W Muzeum Polskim została uroczyście otwarta 75. Wystawa Malarstwa i Rzeźby Polskiego Klubu Artystycznego, którą można oglądać do 29 maja.
Rozmiary tej jubileuszowej ekspozycji są imponujące – bierze w niej udział blisko sześćdziesięciu artys-tów, z których prawie każdy pokazuje trzy prace, przy czym znakomitą większość stanowi malarstwo.
Wielu twórców jest już znanych bywalcom chicagowskich wystaw, jak Lidia Rozmus, która pokazała nowy cykl monochromatycznych obrazów w stylu japońskim – „Connections”, Kalina Olowska z jej magicznymi drzewami z kosmosem w tle, rzeźbiarka Marta Niziołek, Janusz Głowacki, Ewa i Piotr Białeccy, Urszula Leleń, Kasia Szcześniewska czy Bogdana Pilch. Zobaczyliśmy też prace młodych, ale obiecujących artystów, jak choćby Kamila Anna Głowacki, której obraz „Lost Toy” świadczy o umiejętności nawiązywania kontaktu emocjonalnego z widzem, czy Joanna Kapuścieńska, w postaciach-manekinach ukazująca izolację człowieka od chaosu świata.
Istotnym składnikiem wszelkich wernisaży jest nieformalna wymiana opinii między ich uczestnikami – zarówno widzami, jak i autorami wystawionych prac. W takich rozmowach podczas niedzielnego wydarzenia często powtarzały się wyrazy uznania dla stałego podnoszenia się poziomu wybranych na wystawę obrazów i rzeźb.
Podkreślano też zaprezentowaną przez artystów ogromną różnorodność stylów, technik i tematyki, widoczne szukanie przez nich własnych środków wyrazu, własnych dróg realizacji swoich zamierzeń.
Pewne zdziwienie wywoływało jednak coraz szersze włączanie do wystawy – bądź co bądź konkursowej – artystów spoza polskiego środowiska, choć akurat to przedsięwzięcie, noszące w nazwie słowo „Polski” czy „Polish”, ma od dziesiątków lat charakter polonijny i jest prezentacją ambicji oraz osiągnięć polskich twórców w Ameryce.
Argumenty organizatorów typu „Nie będziemy się zamykać, jesteśmy otwarci dla wszystkich” są wprawdzie poprawne politycznie, ale merytorycznie słabe. Łatwiej byłoby je przyjąć, gdyby dla uczestników spoza polskiego środowiska stworzono oddzielną kategorię, wyłączoną z konkursu.
Jury w składzie: Agnieszka Ziemacka-Masters (historyk sztuki, krytyk, współwłaścicielka galerii); Jan Śliwiński (artysta malarz i scenograf); Jan Brud (artysta malarz) – przyznało następujące nagrody:
W kategorii malarstwa:
I. Janusz Głowacki, Treasure Islands (olej),
II. Timothy Harriett, Soliloquy XXXVII (grafit, akryl na tynku),
III. Andrzej Domański, Portret (olej na drewnie).
Wyróżnienia:
• Charlotte Sasser, Frivolity (akwarela),
• Barbara Stanek, Man vs. Woman (bibuła, akryl i atrament),
• Susan Willis, Vase with Orchids (pióro, atrament i akwarela),
• Tomasz Celewicz, Vistula River (olej)
• Richard J. Kryczka – Take a Long Look (akwarela) – nagroda Polish Arts Club.
W kategorii rzeźby i instalacji:
I. Jolanta Isabela Pawlak, Necklace (lane żelazo i rysunek).
Wyróżnienia:
• Evelyn Bachorski-Bowman, Unspoken (gips, sizal, enkaustyka),
• Marta Niziołek, Made by BP (glina).
Tekst i zdjęcia:
Krystyna Cygielska
