Od czasu do czasu, zwłaszcza w okresach politycznie wygodnych dla jednych, a dla innych – nie, w Polsce pojawiają się artykuły o konieczności pozyskania firmy lobbingowej w Waszyngtonie dla realizacji polskich interesów.
W zasadzie można się z tym zgodzić, chociaż nie bez zastrzeżeń i niezadowolenia, reakcji, jakie budzi polityka obecnego rządu i prezydenta w Polsce, prowadzona nieporadnie, a jak inni powiadają – bez troski o interes narodowy, czyli tym samym antynarodowa. Chodzi o takie zjawiska, jak brak reakcji na germański rewizjonizm historyczny wobec Polski, jaki sierżant Erika Steinbach serwuje współplemieńcom w Niemczech, traktowanie społeczności polskich poza krajem wg list proskrypcyjnych wymyślonych w MSZ, brak narodowej afirmacji w kwestii ukraińskiego ludobójstwa na polskiej ludności na Wołyniu. Znalazłoby się jeszcze kilka innych spraw.
Z amerykańskiego punktu widzenia, tego, który w sposób szczególny prezentuje Pat Buchanan, postać już nie zaliczana do czołówki amerykańskiego życia politycznego, działalność lobbingowa staje się klasycznym przykładem korupcji amerykańskiej demokracji. Ma na myśli przede wszystkim to, co robi Randy Scheunemann, doradca ds. polityki zagranicznej w sztabie wyborczym Johna McCaina. W tonie wielkiego zdziwienia, Buchanan, wybitny przedstawiciel izolacjonizmu amerykańskiego, pisze, że „nikt nie ośmiela się nazwać zdradą” tego, co robi Scheunemann, człowiek o podwójnej lojalności oraz mentalności moralnego najemnika. Jak wiadomo, a w tym Buchanan wyznaje się dobrze, politolog Scheunemann jest eksponentem ideologii neokonserwatywnej, zdyskredytowanej na politycznej scenie Ameryki.
Buchanan ujawnia też poważniejszą sprawę. W dalekosiężnym, polityczno-militarnym zamiarze wykorzystania gruzińskich lotnisk do izraelskich nalotów na irańskie instalacje nuklearne, to Izrael inspirował działania gruzińskiego prezydenta w sprawach Abchazji i Płd. Osetii. Potwierdza też, że Izrael dostarczył Gruzji uzbrojenie i sprzęt wojskowy. Jest to więc podwójna gra, w której mniej chodzi o Rosję, a bardziej o działania przeciw Iranowi. Podwójna lojalność przydaje się, aby osiągnąć to, co ideolodzy neokonserwatywni osiągnęli w Iraku: zmuszenie Ameryki do prowadzenia kolejnej wojny.
Buchanan z pełnym uznaniem pisze, że konwencja republikanów potwierdza śmiałą decyzję McCaina i jest dowodem jedności, jakiej nie notowano w partii od drugiej kadencji prezydenta Reagana. Konwencja wprowadza pozytywną polaryzację, a po niej – poziom entuzjazmu staje się korzystniejszy dla republikanów. Pisząc, że pani Palin wygłosiła pięknie napisane przemówienie, jednocześnie broni ją przed atakami ze strony liberalnych mediów, wskazując, że nie zrobiła ona niczego, co miałoby usprawiedliwić takie ataki, prowadzone z pozycji najbardziej lewicowych za to, że konsekwentnie wyraża ona konserwatywne wartości chrześcijańskie – wiara, że nienarodzone dzieci są darem Boga, nawet te, które przychodzą na świat z wrodzonymi wadami, bowiem wszystkie dzieci mają, dane przez Boga, prawo do życia. Pani Palin jest jedną z nas, deklaruje Buchanan, a Barack Obama – jednym z nich, dodając, że dzięki temu obnaża się podwójna miara moralna w wydaniu liberalnym, zresztą nie tylko w Ameryce.
Nowa książka Boba Woodwarda wzbudza powszechne zainteresowanie, pisze dziennik „Washington Post”, ze względu na to, co ujawnia ona przy zmianie taktyki w Iraku. Zmniejszenie ataków na wojska amerykańskie nastąpiło nie tylko na skutek wysłania dodatkowych 30 000 żołnierzy do Iraku. Przyczyniły się do tego tajne operacje, które umożliwiły lokalizowanie dowódców jednostek powstańczych, ustawienie ich na celowniku i zabicie. Dwoma kolejnymi czynnikami stały się powstrzymanie dalszych działań zbrojnych Armii Mahdiego, na polecenie jej przywódcy – Maqtada al-Sadr, i przekupienie sunnitów w irackiej prowincji Anbar w taki sposób, że ich organizacje przeszły na stronę Amerykanów i wystąpiły przeciwko oddziałom Al-Kaida. Zmiany wprowadzono po analizie sytuacji wojennej w Iraku, analizie, którą sporządzono w drugiej połowie 2006 roku w zespole Rady Bezpieczeństwa Narodowego.
Interwencjonizm państwowy nie został całkowicie zapomniany w Waszyngtonie, chociaż tym razem chodzi o rynek kredytów hipotecznych. I to jest najbardziej niezwykłe w warunkach amerykańskich, bo czegoś takiego nie było od Wielkiego Kryzysu. A stawka jest bardzo wysoka, bo upadek takich firm jak Fannie Mae (utworzonej w 1938 roku) i jej konkurenta Freddie Mac (utworzonej w 1970 roku) mógł spowodować wręcz nieobliczalną katastrofę, załamanie rynku kredytowo-mieszkaniowego, a tym samym kryzys gospodarczy. Wartość kredytów udzielanych przez te firmy stanowi, jak podaje ABC News, połowę wartości całego rynku hipotecznego w Stanach Zjednoczonych.
Interwencja polega na tym, że opiekę i ochronę (conservatorship) nad obu firmami przejmują władze federalne za pośrednictwem Federalnej Agencji Finansowania Mieszkalnictwa (Federal Housing Finance Agency), którą powołał Kongres latem tego roku, ze skutkiem od 8 września. Wymieniono prezesów firm. Departament Skarbu zapowiedział, że w miarę upływu czasu każda z tych firm otrzyma po sto miliardów dolarów, aby ochronić je przed bankructwem. W historii Stanów Zjednoczonych, jak dodaje ABC News, to jest największa misja ratunkowa tego typu. Stawka jest jednak wysoka, czyli uniknięcie dalszych strat, dotychczasowe wyniosły czternaście miliardów dolarów w minionych dwunastu miesiącach, a przede wszystkim – nie dopuścić do kryzysu w gospodarce amerykańskiej.
Źródła:
– o działalności Randy Scheunemanna: korupcja amerykańskiej demokracji, podwójna lojalność, za komentarzem „And None Dare Call It Treason”, autor Patrick J. Buchanan, zamieszczony na stronach internetowych z datą 22 sierpnia,
– o izraelskiej inspiracji w działaniach gruzińskiego prezydenta: polityczno-militarny plan wykorzystania lotnisk gruzińskich do bombardowań instalacji nuklearnych w Iranie, podwójna gra mniej o Rosję bardziej przeciw Iranowi, za komentarzem „Distant Drums At Sarah’s Party”, autor Patrick J. Buchanan, zamieszczony na stronach internetowych z datą 5 września,
– o konwencji republikańskiej i obronie Sary Palin przed atakami liberalnych mediów: konserwatywne wartości chrześcijańskie, za komentarzem „One of Them and One of Us”, autor Patrick J. Buchanan, zamieszczony na stronach internetowych z datą 9 września,
– o nowej książce Boba Woodwarda „The War Within – a Secret White House History, 2006-2008”: cztery przyczyny zmian sytuacji militarnej w Iraku, analiza Rady Bezpieczeństwa Narodowego, za dziennikiem „Washington Post”, wydanie na 5 września, artykuł „U.S. Spied On Iraqi Leaders, Book Says”, autor Steve Luxenberg,
– o interwencjonizmie państwowym dla uratowania firm kredytów hipotecznych – Fannie Mae i Freddie Mac: uniknięcie załamania rynku i kryzysu gospodarczego, za ABC News, wydanie na 8 września, artykuł „Fannie Mae and Freddie Mac: Mortgage Bailout Will Be Expensive”, autorzy Betsy Stark, Bianna Golodryga i Scott Mayerowitz.
Andrzej Niedzielski
