Redakcja
W ramach obchodzonego w Chicago Tygodnia Pamięci Narodowej odbył się oryginalny spektakl, przygotowany przez grupę polskich aktorów, znanych z występów w zainicjowanych przez Elżbietę Kochanowską-Michalik "Wieczorach z poezją". 9 kwietnia w Art Gallery Kafe Elżbieta Kochanowska-Michalik, Julitta Mroczkowska, Kinga Modjeska, Stanisław Wojciech Malec i Andrzej Kiesz czytali wypowiedzi najbliższych osób ofiar katastrofy smoleńskiej. Scenariusz oparty został na wywiadach telefonicznych, które w dniach od 2 do 9 lutego przeprowadziła z wybranymi rodzinami redaktor Ewa Uszpolewicz.
W prostych słowach o bliskich wypowiadali się: Małgorzata Szmajdzińska, Małgorzata Rybicka, Małgorzata Wassermann, Bartosz Fetliński, Jakub Płażyński, Ewa Komorowska, Zuzanna Kurtyka i Jerzy Paweł Nowacki. Wzruszające wspomnienia poprzedziła poruszająca wypowiedź Anny Wójtowicz, córki znanego nam Wojciecha Seweryna.
Aktorzy przed przystąpieniem do zaprezentowania spektaklu podali informacje zarówno o ofiarach katastrofy, jak i o osobach wspominających najbliższych, współmałżonkach oraz dzieciach. Potem wywoływani przez redaktor Uszpolewicz po nazwiskach rozmówców czytali pełne prawdy o żalu, o skrajnych emocjach i godzeniu się z losem słowa. Spektaklowi towarzyszyła oprawa muzyczna podkreślająca wagę przeżyć rozmówców.
W drugiej części programu "Smoleńsk" Ewa Uszpolewicz opowiadała, jak powstał pomysł przeprowadzenia wywiadów, które zainspirowały Elżbietę Kochanowską-Michalik do przygotowania tego spektaklu. Padały również pytania z sali. Widzowie dowiedzieli się o możliwości wyboru rozmówców, o kłopotach przebijania się przez początkową nieufność, o długich wywodach, które autorka przerobiła na formę pisanego filmu dokumentalnego. Także o bardzo osobistych kontaktach z rodziną pp. Rybickich i związanych z tymi rozmowami własnymi emocjami.Świetnie skonstruowany scenariusz, przedstawiający bardzo proste ludzkie odczucia, bez zajadłości politycznej i ochoty rewanżu, zamknięty został pozostającą w pamięci wypowiedzią Ewy Komorowskiej: "Warto wyciągnąć z tego lekcję i żyć tak, że gdyby jutro nie nadeszło, świat zachowa o nas dobrą pamięć".
Tekst i zdjęcia:
Bożena Jankowska
