Redakcja
Program 12. światowych Igrzysk Polonijnych obejmuje rywalizację w siedemnastu dyscyplinach sportu: badmintonie, bowlingu, golfie, jeździectwie, kolarstwie górskim, koszykówce, lekkoatletyce, piłce nożnej, pływaniu, siatkówce, siatkówce plażowej, strzelectwie, tenisie stołowym, tenisie, wędkarstwie, wieloboju siłowym i żeglarstwie.
W imprezie może wystartować każda, na stałe mieszkająca za granicą, osoba narodowości polskiej lub polskiego pochodzenia, po wpłaceniu wpisowego w wysokości 50 złotych. Organizatorzy igrzysk zwolnią z opłat osoby niepełnoletnie.
W grach zespołowych dopuszczalny jest udział zawodników pochodzenia niepolskiego.
Uczestnicy igrzysk zamieszkają w campusie Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Wśród przygotowanych atrakcji organizatorzy przewidzieli koncert na Placu Zamkowym, wycieczkę do Domu Polonii w Pułtusku oraz spotkania z uczestnikami igrzysk olimpijskich w Centrum Edukacji Olimpijskiej.
Idea organizacji Igrzysk Polonijnych powstała w 1933 roku podczas światowego Zjazdu Polonii w Warszawie. Szybka była droga od słowa do czynu, już rok później w stolicy prezydent RP Ignacy Mościcki dokonał na stadionie Legii otwarcia pierwszych światowych Igrzysk Sportowych dla Polaków z Zagranicy i Wolnego Miasta Gdańska.
W rywalizacji wzięło udział 400 zawodniczek i zawodników, a sensacją była porażka opromienionego dwa lata wcześniej olimpijskim sukcesem w Los Angeles na 10 000 metrów, Janusza Kusocińskiego.
Organizację igrzysk wznowiono w latach 70-tych ubiegłego wieku. Dwukrotnie polonusów-sportowców gościła Warszawa, cztery razy z rzędu Kraków i także dwukrotnie Lublin. Gospodarzem zawodów w 2001 roku był Sopot, a dwa lata później Poznań.
W Poznaniu (26 lipca - 2 sierpnia 2003 roku) startowali sportowcy z 22 krajów, a medali nie zdobyli jedynie Polonusi z Australii i Norwegii.
Klasyfikację medalową wygrała ekipa Białorusi - 34 złote medale, 24 srebrne i 26 brązowych wyprzedzając Litwę 29-37-33 i Mołdawię 19-7-1.
