W Brunszwiku, Oberhausen, Hanowerze i Katowicach zespół przedstawił spektakl „Kwartet dla czterech aktorów”. Dla publiczności niemieckiej spektakl był prezentowany również w angielskiej wersji językowej. Widzowie w Wilnie obejrzeli trzy monodramy na kanwie książki Grażyny Skoczeń „Ten zapach miał kolor niebieski”. Oba spektakle są dobrze znane widowni polonijnej. „Kwartet dla czterech aktorów” wybitnego dramaturga, muzykologa i kompozytora Bogusława Schaeffera to spektakl, w którym aktorzy starają się odpowiedzieć na fundamentalne pytania o istotę muzyki i sztuki, naszą duchowość, istnienie jednostki i jedność w wielości. „Ten zapach miał kolor niebieski” to opowieść o odwadze, tęsknocie i walce z wyzwaniami – dyskryminacją, izolacją społeczną i kulturową oraz barierą językową.
W spotkaniu w Art Gallery Kafe w Wood Dale w poniedziałek 9 grudnia wzięli udział aktorzy: Andrzej Krukowski, Aldona Olchowska, Lili Totten, Szymon Koszałka oraz autorka Grażyna Skoczeń. Artyści podzielili się z widownią swoimi wrażeniami i nierzadko bardzo osobistymi i często humorystycznymi wspomnieniami. Były opowieści o nowych przyjaźniach, starych znajomych, zarwanych nocach, interpretacyjnych nieporozumieniach i organizacyjnych potknięciach.
Słuchając reminiscencji z europejskiej wyprawy trudno się oprzeć wrażeniu, że Teatr Nasz znalazł właściwą drogę do serc i umysłów widzów. W czasie jednego z występów w Niemczech podczas spektaklu angielskojęzycznego „Kwartetu” aktorzy z powodu bariery językowej niejako podświadomie skierowali swój przekaz w kierunku tylko jednego widza. Była to decyzja, która przyniosła niespodziewane rezultaty, a tym widzem okazała się zamieszkała od wielu lat na obczyźnie Polka, której udział w przedstawieniu pozwolił inaczej spojrzeć na otaczającą rzeczywistość. Młoda kobieta po spektaklu nawiązała kontakt i zaprzyjaźniła się z aktorami teatru. W czasie spotkania w Art Gallery Kafe Andrzej Krukowski rozmawiał telefonicznie z bohaterką mimo woli owego przedstawienia i w czasie rozmowy pani Katarzyna przeczytała swój wiersz dedykowany aktorom w podzięce za przyjaźń.
Poszukiwaniem własnej drogi do widza były spektakle w Wilnie: tutaj widzowie uczestniczyli w spektaklach granych w kameralnych atmosferach hotelowych pokoi. Kanwą monodramów były trzy różne opowiadania z książki „Ten zapach miał kolor niebieski”– trzy różne przedstawienia, w trzech różnych apartamentach z udziałem trzech aktorów. Jakby tego było mało aktorzy musieli improwizować, bo listy rodzinne, będące głównym wątkiem przedstawień powstawały z dnia na dzień, a ich treść nie była znana adresatom.
W Katowicach Teatr Nasz wystąpił w 22. Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje”, jako zespół towarzyszący. Spektakl „ Kwartet dla czterech aktorów” został przyjęty z entuzjazmem. W teatrze Korez, gdzie występowali polonijni aktorzy, powiało radością i szczerością. Jak się można domyślać „Kwartet” był naturalną przeciwwagą dla festiwalowych produkcji, w których dominował pesymizm, dekadencja, nihilizm, klimat klęski i beznadziejności, i widmo śmierci. Czy ten kierunek w europejskiej sztuce jest następstwem covidowej bezradności, czy też objawem kryzysu egzystencjalnego współczesnej Europy to już oddzielne zagadnienie.
Trudno się oprzeć wrażeniu, że z jednej strony współczesny teatr w pogoni za oryginalnością szokuje wyszukanymi rozwiązaniami artystycznymi, narzucając widzowi określoną interpretację wydarzeń scenicznych. Na przeciwległym biegunie funkcjonuje teatr, który szuka porozumienia z widzem i razem z nim szuka rozwiązań artystycznych i odpowiedzi na pytania egzystencjalne.
Europejska wyprawa potwierdziła słuszność drogi obranej przez Andrzeja Krukowskiego i jego zespół. Z niecierpliwością czekamy na nowe propozycje teatralne zespołu, które powinniśmy poznać już na początku przyszłego roku. Bo przecież Teatr Nasz to nasz teatr.
Tekst i zdjęcia:
Andrzej Moniuszko
