Sąd Najwyższy USA zniósł ponad stuletnie przepisy ograniczające korporacyjne wydatki na cele polityczne w Montanie, kończąc tym samym opór tego stanu przeciw Citizens United.
Decyzja Sądu Najwyższego ze stycznia 2010 roku znana jako Citizen United v. Federal Election Commission zniosła obowiązujące wcześniej limity wydatków korporacji i związków zawodowych na kampanie wyborcze.
Przewodniczący Sądu Najwyższego John Roberts oraz Antonin Scalia, Clarence Thomas, Anthony Kennedy i Samuel Alito doszli do dość śmiałego wniosku, że niezależne wydatki nie przyczyniają się do wzrostu korupcji, zatem nie ma powodu do ograniczania wpłat na cele polityczne.
W grudniu 2011 roku Sąd Najwyższy Montany nie zgodził się z tą opinią. Uznał, że przypadki korupcji wynikające z interesów biznesu w pełni uzasadniają stanowe prawo z 1912 roku, które zabrania korporacjom wpłacania datków na konta politycznych kandydatów.
Sąd Najwyższy USA odrzucił argumenty Montany potwierdzając ponownie własne przekonanie, że darowanie pieniędzy jest równoznaczne z zasadami wolności słowa i w żadnym wypadku nie prowadzi do korupcji. Rzeczywistość sugeruje coś całkiem przeciwnego, gdy przyjrzymy się działalności „niezależnych” super PACs.
Czworo sędziów, Stephen Breyer, Ruth Bader Ginsburg, Sonia Sotomayeor i Elena Kagan, wyraziło sprzeciw wobec opinii większości. „Doświadczenia Montany, podobnie jak w wielu innych miejscach, od dnia, w którym sąd zatwierdził Citizens United, wywołuj§ poważne wątpliwości co do założenia sądu mówiącego, że niezależne wydatki nie są przyczyną korupcji”.
Szereg organizacji prowadzi akcje zbierana podpisów pod petycją o zniesienie Citizens United. Zasada ta pozwoliła na powstanie wielu różnych grup prowadzących rzekomo niezależną działalność od kandydata, którego popierają, zazwyczaj poprzez krytykowanie jego rywala, często za czyny niepopełnione. Kierowane przez doświadczonych strategów politycznych, jak były „mózg Busha”, Karl Rove, PACs zbierają pieniądze od multimilionerów, którzy nie okazują hojności z sympatii do kandydatów, lecz z myślą o własnym interesie.
(eg)
