W obliczu napięcia, które w ostatnich tygodniach narosło w regionie Indo-Pacyfiku, Nowa Zelandia dostrzega możliwość potencjalnego wejścia w ostrzejszą relację z Chińską Republiką Ludową. Pod koniec lipca Wellington zawiesił traktat ekstradycyjny z Hongkongiem, zmieniając również swoją politykę w zakresie eksportu towarów i technologii wojskowych. Do potencjalnego zbliżenia w relacjach sojuszniczych z USA namawiała zastępczyni Sekretarza Stanu USA Wendy Sherman, która na początku sierpnia odwiedziła Nową Zelandię.
W czasie swojej wizyty w Nowej Zelandii Sherman omówiła strategiczne znaczenie tego państwa w utrzymaniu pokojowych relacji w regionie Indo-Pacyfiku. Wskazała również, że nie wyklucza rozmów z rządem w Wellington na temat potencjalnego dołączenia Nowej Zelandii do paktu AUKUS. Do tej pory w ramach sojuszu obronnego połączono siły Stanów Zjednoczonych, Australii oraz Wielkiej Brytanii. Warto wskazać, że współpraca między tymi państwami funkcjonuje już na zasadzie sojuszu wywiadowczego „Five Eyes”.
W rozmowie z premier Nowej Zelandii, Sherman podkreśliła znaczenie koordynowania wysiłków USA i Nowej Zelandii na Pacyfiku, w tym wspierania dobrobytu gospodarczego oraz rozwoju wolnego i otwartego regionu. Na tym opiera się pakt, w którym Nowa Zelandia już znalazła swoje miejsce – chodzi o Partners in the Blue Pacific.
Według zastępcy Sekretarza Stanu USA, relacje obu państw są „niezwykle cenne”, dodając, że „przyszłość zostanie napisana tutaj, na Pacyfiku”. Stany Zjednoczone podwajają obecnie swoje zaangażowanie inwestycyjne w tym obszarze, co jest dowodem na trwały zwrot w kierunku zaangażowania politycznego i ekonomicznego w Azji. Kolejnym krokiem może być włączenie Nowej Zelandii do programu mającego za zadanie zwiększyć potencjał militarny sojuszników.
Obecność zastępcy sekretarza stanu USA Wendy Sherman w Wellington jest następstwem nowozelandzkiej wizyty amerykańskiego dowódcy wojskowego regionu Indo-Pacyfiku, admirała Johna C. Aquilino.
W Nowej Zelandii znacząco rośnie zaniepokojenie postawą Chin w regionie. Badanie przeprowadzone przez Asia New Zealand Foundation wskazuje, że coraz więcej Nowozelandczyków dostrzega Chińską Republikę Ludową jako geopolityczne zagrożenie dla suwerenności ich państwa. Obecnie uważa tak 58 procent badanych. Liczba ta wzrosła 21 procent w stosunku do roku poprzedniego.
Nowa Zelandia wydaje się naturalnym pretendentem do członkostwa w sojuszu, który budowany jest nie tylko na dążeniu do wzmocnienia potencjału obronnego, ale także unifikacji stanowiska państw anglosaskiego dziedzictwa w stosunku do coraz odważniej prowadzonej polityki zagranicznej Pekinu. Warto również wskazać, że duża część sprzętu wojskowego Nowej Zelandii zakupiona została od Stanów Zjednoczonych.
Według aktualnych założeń zaprezentowanych przez Siły Obronne Nowej Zelandii, do 2025 roku siły zbrojne tego państwa osiągnąć mają „połączoną siłę bojową”. Według dokumentu wydanego pod kuratelą Szefa Sił Obronnych Kevina Shorta:
„Relacje wojskowe NZDF umożliwiają sukces w złożonych, wspólnych i międzyagencyjnych operacjach w kraju, w naszym regionie i w świecie”.
Dokument w swoich postanowieniach wskazuje na silną potrzebę wzmocnienia współpracy z partnerami regionalnymi, przy jednoczesnym utrzymaniu interoperacyjności z tradycyjnymi partnerami wojskowymi oraz zapewnianiu stałego wsparcia dla operacji wspierających ład międzynarodowy oparty na zasadach prawa.
Przy założeniach wskazanych przez Siły Obronne Nowej Zelandii należy spodziewać się nie tylko rozwoju rodzimej armii, ale umieszczenia tego wzmocnienia w szerszym, międzynarodowym kontekście budowanym na lokalnych i globalnych sojuszach. Pakt AUKUS wydaje się najbliższy wskazaniom, które w swoich dokumentach przewidywała armia Nowej Zelandii.
Patrząc realistycznie na obecny kształt możliwości obronnych Nowej Zelandii, spodziewać się można, że prędzej czy później dojdzie do rozszerzenia formalnego paktu obronnego z udziałem Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników w regionie. Przez ostatnie lata Nowa Zelandia wydawała na swoje wojsko 1,5 procent PKB, co jest widoczne w obecnym potencjale militarnym tego państwa, który jest nieporównywalnie słabszy od zdolności bojowych Australii. Potencjału obronnego nie wzmacnia także położenie geograficzne wysp, które w sposób otwarty narażone są na możliwy atak. Z tego powodu Wellington powinien rozważyć członkostwo w AUKUS, które mogłoby dać początkowo nowozelandzkim żołnierzom udział w programie nuklearnych łodzi podwodnych po stronie Australii, a docelowo wzmocnić również ich rodzimy potencjał militarny. Potencjalny sojusz ze Stanami Zjednoczonymi, Australią i Wielką Brytanią z pewnością byłby dla Nowej Zelandii najlepszą okazją do tego, by wzmocnić swoją pozycję w regionie południowego Pacyfiku.
Jan Hernik
absolwent Ośrodka Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w teorii wpływu religii, rasy i pochodzenia etnicznego na wybór polityczny w amerykańskich wyborach prezydenckich. Jego zainteresowania badawcze obejmują także aktywność USA w regionie Indo-Pacyfiku.
Niniejszy artykuł powstał w ramach działalności społeczno-misyjnej polskiego think tanku Warsaw Institute. Jeśli cenicie Państwo przygotowane przez naszych ekspertów treści, apelujemy o wsparcie finansowe naszej działalności realizowanej na zasadzie non-profit. Do regularnych darczyńców przysyłamy bezpłatnie anglojęzyczny kwartalnik The Warsaw Institute Review.
Więcej informacji: www.warsawinstitute.org/support/
Darowizny można dokonać bezpośrednio na konta bankowe:
USD: PL 82 1020 4900 0000 8502 3060 4017
EUR: PL 85 1020 4900 0000 8902 3063 7814
GBP: PL 18 1020 4900 0000 8302 3069 6641
PLN : PL 41 1020 1097 0000 7202 0268 6152
SWIFT: BPKOPLPW
Dziękujemy!
Warsaw Institute to polski think tank zajmujący się geopolityką. Główne obszary badawcze to stosunki międzynarodowe, bezpieczeństwo energetyczne oraz obronność. Warsaw Institute wspiera Inicjatywę Trójmorza oraz stosunki transatlantyckie.
Warsaw Institute is a Polish think tank focusing on geopolitics. The main research areas are international relations, energy security and defense. The Warsaw Institute supports the Three Seas Initiative and transatlantic relations.
New Zealand in AUKUS? Americans do not rule out such a solution
In face of the tension that has built up in the Indo-Pacific region in recent weeks, New Zealand sees an opportunity to enter into a sharper relationship with the People’s Republic of China. In late July, Wellington suspended the extradition treaty with Hong Kong, also changing its policy on the export of military goods and technology. The US Deputy Secretary of State Wendy Sherman, who visited New Zealand at the beginning of August, encouraged the potential rapprochement in allied relations with the USA.
During her visit to New Zealand, Sherman discussed the country’s strategic importance in maintaining peaceful relations in the Indo-Pacific region. She also indicated that she did not rule out talks with the Wellington government about the possible accession of New Zealand to the AUKUS pact. So far, the forces of the United States, Australia and Great Britain have been joined as part of a defense alliance. It is worth pointing out that cooperation between these countries is already functioning on the basis of the “Five Eyes” intelligence alliance.
In a meeting with the New Zealand Prime Minister, Sherman stressed the importance of coordinating US and New Zealand efforts in the Pacific, including promoting economic prosperity and the development of a free and open region. This is the basis of the pact in which New Zealand has already found its place – Partners in the Blue Pacific.
According to the US Deputy Secretary of State, the relationship between the two countries is “incredibly valuable”, adding that “the future will be written here in the Pacific.” The United States is now doubling its investment commitment in this area, demonstrating a sustained shift towards political and economic engagement in Asia. The next step may be to include New Zealand in the program aimed at increasing the military potential of the allies.
The presence of US Deputy Secretary of State Wendy Sherman in Wellington follows the New Zealand visit by the US Indo-Pacific military commander, Admiral John C. Aquilino.
In New Zealand, there is growing concern over China’s stance in the region. A study by the Asia New Zealand Foundation shows that more and more New Zealanders see the People’s Republic of China as a geopolitical threat to their country’s sovereignty. Currently, 58 percent of respondents think so. This number increased by 21 percent compared to the previous year.
New Zealand seems to be a natural contender for membership in the alliance, which is built not only on the desire to strengthen the defense potential, but also to unify the position of Anglo-Saxon heritage countries in relation to Beijing’s increasingly bold foreign policy. It is also worth noting that a large part of New Zealand’s military equipment was purchased from the United States.
According to the current assumptions presented by the New Zealand Defense Force, by 2025 the armed forces of this country are to achieve “networked combat force”. According to a document issued under the tutelage of Defense Chief Kevin Short:
“The military relations of the NZDF enable success in complex, joint and interagency operations in the country, in our region and in the world.”
The document in its provisions indicates a strong need to strengthen cooperation with regional partners, while maintaining interoperability with traditional military partners and ensuring continuous support for operations supporting the international order based on the rule of law.
Under the assumptions indicated by the New Zealand Defense Force, one should expect not only the development of the domestic military, but also placing this reinforcement in a broader, international context built on local and global alliances. The AUKUS Pact seems to be the closest to the guidelines provided for by the New Zealand army.
Looking realistically at the present shape of New Zealand’s defense capabilities, it can be expected that sooner or later the formal defense pact will be expanded with the participation of the United States and its allies in the region. In recent years, New Zealand has spent 1.5 percent of GDP on its military, which is evident in the country’s current military potential, which is incomparably weaker than Australia’s combat capabilities. The defense potential is also not strengthened by the geographical location of the islands, which are openly exposed to possible attack. For this reason, Wellington should consider membership of AUKUS, which could initially give New Zealand soldiers a share in the Australian nuclear submarine program, and ultimately strengthen their domestic military capabilities as well. A potential alliance with the United States, Australia and Great Britain would certainly be the best opportunity for New Zealand to strengthen its position in the South Pacific region.
Jan Hernik is a graduate of the American Studies Center at the University of Warsaw. He specializes in the theory of religion, race and ethnicity for political choice in the U.S presidential elections. His research interests also include US activity in the Indo-Pacific region.
