Dawno dawno temu, gdy w Polsce słowo „sieć” nie kojarzyło się z nowoczesnymi technologiami, Bill Clinton przeszedł to historii jako pierwszy kandydat na prezydenta USA z własną domeną www. Mijały lata a Internet nieraz udowadniał swoją siłę w politycznej walce. Na przełomie pierwszej i drugiej dekady XXI wieku niekwestionowanym królem na tym polu został Barack Obama.
Można się spierać czy działania Obamy w trakcie trwania kampanii wyborczej 2008 roku były genialnym PR-em czy brutalną akcją marketingową na szeroką skalę. Właśnie wtedy Internet, jako medium mobilizujące elektorat, naprawdę zadecydował o numerach wyborczych. Senator z Illinois jeszcze jako kandydat, wyraźnie wyczuł, że wykorzystanie sieci w wyścigu do prezydenckiego fotela może przysporzyć mu po przede wszystkim dodatkowych pieniędzy na niezbędne działania. Udało się wykorzystać te możliwości do promocji, także tej poza internetowej, na niespotykaną dotąd skalę. Z prędkością najszybszych łączy Obama przeniknął wówczas do wirtualnego świata i zadomowił się w nim na dobre, jeszcze zanim zadomowił się w Białym Domu.
Niedawno obecny prezydent USA po raz kolejny stał się pionierem wirtualnego kontaktu z wyborcami. Rok 2012 nabiera rozpędu, wobec czego należy znowu zadbać o wyborców. Wraz z serwisem Google + Obama zorganizował wirtualną debatę on-line. Ponad ćwierć miliona Amerykanów miało ochotę zadać prezydentowi pytanie. Złośliwi powiedzą, że internetowy hangout był inicjatywą w nieco putinowskim stylu. Moderatorzy dyskusji w ogóle nie wzięli pod uwagę najbardziej popularnych zagadnień podnoszonych przez internautów. Dla przykładu zostały zignorowane kwestie dotyczące chociażby legalizacji marihuany.
Dla sztabu Obamy sytuacja prowadzenia „otwartego dialogu ze społeczeństwem” jest o tyle wygodna, że po pierwsze eliminują często zbyt dociekliwych dziennikarzy a dobór pytań i dyskutantów pozwala prowadzić wirtualną kampanię przy zachowaniu pozorów pełnej otwartości. Dlatego z łatwością dowiemy się jak para prezydencka zamierza świętować swoją kolejną rocznicę, ale już sensownego tłumaczenia dotyczącego głośnej sprawy ekstradycji studenta-pirata nie ma co oczekiwać.
Warto dodać, że Biały Dom jest pierwszą tego typu instytucją, z tak mocnym wejściem do portalu społecznościowego Google. Podobnie jak w 2008, tak i w tegorocznej kampanii Obama chce opanować sieć. Być wszędzie tam, gdzie zagląda codziennie przeciętny obywatel. Z pewnością chciałby powrócić do czasów, gdy był bohaterem ogromnej ilości klipów przygotowanych przez jego zwolenników. Czasu, gdy internetowy czar zarażał niezależnie od tego, czy z jego wypowiedzi udawało się wycisnąć jakąś treść.
Internet ma coraz większą siłę w porównaniu z tradycyjnymi środkami masowego przekazu. Daje o wiele bardziej rozległe pole do budowania relacji na linii polityk-wyborca. Pozwala niskim kosztem zbudować sieć połączeń pomiędzy zwolennikami, tworząc tym samym całą społeczność. Wpływa na zaangażowanie społeczne także dlatego, że wyniki swoich działań można obserwować od razu, tu i teraz. Bowiem internauta błyskawicznym komentarzem, wpłatą na konto, nawet trollowaniem daje sztabowi wyraźne wskazówki dotyczące politycznej strategii. Zadne inne media nie gwarantują takiej szybkości i skuteczności.
Pozostaję więc zadać pytanie. Dlaczego Obama, fan internetowych możliwości, wplątał się w ich ograniczanie?
Maciej Głaczyński
Maciej Głaczyński – student Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 2007-2010 relacjonował przebieg najważniejszych wydarzeń siatkarskich w kraju. (spotkania ligowe, mecze reprezentacji, europejskie puchary). Pasjonat historii polityki zagranicznej USA.
