W sobotę 7 listopada w kinie „Pickwick” w Park Ridge odbyła się dla publiczności inauguracja 21 festiwalu polskich filmów. Pierwsza część, którą prowadzili Karolina Faraci i Zbigniew Banaś, zapoznała widownię z historią festiwalu, a także przedstawiła gości z Polski – reżysaerów, producentów, autorów scenariuszy. Znaleźli się pośród nich m.in.: reżyserka etiudy filmowej prezentowanej tego wieczoru, Kinga Dębska, producent Zbigniew Domagalski, reżyser filmu głównego Rafał Wieczyński oraz producentka tego filmu Julita Świerz Wieczyńska. Dyrektor artystyczna festiwalu, Ewa Domeradzka, wymieniła wszystkich sponsorów, którym gorąco podziękowała za wieloletnią pomoc i współpracę.
Festiwal po 21 latach rozrósł się nadspodziewanie zyskując sobie rangę największej imprezy prezentującej polskie filmy poza granicami Polski. Obecny odbywa się w pięciu różnych kinach i pokazuje prawie siedemdziesiąt nowych produkcji dokumentalnych i fabularnych, w tym dwie pozycje rosyjskie. Sobotniej nocy mieliśmy okazję zobaczyć dwa bardzo interesujące filmy. Dokument albo, jak nazwała go reżyserka Kinga Dębska, etiuda filmowa p.t. „Najbardziej lubię grać” opowiada o fenomenie utalentowanego siedmiolatka Igora Falęckiego z Gdańska, który od czwartego roku życia gra na perkusji. Film pokazuje, jak zainteresowanie małym artystą zaczęło się od krótkiego filmiku zamieszczonego na YouTube i zaprowadziło go do kontaktu z najlepszymi „drumistami” świata. Dzięki występom w telewizjach zagranicznych i na koncertach w Europie, sława małego Igora wykroczyła poza granice Polski i zmusiła rodziców do zastanawiania się nad dalszym kształceniem geniusza perkusji. Film dokumentuje wypowiedzi rodziców, zamieszcza wycinki medialne, a przede wszystkim zwierzenia samego Igora.
Mocną stroną tego obrazu jest umiejętność reżyserki nie tylko obserwowania bohatera, lecz otworzenie go i wydobycie bardzo naturalnego, a przez co zyskującego sympatię widza, zachowania przed kamerą. W wypowiedzi przed projekcją pani reżyser obiecała śledzić dalsze losy kariery bohatera swojego filmu, a Igor Falęcki wystąpił osobiście na scenie „Pickwick Theatre” z perkusyjnym mini-koncertem. O głównej projekcji wieczoru „Popiełuszko. Wolność jest w nas” trudno jest pisać takiej osobie jak ja, która czas przez film opisany i dokumentalnymi zdjęciami opatrzony przeżyła w Warszawie, na ulicy Miodowej. Po dwudziestu pięciu latach wszystkie wspomnienia wróciły i niejako utwierdziły ówczesną decyzję wyjazdu z kraju. Film jest wstrząsający. Wyreżyserowany przez Rafała Wieczyńskiego i zagrany przez głównego aktora, Adama Woronowicza, w sposób perfekcyjny. Nic dziwnego, że odniósł ogromny sukces w Polsce. Operując fabułą popartą dokumentalnymi materiałami, reżyser stworzył pełną prawdy opowieść o czasie, w którym żył i męczeńską śmiercią zginął ks. Jerzy. Ale nie tylko, bo jest to również opowieść o ludziach, którzy go otaczali, o postaciach z najnowszej historii, którzy w dalszym ciągu tę historię kraju tworzą. W filmie występują najznakomitsi polscy aktorzy, w liczbie zaiste imponującej, a rolę samego siebie zagrał nawet kardynał Józef Glemp. Jest to pozycja, którą musi się zobaczyć, obojętnie, czy czas w niej zawarty pamięta się czy nie.
Festiwal będzie trwać do 22 listopada. Jest więc okazja, aby poznać interesujące współczesne polskie kino. Jedna tylko uwaga na przyszłość. Mamy naprawdę sporo wspaniałej dwujęzycznej młodzieży w Chicago, w tym urocze młode dziewczęta, które w towarzystwie „starego filmowego wyjadacza” Zbigniewa Banasia wniosłyby świeżość i wdzięk na scenę. Pani Faraci niestety popisała się złym gustem zarówno w doborze ubioru jak i repertuaru do odśpiewania. Szkoda.
