Reklama

Molestowanie seksualne – przerwijmy milczenie

Katarzyna Pilewicz
09/23/2021 11:00 PM

Weronika całe życie zmagała się z otyłością i depresją. Sięgała po pomoc wiele razy, może wymienić nazwy większości powszechnie przepisywanych tabletek antydepresyjnych, choć żadne z nich nie sprawiły, że poczuła się lepiej. Psychoterapia wydawała się ostatnią deską ratunku. I tu, w gabinecie psychologa, w końcu poczuła się na tyle bezpiecznie, że wyjawiła głęboko ukrywaną prawdę, która była przyczyną jej stanu psychicznego.

Przerwała długoletnie milczenie na temat doświadczeń, które wydarzyły się dawno temu, gdy była niespełna ośmioletnim dzieckiem. Okazało się, że kompulsywne jedzenie, które zaczęło się w czasie nieszczęsnych trzech lat, kiedy była seksualnie molestowana przez sąsiada, przyjaciela rodziny, było nieświadomą obroną dziecka przed przemocą seksualną. Stała się nieatrakcyjna, by powstrzymać gwałciciela przed złym dotykaniem. W późniejszym życiu, doszła depresja, zaburzenia seksualne, nieumiejętność nawiązywania kontaktów intymnych i głęboka samotność.

Molestowanie seksualne dzieci

Molestowanie dzieci przez osoby dorosłe jest problemem globalnym. Szacuje się, że około jedna na cztery dziewczynki i jeden na trzynastu chłopców do 18 roku życia doświadcza złego dotykania przez dorosłych. Molestowanie seksualne jest najrzadziej ujawnianym przestępstwem, choć dzieci i nastolatki sygnalizują przemoc. Ale zazwyczaj robią to nieświadomie. Otwarte wyrażenie krzywdy wiąże się ze strachem, wstydem, poczuciem winy i lękiem, że nikt nie uwierzy… Bo w większości przypadków dziecko zna dobrze swojego oprawcę. Zwykle jest to osoba z bliskiego kręgu rodziny lub znajomych. Mimo że dla opiekunów dziecka, molestowanie może być trudne do rozpoznania, istnieją szczególne znaki, po których można wywnioskować, że dzieje się coś niedobrego:

podarta lub poplamiona bielizna osobista
częste infekcje układu moczowo-płciowego
koszmary nocne i niepokój w porze wieczornej, przed spaniem
moczenie nocne u dzieci starszych
nadmierne zaabsorbowanie własnym ciałem
napady złości
depresyjny nastrój i wycofanie
nieodpowiednia dla wieku znajomość seksualnych zachowań

Powyższe znaki nie muszą być koniecznie dowodem na to, że dziecko jest seksualnie molestowane, mogą sygnalizować inne problemy, ale są wystarczające, aby dyskretnie obserwować dziecko i sięgnąć po pomoc. Ujawnienie molestowania seksualnego organom ścigania i zapewnienie dziecku odpowiedniej pomocy psychologicznej jest priorytetem.

Czym jest molestowanie seksualne?

Molestowanie seksualne to nie tylko gwałt. Molestowanie to dotykanie miejsc intymnych, zmuszanie do dotykania genitaliów, pokazywanie pornografii wbrew woli, ekshibicjonizm, podglądactwo, niechciane zabawy seksualne, zachęcanie do oglądania lub słuchania aktów seksualnych, a także seksistowskie komentarze, gesty i kawały. Niestety większa część ofiar molestowania nigdy nie otrzymała pomocy, otrzymała niewystarczająca pomoc lub, co gorsza, próby ujawnienia tajemnicy i otrzymania pomocy skończyły się niepowodzeniem, dodając kolejny uraz do istniejącej traumy.

Dla Agnieszki, która dopiero co zaczęła pracę w wymarzonej firmie konsultingowej szokiem było, gdy jej szef zaproponował wyjazd służbowy w ciągu pierwszych dwóch tygodni pracy. Z wielką radością przyjęła wyróżnienie, które szybko przerodziło się w niesmak i wstręt, gdy okazało się, że to misternie zaplanowana próba zaciągnięcia podwładnej do łóżka. Na miejscu zamiast spotkania z kontrahentami, została zaproszona na kolację we dwoje i nękana niestosownymi awansami. Nikt nigdy się o tym nie dowiedział, a Agnieszka po okresie próbnym została zwolniona.

Skutki molestowania

Molestowanie seksualne prowadzi do obniżonej samooceny, poczucia winy i wstydu, poczucia inności, izolacji społecznej. Osoby, które przeszły traumę seksualną mają kłopoty ze snem, męczą je nocne koszmary, unikają kontaktu fizycznego, mają wahania nastroju, zmiany apetytu, osłabioną koncentrację, dokonują samookaleczeń, mają lęk przed określonymi sytuacjami, osobami lub miejscami. Trauma i kumulacja negatywnych emocji związanych z molestowaniem nieuchronnie prowadzi do depresji, nerwic, zespołu stresu pourazowego, uzależnień i zmian osobowościowych, w tym rozwoju tzw. osobowości pogranicza. Seksualne molestowanie nie tylko pozostawia blizny w psychice, ale prowadzi do długotrwałych konsekwencji zdrowotnych, jak chroniczny ból o nieznanej przyczynie, bezsenność, choroby weneryczne, zaburzenia odżywiania i natrętne myśli samobójcze.

Jak pomóc?

Nie zawsze wiemy, jak zachować się, gdy ktoś bliski mówi, że jest ofiarą przemocy seksualnej. To bardzo trudne wyznanie. Gdy sprawca jest osobą bliską lub przyjacielem rodziny często wiąże się to z niedowierzaniem lub nawet negowaniem tego, co mówi ofiara. To najczęstszy błąd, który może doprowadzić do podwójnego urazu ofiary. Bo wyznanie sekretu ma swój cel – ofiara prosi o pomoc, wsparcie, lub ochronę. Zawsze należy ją wysłuchać i odpowiedzieć bez osądu. Wystarczy po prostu być przy niej. Jeśli ofiara chce złożyć zeznania na policji, w sądzie lub szuka pomocy medycznej – bądź przy niej, daj swoje wsparcie, podziel się informacjami, gdzie i jak uzyskać pomoc. Bądź cierpliwy. Z traumy wychodzi się bardzo indywidualnie, na to potrzeba czasu, nie naciskaj, nie zmuszaj do rozrywek, na które nie ma ochoty. Zachęcaj do dbania o siebie w tym ciężkim czasie. Możesz zadzwonić na infolinię dla ofiar przemocy seksualnej 1-800 656-4673 lub zasięgnąć informacji na stronie:

https://hotline.rainn.org/online/terms-of-service.jsp

Dr Katarzyna Pilewicz, LCPC, CADC

doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w trzech lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia.