Niedzielne zwycięstwo w Super Bowl Los Angeles Rams z Cincinnati Bengals 23:20 oglądane na stadionie SoFi przez 70 048 widzów, 101 milionów telewidzów i 11 mln streamerów było mocnym finałem sezonu NFL. Nie brakowało dramaturgii, niespodziewanych zwrotów akcji i historycznych wydarzeń.
Te liczby nie dziwią, biorąc pod uwagę atrakcyjność większości tegorocznych meczów play-off. Przed decydującą niedzielną rozgrywką Rams i Bengals pokonali w finałach konferencji swoich rywali w dramatycznych okolicznościach zaledwie trzema punktami. Wcześniej San Francisco 49ers sensacyjnie wyeliminowali Green Bay Packers, a Buffalo Bills polegli dopiero w dogrywce z Kansas City Chiefs w najbardziej ekscytującym meczu play-off ze wszystkich. Super Bowl okazał się kolejnym smakowitym kąskiem wielokrotnie okraszonym, czymś, co wydarzyło się po raz pierwszy lub wcześniej zaistniało tylko raz.
To był pierwszy Super Bowl, kiedy nie było w nim co najmniej jednego zespołu rozstawionego z numerem, pierwszym lub drugim. Zarówno do Rams, jak i Bengals przypisane były “czwórki”
Cincinnati biegacz Joe Mixon po raz pierwszy w karierze wszedł w rolę rozgrywającego. Jego 6-jardowe podanie w opcji halfback Tee Higgins zakończył przyłożeniem, które w drugiej kwarcie zmniejszyło deficyt do trzech punktów, wybijając z rytmu Rams, a Bengals pozostawiając w grze.
Pierwszoroczniak Cincinnati Evan McPherson nie miał wprawdzie okazji wykonać w niedzielę zwycięskiego kopnięcia, ale w imponujący sposób zamknął księgę swoich dokonań w play-off. Trafiał bez pudła 14 razy na 14 prób. Jako pierwszy w historii,
Cooper Kupp, który został MVP niedzielnej rywalizacji, złapał osiem podań, powiększając swój dorobek w tegorocznych meczach play-off do 33. Nigdy wcześniej to się nikomu nie udało. Wspólnie z Larrym Fitzgeraldem są jedynymi graczami, którzy zdobyli przyłożenie w czterech z rzędu meczach w jednym sezonie play-off. Jakby było mało, Kupp został też pierwszym graczem, który zdobył w tym samym sezonie potrójną koronę (przyjęcia, jardy, przyłożenia), wyróżnienia Ofensywnego Gracza Roku i Super Bowl MVP.
Liczący 36 lat i 20 dni trener Rams Sean McVay został najmłodszym szkoleniowcem, który wygrał Super Bowl. Wyprzedził o 303 dni Mike’a Tomlina ze Steelers Pittsburgh. A że jego vis a vis z Bengals Zac Taylor, który w przeszłości był u McVaya trenerem rozgrywających, jest starszy tylko o dwa lata, co sprawiło, że ich łączny wiek jest również najniższy w historii Super Bowl.
Jo Burrow powalany 51 razy w sezonie zasadniczym i 19 kolejnych w play-off został pierwszym rozgrywającym, który był najbardziej “poniewieranym” w sezonie zasadniczym, a mimo to awansował do Super Bowl. Burrow został powalony w niedzielę siedem razy, tym samym wiążąc się z rekordem Super Bowl.
Matthew Stafford w Lions przegrał wszystkie trzy mecze w play-off. Z Rams z kolei wygrał wszystkie cztery. Jest on także trzecim rozgrywającym, który zdobył Super Bowl z nową drużyną w swoim pierwszym sezonie, dołączając do Toma Brady’ego (2020 Tampa Bay Buccaneers) i Trenta Dilfera (2000 Baltimore Ravens).
To był drugi Super Bowl, w którym startowali rozgrywający wybierani w drafcie z pierwszym numerem, Burrow z Bengals zszedł z planszy jako pierwszy w 2020 roku, 11 lat po tym, jak Stafford był najlepszym wyborem Detroit Lions. Wcześniej tylko Peyton Manning i Cam Newton byli draftowymi “jedynkami”.Obaj spotkali się w jubileuszowym 50 Super Bowl.
Bengals wide receiver Tyler Boyd upuścił swoją pierwszą piłkę w tym sezonie, zabijając przedostatni rajd Cincinnati na niewiele ponad sześć minut przed końcem czwartej kwarty. Bengals jechali po zwycięski wynik w 79-jardowym biegu i gdyby Boyd złapał perfekcyjne podanie Burrowa prawdopodobnie unieśliby do góry Lombardi Trophy. Po raz pierwszy w klubowej historii. Ale nie złapał, dając Rams szansę w końcówce meczu, którą Kupp bezbłędnie wykorzystał.
Rams przezwyciężyli serię przegranych trzech meczów w drugiej połowie sezonu, pokonali Brady’ego i obrońców Super Bowl w finale dywizji, wymazali kilka koszmarnych demonów, kończąc serię przegranych sześciu meczów z San Francisco 49ers w finale NFC, a następnie kroczyli do zwycięskiego przyłożenia w ostatnich minutach Super Bowl, pokazując, że zdecydowanie nie brakowało im serca.
W marcu Rams wymienili rozgrywającego Jareda Goffa na bardziej utalentowanego Stafforda. Dokonali kolejnego wielkiego handlu w środku sezonu, kiedy dodali ośmiokrotnego uczestnika Pro Bowl Von Millera do linii defensywnej, która miała już cudownego gracza D-line, Aarona Donalda. Jakby tego było mało, podpisali kontrakt z Odellem Beckhamem po tym, jak Cleveland Browns zrezygnowali z niego w listopadzie.
W zamian sprzedali bez żadnego żalu cały asortyment selekcji w drafcie. Sama umowa Stafforda pozbawiła ich dwóch typów z pierwszej rundy i jednej z trzeciej. Wykonali wiele ryzykownych ruchów, ale gracze, którzy przybyli, spełnili swoje zadanie.
Miller po przybyciu do Los Angeles aż dziewięć razy dopadł rozgrywających rywali. Beckham zdobył siedem przyłożeń w 12 meczach, w tym pierwszy, otwierający wynik w Super Bowl, zanim opuścił grę w drugiej kwarcie z powodu zerwania wiązadeł w kolanie. Stafford cieszył się najlepszym sezonem w swojej karierze i dokonał kilku wielkich zagrań w play-off. Pomógł także Kuppowi zostać Ofensywnym Graczem Roku ligi i MVP Super Bowl.
Dariusz Cisowski
