Redakcja
Celebracja 200 urodzin Fryderyka Chopina w Chicago
Chicago (Inf. wł.) – Uroczystym koncertem w wykonaniu muzyków Academy of Music of the Paderewski Symphony Orchestra of Chicago zapoczątkowane zostały w „Wietrznym Mieście” obchody Roku Chopinowskiego ogłoszonego w związku 200 rocznicą urodzin wielkiego kompozytora. Inauguracja miała miejsce 22 lutego w szkole podstawowej przy 2450 W. Rice Str. noszącej imię sławnego polskiego wirtuoza fortepianu. Została przygotowana przy współpracy z władzami szkoły przez Komitet Chopin & Paderewski 2010.
Po wprowadzeniu na salę pocztu sztandarowego i powitaniu młodzieży i gości przez dyrektor szkoły Antuanette Mester oraz Barbarę Miercką z Komitetu Obchodów celebrację rozpoczęli uczniowie szkoły prezentując w formie szkolnych zajęć najważniejsze wydarzenia z życia artysty i jego najbliższej rodziny. W rolki uczniów i nauczycielki wystąpiły: Racula Dima, Grisel Medina i Rebecca Stover.
Fryderyk Chopin był największym polskim kompozytorem. Urodził się w Żelazowej Woli. W księdze chrztów zapisano, że przyszedł na świat 22 lutego, ale rodzina zawsze podawała datę 1 marca. W momencie narodzin był wątłym i chorowitym dzieckiem. Już jako kilkuletni chłopiec brał udział w koncertach dobroczynnych i grał w salonach arystokracji warszawskiej budząc swą muzykalnością podziw nie tylko publiczności, ale i wybitnych artystów goszczących w tym czasie w Warszawie. Z tego okresu pochodzą pierwsze próby kompozytora: młodzieńcze polonezy oraz marsz wojskowy. Od 1818 roku Fryderyk Chopin koncertował publicznie. Grał między innymi koncert dla cara Aleksandra.
Z czasem wyrósł na przystojnego, towarzyskiego młodzieńca, dlatego też był zawsze mile widziany na wszelkich imprezach towarzyskich. Musiał mieć także poczucie humoru, ponieważ rysował karykatury. Zawsze pierwsze, co zrobił po wstaniu z łóżka, to zasiadał do fortepianu. Chopin uczęszczał na wykłady Adama Mickiewicza. Uczył się bardzo dobrze i ukończył szkołę z wyróżnieniem. Jego pierwszą miłością była Konstancja Gładkowska.
Wyjazdem do Berlina w 1828 roku zapoczątkował swoje kontakty z zagranicznymi muzykami. W 1829 poznał Pragę, Drezno, koncertował z powodzeniem w Wiedniu. Jedenastego października1830 roku ostatni raz wystąpił przed publicznością warszawską. W listopadzie opuścił Warszawę na zawsze, udając się najpierw do Drezna, następnie do Wiednia, Salzburga, Monachium, Stuttgartu. Jedenastego listopada 1931 roku przybył do Paryża, gdzie osiadł na stałe, zyskując niebawem rozgłos europejski. Za granicą utrzymywał się z lekcji gry na fortepianie.
Chopin utrzymywał liczne przyjazne kontakty z wybitnymi muzykami europejskimi przebywającymi w Paryżu, z wydawcami, krytykami, jak również z całą emigracją polską. W 1834 odbył podróż po Niderlandii. Rok później do Czech i Niemiec, a w 1837 wyruszył do Londynu. W 1836 roku poznał George Sand, która wywarła duży wpływ na życie kompozytora. W latach 1838-39 przebywali razem na Majorce, w Marsylii i Genui. Przez kilka lat z rzędu spędzali razem lato w Nohant, zimą wracając do Paryża. Od 1939 stan zdrowia chorego na gruźlicę Chopina, pogarszał się z każdym rokiem. W 1848, odbył podróż koncertową do Anglii i Szkocji. 16 listopada 1848 roku dał ostatni publiczny koncert w Londynie, gdzie ciężko zaniemógł. Po powrocie do Paryża nie odzyskał już zdrowia. Zmarł 17 września 1849 roku w mieszkaniu przy Place Vendome 12. Pochowany został na paryskim cmentarzu Pere Lachaise. Według życzenia Chopina, jego serce zostało przewiezione z Paryża do kościoła pod wezwaniem Świętego Krzyża w Warszawie.
Część artystyczną inauguracji rozpoczęli gospodarze. Poloneza przy akompaniamencie Raculy Dimy zatańczyła Ellyzabeth Adler. Mazurka na gitarze zagrał Brandon Varela przy akompaniamencie Orlando Rivery.
Następnie widzowie mieli okazję wysłuchać programu „Chopin in my heart” przygotowanego przez Barbarę Bilsztę, a wykonanego pod jej kierownictwem przez muzyków Academy of Music of the Paderewski Symphony Orchestra of Chicago. W programie znalazły się pieśni i kompozycje fortepianowe wirtuoza. Utwory fortepianowe grali: Jadwiga Niesiołowska, Bartłomiej Ciężobka i Pola Grzebień. Śpiew solowy Mirosława Sojka Topór i Karolina Buckun. W układach tanecznych do muzyki Chopina wystąpili tancerze zespołu „Wici”: Pola Grzebień, Katarzyna Lis, Patrycja Lis i Karol Grzebień. Gościnnie przy fortepianie zasiedli Michał Lupa i Daniel Szefer, którego recital fortepianowy utworów Fryderyka Chopina zakończył cały program.
Jedenastoletni Daniel Szefer wręcz rewelacyjnie wykonał poszczególne utwory otrzymując burzliwe oklaski. Młody pianista jest uczniem profesorów: Aleksandra Zinczenki i Pawła Chęcińskiego. Lekcje kompozycji bierze u prof. Lazara Trachenberga.
Na fortepianie gra od 4 lat. Jest laureatem konkursów „Illinois Music Teacher Asociation’s Sonata” i „Geneva Piano”. Zdobył złoty medal w 2010 Illinois Grade School Music. W styczniu tego roku wystąpił z recitalem na Florydzie. Po tym występie został przez lokalną prasę nazwany cudownym dzieckiem fortepianiu. Koncertuje w kościołach, bibliotekach i domach prywatnych. Jest zapraszany jako solista do współpracy z Washburn Middle School Jazz Band. Obok muzyki uwielbia grę w piłkę nożną.
Podczas koncertu na dużym ekranie prezentowane były zdjęcia Dworku w Żelazowej Woli i innych miejsc, z którymi związany był Fryderyk Chopin. Projekcję przygotował Wojciech Niewrzoł, który czuwał nad całością programu od strony muzycznej i technicznej.
W gronie gości honorowych poniedziałkowej inauguracji byli między innymi: konsul Mariusz Gbiorczyk z Konsulatu Generalnego RP i Beata Ewa Marek z Wydziału Chicagowskiej Oświaty Publicznej. Kolejne spotkania muzyczne organizowane w ramach obchodów Roku Chopinowskiego odbędą się 1 marca na Northwestern University oraz 26, 27 i 28 marca w Symphony Center i Northwestern University.
Tekst i zdjęcia:
Andrzej Baraniak
(Zdjęcia dostępne na: www.newsrp.smugmug.com)
