71. rocznica napaści Niemiec i ZSRR na Polskę
Chicago (Inf. wł.) – Siedemnastego września, w dniu 71. rocznicy haniebnej napaści Związku Sowieckiego na Polskę gromadząc się przy Pomniku Katyńskim przypominamy sobie te tragiczne wydarzenia wrześniowe, aby pamiętać, aby jeszcze raz wspominając te smutne chwile oddać hołd tym, którzy nie ugięli się, którzy swoją krwią przypieczętowali miłość do polskiej ziemi – powiedział do uczestników uroczystości na cmentarzu św. Wojciecha jej gospodarz, przewodniczący Stowarzyszenia Pamięci Ofiar Katynia i Smoleńska Andrzej Brach.
Mówca podkreślił również, że stojąc przy Pomniku Katyńskim, który jest dziełem zmarłego tragicznie w katastrofie smoleńskiej Wojciecha Seweryna i modląc się w intencji ofiar Września 39 roku, Katynia i Smoleńska trzeba mieć nadzieję, że ich ofiara nie pójdzie na marne, że Polska będzie silna, a przede wszystkim niepodległa i przyniesie pojednanie Polaków.
– Panowie oficerowie, żołnierze zamordowani bestialsko 70 lat temu, panie Prezydencie Lechu Kaczyński, panie Wojciechu Sewerynie i wszyscy, którzy zginęliście na różnych frontach wojennych, będziemy o Was pamiętać. Odpoczywajcie w pokoju – powiedział na zakończenie Andrzej Brach.
Uroczystość złożenia wieńców przez uczestniczące w uroczystości delegacje władz RP i organizacji polonijnych poprzedziła modlitwa sprawowana przez księdza Stanisława Lasotę z Bazyliki św. Jacka oraz wystąpienia gości honorowych. Głos zabierali między innymi: konsul generalny Zygmunt Matynia, przedstawicielka gubernatora Pata Quinna Katarzyna Puchała, która przekazała na ręce Andrzeja Bracha podpisaną przez gubernatora okolicznościową rezolucję, prezes Wydziału Stanowego Kongresu Polonii Amerykańskiej Mary Anselmo, radny 30. wardy Ariel Reboyras, przedstawiciel Związku Klubów Polskich Jan Kopeć oraz Maria Seweryn, wdowa po tragicznie zmarłym Wojciechu Sewerynie. Wiersz poświęcony pamięci ofiar recytowała wieloletnia członkini Komitetu Budowy Pomnika Wanda Głuszek oraz Zofia Bukowska, poetka ludowa z Podhala, która napisała utwór w hołdzie twórcy chicagowskiego pomnika.
Po wystąpieniach nawiązujących do smutnych rocznic w naszej historii miała miejsce uroczystość złożenia wieńców. W imieniu państwa polskiego wieniec złożył konsul generalny Zygmunt Matynia. Następnie wieńce pod krzyżem katyńskim złożyły delegacje: Związku Klubów Polskich, rodziny Wojciecha Seweryna, Wydziału Stanowego KPA, Klubu „Pojawie” z radnym Arielem Reboyrasem, szkoły sobotniej im. Gen. Władysława Andersa, Klubu Myśliwskiego „Knieja” oraz motocykliści z Klubu „Junak” i „Rajd Katyński”.
Po ceremonii złożenia wieńców odbyła się część artystyczna poświęcona tragicznym rocznicom przygotowana i wystawiona pod kierownictwem Aliny Szymczyk przez Teatr Ludowy „Rzepicha”. Wartę honorową przy pomniku trzymali członkowie Plutonu Reprezentacyjnego Stowarzyszenia Ułanów Polskich im. Tadeusza Kościuszki, poczet sztandarowy szkoły im. Gen. Władysława Andersa oraz harcerze. Dekoracje z kwiatów współsponsorowała właścicielka kwiaciarni „Jadwiga” przy 5229 W. Belmont.
Na koniec apelu pod pomnikiem Andrzej Brach zaprosił wszystkich jego uczestników w imieniu Stowarzyszenia i Związku Klubów Polskich – organizatorów uroczystości – do udziału w Mszy rocznicowej, którą o godzinie 7 wieczorem w Bazylice św. Jacka wraz z księdzem Stanisławem Lasotą odprawił ks. Antoni Dziorek, proboszcz z parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Specjalnie z okazji tej Mszy św. przy ołtarzu została wykonana okolicznościowa dekoracja, której centralnym punktem był obraz ukazujący scenę z mordu na polskich oficerach.
W wygłoszonym kazaniu ks. Stanisław Lasota przypomniał, że napaść sowiecka we wrześniu 1939 roku, a kilka miesięcy później ludobójczy mord dokonany na bezbronnych jeńcach wojennych z pogwałceniem wszelkich zasad prawa międzynarodowego i moralnego był częścią przemyślanego i zaplanowanego przez dwa totalitarne państwa planu eksterminacji najbardziej wartościowych obywateli polskich.
Podkreślił, że należy być wdzięcznym i pełnym uznania dla tych, którzy pomimo szykan, zakazów i oficjalnie rozpowszechnianego kłamstwa na temat mordu katyńskiego nie ustawali w dawaniu świadectwa prawdzie i pielęgnowali pamięć o tej tragedii domagając się jej wyjaśnienia. Podziękował wszystkim Polakom w kraju i na emigracji, którzy mieli odwagę odkrywać i głosić prawdę o zbrodni w Katyniu, którą przez dziesięciolecia Sowieci zrzucali na barki Niemców, a gdy w końcu się do niej przyznali, nie potrafili za nią przeprosić i do tej pory podejmują różnego rodzaju działania zmierzające do zatarcia historycznego przekazu.
Tekst i zdjęcia:
Andrzej Baraniak
(Zdjęcia dostępne na stronie: www.newsrp.smugmug.com)
