Na wysoko ocenianym Festiwalu Form Dokumentalnych NURT 2014, który odbył się po raz 20. w Kielcach, pierwsze miejsce zajął film twórców chicagowskich zatytułowany „W garderobie życia”. Jego tematem są rzeźby Jerzego Kenara.
Jak mówi Mieczysław Bochnar, reżyser i scenarzysta nagrodzonego filmu, pomysł zajęcia się twórczością wybitnego artysty powstał przypadkiem. Należąca do Kenara galeria była tłem do kręconych przez ekipę zdjęć do teledysku. Poproszeni przez właściciela o filmowe udokumentowanie tego miejsca filmowcy pojechali tam jeszcze kilka razy i temat ich zafascynował.
– Zrobiliśmy coś więcej niż zdjęcia, bo zaczęliśmy z Jurkiem rozmawiać o jego sztuce i o nim samym. Postanowiliśmy zrobić film o Jurku Kenarze. Tematem przewodnim filmu jest rzeźba Kenara „Unity”, ustawiona w zeszłym roku w warszawskim Parku Rydza-Śmigłego. Byłem na jej otwarciu, porobiłem trochę zdjęć i po powrocie uzupełniłem nimi cały materiał – mówi reżyser.
Zapytany, skąd ten zagadkowy tytuł, odpowiada: – Jurek jest wszechstronnie utalentowany. Rzeźbi, maluje, śpiewa, gra i pisze poezję. Tworzy muzykę do swoich prac; to taka jego zabawa z dźwiękiem. Jakieś dwa–trzy lata temu skomponował piosenkę pod tym właśnie tytułem i śpiewał ją. Postanowiliśmy uczynić ją przewodnim motywem muzycznym. Mieczysław Wolny zrobił aranżację i opartą na niej ilustrację muzyczną do całego filmu.
Bochnar mówi, że do czasu zaprezentowania rzeźby „Unity” w Polsce niewiele wiedziano o Jerzym Kenarze. Jego nazwisko kojarzyło się raczej z innymi Kenarami ze słynnej zakopiańskiej rodziny.
– Dlatego też chciałem zrobić ten materiał, żeby przybliżyć jego sylwetkę. Ta rzeźba dużo zdziałała. Jurek po otwarciu udzielał wywiadów w prasie, był w mediach, w telewizji. Powoli coś się ruszyło, ale takiego dokumentu, czegoś, co zostaje, chyba nie było. Myślę, że ten film pokazywany w Polsce spełni swoją rolę, a przedstawi go niedługo ogólnopolska telewizja i będzie prezentowany w Kielcach wśród wszystkich filmów nagrodzonych w konkursie.
Zdjęcia do dokumentu zrobił Bogumił Miller, montażystą był Mirosław Kierski, słowo wstępne czyta Janusz Rudnicki, tłumaczenia dwóch fragmentów robił Mikołaj Korzistka. Producentem jest Henryk Tutaj.
Ewa Malcher
