Polacy, również ci w Ameryce, uwielbiają składanie życzeń. Polską specjalnością są koncerty życzeń. Na zamieszczenie życzeń w popularnym programie TV Polonia „Pamiętaj o mnie” czeka się pół roku. Nasze życzenia, szczególnie te świąteczno-noworoczne, są wielopiętrowe: zaczynają się koniecznie od zdrowia i szczęścia, by piąć się dalej ku szczytowi niebotycznej góry polskich życzeń. Lubimy składać życzenia, bo to do niczego nie zobowiązuje i w związku z tym możemy być bardzo hojni. Gorzej bywa z realizacją życzeń. W polskim życzeniowym repertuarze nader często trafiają się te z gatunku pobożnych, czyli takie, których nie sposób zrealizować. Ale ponieważ nikogo się z życzeń nie rozlicza, to nawet i te bez szans na realizację są przyjmowane jako dobra moneta. Zresztą zarówno życzenia składający jak i ten, do którego są one adresowane, szybko o nich zapominają.
Tymczasem teraz u progu Nowego Roku i wobec szeregu wyzwań stojących przed Polonią potrzebna jest lista autentycznych życzeń –zadań, o których należałoby pamiętać i pomagać je realizować dla naszego wspólnego dobra.
Tym spośród nas, którzy nie mają uregulowanego pobytu w USA i żyją w lęku przed deportacją, trzeba życzyć, aby nowy prezydent i jego administracja doprowadzili do uchwalenia reformy imigracyjnej, dającej szansę na stały pobyt w Ameryce milionom imigrantów, a wśród nich także tym Polakom, którzy chcą tu pozostać, budować ten fascynujący kraj, a w perspektywie stać się obywatelami Stanów Zjednoczonych.
Życzmy i działajmy, aby Polska została wreszcie objęta programem bezwizowym i aby nasi bliscy, i w ogóle wszyscy Polacy, którzy Amerykę pragną odwiedzić, nie musieli przechodzić przez upokarzającą i kosztowną procedurę ubiegania się o wizę turystyczną. Jest na to szansa. Prezydent-elekt Barack Obama – jeszcze jako kandydat do Białego Domu – mówił kilkakrotnie o potrzebie zniesienia wiz dla Polaków. A mianowany na nowego szefa sztabu Białego Domu Rahm Emanuel nieraz wnosił pod obrady Izby Reprezentantów sprawę zniesienia wiz. Za jego troskę o sprawy polskie i Polaków w Ameryce prezydent RP odznaczył kongresmana Emanuela Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP.
Jednocześnie w imieniu tych wszystkich Polaków, którzy liczyli na zniesienie wiz również dlatego, że Polska nie szczędząc krwi i życia swych żołnierzy pomogła Stanom Zjednoczonym w wysiłkach zbrojnych w Iraku i w Afganistanie, gdzie nadal stacjonuje polski kontyngent, wyrażam rozczarowanie, że prezydent Bush tego nie uczynił.
Należy życzyć i koniecznie dążyć do tego, aby przy przekraczaniu granicy na lotniskach w Chicago czy Nowym Jorku Polacy byli godnie traktowani. Aby polonijne media nie musiały donosić o zakuwaniu w kajdanki i wtrącaniu do aresztów niektórych Polaków jadących do USA z wizytą. By sprawy dotyczące ewentualnych wykroczeń imigracyjnych zostały wyjaśnione w Polsce, przed odlotem do Ameryki.
W związku z odejściem do pracy w Białym Domu kongresmana Rahma Emanuela nadarza się pierwsza od wielu lat szansa, by kongresmanem z piątego, bardzo polskiego okręgu wyborczego w Illinois, został Polak. Jest nim dobrze znany w środowisku polonijnym Chicago dr Wiktor Foryś. Jego zwycięstwo w wyborach uzupełniających do Izby Reprezentantów Kongresu Stanów Zjednoczonych zwiększyłoby bardzo skromny obecnie stan „politycznego posiadania” Polonii. Doktorowi Forysiowi bardziej od życzeń potrzebne są pieniądze na kampanię wyborczą.
Dobrego Nowego Roku !
Wojciech Minicz
