Pielgrzymka wiary
Chicago (Inf. wł.) – Dla mnie jako drugiego sekretarza Ojca Świętego, Jan Paweł II był wyjątkowym człowiekiem – podkreślił arcybiskup Lwowa, Jego Ekscelencja Mieczysław Mokrzycki do wiernych uczestniczących w uroczystym nabożeństwie dziękczynnym kończącym XXV Polonijną Pielgrzymkę Maryjną z parafii św. Michała w Chicago do Klasztoru Ojców Salwatorianów w Merrillville. – Mimo, że był takim samym człowiekiem jak my, to jednocześnie odróżniającym się zachowaniem, sposobem mówienia i reagowania. On tak zbliżał ludzi do Boga, że człowiek zostawał niejako wciągnięty w tajemnicę obecności bożej. W jakiś przedziwny sposób promieniował i oddziaływał na innych. Stojąc przy Nim odczuwało się spokój, miało się poczucie bezpieczeństwa i życzliwości.
Cieszę się, że ordynariusz waszej diecezji wyraził zgodę na prośbę ojców Salwatorianów, aby dziś, w dniu zakończenia XXV Polonijnej Pielgrzymki Maryjnej razem z wami przybył do tego Sanktuarium Wielki Pielgrzym, Jan Paweł II w świętych relikwiach. W cząstce swojego ciała pozostanie tutaj z wami na zawsze – podkreślił Jego Ekscelencja, który wraz z biskupem pomocniczym archidiecezji Chicago, ks. Andrzejem Wypychem, miejscowym biskupem Dole Z. Melczkiem, o. Piotrem Filasem, prowincjałem ojców Salwatorianów z Krakowa, przeorem miejscowego Klasztoru o. Łukaszem Kleczką i ponad trzydziestoosobowym gronem polonijnych duszpasterzy i kleryków sprawował Najświętszą Ofiarę z udziałem blisko dziesięciu tysięcy wiernych.
Jubileuszową Pielgrzymkę Maryjną, która 11 sierpnia wyruszyła z parafii św. Michała na południowej stronie Chicago do Klasztoru Ojców Karmelitów Bosych w Munster Indiana, gdzie zakończył się pierwszy etap pięćdziesięciokilometrowej trasy pielgrzymkowej wiodącej następnego dnia z Munster do Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej Ojców Salwatorianów w Merrillville na terenie stanu Indiana, rozpoczęło około sześciu tysięcy pątników, którzy szli pod zawołaniem „Wierzę”.
W niedzielę rano grono pielgrzymów powiększyło się o kolejną grupę złożoną z blisko dwóch tysięcy uczestników, a na przybywających o godzinie drugiej do klasztoru ojców Salwatorianów pątników, oczekiwało już kolejne ponad dwa tysiące wiernych. Razem w uroczystej Mszy dziękczynnej, kończącej Jubileuszową Pielgrzymkę Maryjną, wzięło udział blisko dziesięć tysięcy wiernych.
W marszu licznie reprezentowane były wspólnoty wiernych z parafii: św. Trójcy, Bazyliki św. Jacka, Miłosierdzia Bożego w Lombard, Jezuickiego Ośrodka Milenijnego, parafii św. Ferdynanda, św. Brunona i wielu innych
Kolumna podzielona na kilka sektorów rozciągała się na długości ponad jednej mili. W środkowym sektorze poruszał się samochód z aparaturą nadawczą jednej z lokalnych stacji radiowych, z którego emitowane były modlitwy, śpiewy, informacje i różnego rodzaju komunikaty. Sygnał z przewoźnej stacji nadawczej odbierany był przez kolejne dwa wozy transmisyjne jadące na początku i końcu kolumny marszowej, przez które był wzmacniany i docierał do wszystkich pielgrzymów. Trasa pierwszego dnia była podzielona na trzy odcinki. W niedzielę był jeden przystanek. Na czele kolumny pątników szli członkowie Wspólnoty Integracyjnej „Jaśmin” skupiającej rodziny z dziećmi specjalnej troski i wolontariuszy. Następne grupy oddzielane przez grupy porządkowych tworzyli przedstawiciele poszczególnych parafii i wspólnot oraz indywidulani pątnicy. Niezaprzeczalnym sukcesem Pielgrzymki był bardzo liczny udział dzieci i młodzieży, którzy przeważali w ogólnej liczbie wiernych śpiewając i modląc się z prowadzącymi grupy duszpasterzami. Nad bezpieczeństwem i zdrowiem uczestników czuwała kilkudziesięcioosobowa grupa pielęgniarek. Najczęstszą pomocą medyczną udzielną pątnikom było opatrywanie pęcherzy na stopach. Nie zanotowano istotniejszych przypadków wymagających interwencji medycznej. Lekko zasłonięte chmurami niebo i wietrzna aura sprzyjała marszowi.
– Wszyscy świetnie idą, praktycznie nie musiałyśmy udzielać pomocy. Jedynie trochę bąbelków na nogach, które przebijałyśmy i opatrywałyśmy, ale nic poważniejszego nie odnotowałyśmy. Robaków w uszach nie było, jedynie ten i ów miał bóle głowy, ale to normalne przy takim wysiłku, wystarczyło trochę wody do popicia lub jakiś ogólnodostępny specyfik – wyznała pani Aurelia, która wraz z koleżankami: Małgorzatą, Teresą i Katarzyną czuwały nad „autsaiderami” pielgrzymkowej kolumny.
– To już moja trzecia pielgrzymka, ale pierwsza na całej trasie – wyznała jedenastoletnia Sylvia Tolczyk, która w końcówce kolumny dotarła wraz z mamą i opiekunką do celu. Po raz trzynasty w pielgrzymce uczestniczyła siostra Marta Cichoń ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla, która w parafii św. Jacka prowadzi Dom Samotnej Matki.
– W tym roku jest wspaniała pogoda i idzie się bardzo dobrze. Pęcherzy na stopach nie było więc wszystko jest w najlepszym porządku. Na trasie dużo było modlitwy, śpiewu i czas bardzo szybko upłynął. Jako Misjonarki Chrystusa Króla w pierwszym dniu prowadziły modlitwę różańcową i włączały się w prowadzenie modlitw. Na W latach minionych z kondycją było trochę gorzej, ale cały trud ofiarowujemy Matce Bożej i bardzo się cieszymy, że tak dużo ludzi idzie w tej pielgrzymce, szczególnie dzieci i młodzieży. To jest budujące i Nasza Królowa na pewno się bardzo cieszy – wyznała siostra Marta, która szła wraz z siostrą Kamilą Wojdyłą z parafii w Lombard, skąd przybyło około dwustu pątników.
Jubileuszowa Pielgrzymka zorganizowana pod kierownictwem ojca Józefa Zuziaka wypadła wspaniale, również od strony organizacyjnej. Duża w tym zasługa licznej grupy wolontariuszy, którzy dbali na trasie o wodę, przygotowanie posiłków i zabezpieczali najpilniejsze potrzeby uczestników, którzy jeszcze przed zakończeniem marszu umawiali się na kolejną, już za rok.
Tekst i zdjęcia:
AB/NEWSRP
(Zdjęcia dostępne na stronie: www.newsrp.smugmug.com)
