Myślenia skupiającej osoby zainteresowane rozwojem osobistym. Zwolennik nowoczesnej edukacji dzieci i młodzieży pozbawionej hierarchii, opartej na szacunku i zaufaniu. Felietonista współpracujący z wydawnictwem edukacyjnym. Na Facebooku prowadzi profil Akademia Pozytywnego Myślenia Chicago.
Prowadzi indywidualne spotkania terapeutyczne i szkolenia w zakresie budowania dobrych relacji w życiu osobistym i zarządzania zespołem w biznesie. Osoby zainteresowane proszone są o przesłanie informacji na adres: [email protected] w celu umówienia spotkania.
fot.leninscape/Pixabay.com
Jacek Galus
