Ewa Malcher
Wprawdzie Chicago stoi wobec poważnych trudności, zwłaszcza związanych z zadłużeniem miejskiego funduszu emerytalnego, jednak ma potencjał pomyślnego rozwiązania swoich kłopotów, podczas gdy Detroit go nie miało, stwierdzają autorzy raportu, zatytułowanego "Czy Chicago spotka los Detroit?".
Analitycy agencji podkreślają, że kryteria przyjęte przy porównaniu obu miast wykazują jaskrawe różnice. Chicago ma dużo wyższe średnie zarobki, wyższą wartość budynków mieszkalnych, niższy wskaźnik bezrobocia i dużo słabsze tempo zmniejszania się liczby mieszkańców w ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat. Korzystnym czynnikiem była także 22-letnia kadencja burmistrza Richarda M. Daley i dalekosiężne planowanie finansowe miasta, podczas gdy w Detroit władze zmieniały się w zawrotnym tempie.
Jednym z rezultatów stabilizacji są znaczne sumy pieniędzy odłożone przez Chicago "na czarną godzinę" i znacznie większa, niż w Detroit, możliwość sprostania zobowiązaniom finansowym, mimo niechęci do podnoszenia podatków, głosi raport.
Wspólną cechą obu miast jest zapaść budżetowa. Sytuacja poprawiła się w Chicago od objęcia stanowiska burmistrza przez Rahma Emanuela, ale problem wciąż istnieje. Obie metropolie zmagają się z zadłużeniami – zarówno z powodu pożyczek administracyjnych, jak i pieniędzy potrzebnych dla funduszy emerytalnych.
W konkluzji agencja oceniła zadłużenie Chicago na A+, podczas gdy Detroit otrzymało notę D, i podsumowała swoje wnioski stwierdzeniem: "Generalna zdolność kredytowa Chicago jest znacznie mocniejsza niż Detroit".
(kc)
