Paryż to stolica świata, tam zawsze coś się dzieje. Tak było dawniej, tak jest i dzisiaj. Ongiś podróżowali do Francji możni tego świata. Paryż nobilitował, wypadało tam być. Dzisiaj Paryż nie nobilituje, ale wszyscy tam jadą. Co znaczy przyzwyczajenie!
Również Polacy zostawili wyraźnie swój ślad w Paryżu. Polonica są tak liczne w stolicy Francji. Chciałoby się rzec „Polski Paryż”, jak to ładnie brzmi.
Pamiętamy z historii… w Paryżu działała Wielka Emigracja. Była to emigracja polityczna po upadku powstania listopadowego, skupiona przy Hotelu Lambert. W 1838 roku utworzono Bibliotekę Polską. W Paryżu tworzyli Mickiewicz, Słowacki, Krasiński, Norwid, Chopin. Tam powstały najwybitniejsze dzieła polskiego romantyzmu. W 1834 roku Mickiewicz pisze tu „Pana Tadeusza”. W 1831 roku przybył do Paryża Chopin, tu tworzył, zmarł przy Placu Vendome. Słowacki przebywał tu większą część swego życia, tu pisał „Balladynę”.
W Paryżu studiowała Maria Skłodowska-Curie, dwukrotna noblistka, w 1907 roku została profesorem Sorbony.
W Paryżu znajduje się 20 polskich ulic, ponad 10 pomników związanych z Polską. Z prawdziwą przyjemnością błądzi się po polskich zaułkach w tym mieście. Jest Square Marie Curie, ulica Boya Żeleńskiego, ulica Lecha Wałęsy, Plac Kardynała Wyszyńskiego, ulica Kopernika, ulica Radziwiłła, ulica Warszawy, Aleja Polski, Plac Chopina.
Biblioteka Polska ma 160 tys. tomów, wiele rycin, map, medali i polskich pamiątek narodowych. Na początku XX wieku Władysław Mickiewicz założył tu Muzeum Adama Mickiewicza. Zgromadzono w nim bezcenne pamiątki historyczne; są tam między innymi rękopisy „Pana Tadeusza” i „Dziadów”. A sławny już Hotel Lambert, gdzie działała Wielka Emigracja, został niestety wykupiony 5 lat temu z polskich rąk.
Nad brzegami Sekwany stoi pomnik Mickiewicza dłuta francuskiego rzeźbiarza Antoine’a Bourdelle’a.Portretuje on naszego poetę jako pielgrzyma z kosturem, cokół zaś zdobiony jest wieloma symbolami i cytatami.
W Kolegium Francuskim (College de France), gdzie Mickiewicz w latach 1840-47 wykładał literaturę słowiańską, w jednej z sal wykładowych znajduje się popiersie naszego poety.
Na dziedzińcu kolegium jest tablica zawierająca nazwiska sławnych wykładowców, jest też na niej nazwisko Mickiewicza.
W Paryżu jest kościół polski, od ponad stu lat będący ostoją polskości. Słuchali tu mszy i kazań Mickiewicz, Czartoryski, Słowacki, Piłsudski, Paderewski. Byłem w tej świątyni, przy ulicy Saint-Honore 263. Istotnie pełno tam polskich symboli, flag, plakatów. Teraz podobno, po mszy, to także rynek pracy dla Polaków.
W Paryżu dużo jest tablic pamiątkowych. Przy Rue de Seine tablica anonsuje, że w domu tym Mickiewicz pisał „Pana Tadeusza”.
Na gmachu szkoły przy ulicy Pierre Brosolette tablica wskazuje miejsce laboratorium, w którym nasza Maria Skłodowska odkryła rad. Sławna uczona mieszkała niedaleko stąd, o czym też można przeczytać na kamiennej tablicy.
Na Hotelu Danube istnieje tablica z wizerunkiem gen. Władysława Sikorskiego i patriotycznym napisem.
W Luwrze stoją posągi i wiszą portrety Marii Leszczyńskiej i króla Stanisława Augusta. Są medaliony Kościuszki, Lelewela, Mic-kiewicza.
Na Łuku Triumfalnym wyryto miejscowości z nazwami pól bitewnych…Gdańsk, Pułtusk, Ostrołęka. Są również nazwiska generałów polskich – Poniatowski, Zajączek, Chłopicki.
Paryż to wspaniałe parki i ogrody. W Ogrodzie Luksemburskim stoi posąg Chopina. Również przy Placu Vendome tablica anonsuje: „Fryderyk Chopin, ur. w Żelazowej Woli, Polska, 22 lutego 1810, zmarł w tym domu 17 października 1849 roku”.
Pomnik żołnierza polskiego zbudowano w 1977 roku. Sam ówczesny prezydent Valery Giscard d’Estaigne położył kamień węgielny.Napis głosi: „Kombatantom polskim walczącym w obronie i o wyzwolenie Francji, 1939-1945”.
Cmentarz Pere-Lachaise to miejsce szczególne. Jest tu grób Chopina z zawsze pachnącymi fiołkami; nasz Fryderyk bardzo lubił te kwiaty. Paryż to magnes dla Polaków.
Francuzi nas lubią, zapewne ma to podłoże historyczne i obyczajowe.
Janusz Kopeć
Zdjęcia: Internet
