Uzależnienie od gier wideo

Postanowiłam napisać o problemie, który od pewnego czasu stał się prawdziwym koszmarem dla rodziców. Od kilku lat zauważam trend widoczny również w mojej pracy, na pogotowiu szpitala na przedmieściach Chicago – niepokojący wzrost liczby nastolatków, którzy stają się zagrożeniem dla siebie i innych z powodu nadużywania lub nagłego odstawienia gier wideo. Wzrasta liczba dzieci, którym emocje wymykają się spod kontroli do poziomu równego zagrożeniu życia, gdy rodzic stara się wprowadzić limity czasu spędzanego na graniu na konsoli. Problem jest poważny. Wielu rodziców nie wie, jak sobie z nim poradzić, gdzie szukać pomocy, czują się bezradni. Sygnały ostrzegawcze Jak sprawdzić, czy twój nastolatek nie popada w uzależnienie od gier? Spędzanie wielu godzin na grach nie oznacza jeszcze uzależnienia. Naukowcy twierdzą, że 80 procent graczy, mimo że poświęca dużo czasu na gry, nie gra w sposób problematyczny. Podstawową miarą jest kontrola. Jeśli granie jest kontrolowane i osoba może funkcjonować w różnych dziedzinach życia, wówczas o uzależnieniu nie mówimy wcale. Gdy jednak szkoła, praca, relacje rodzinne i zdrowie cierpią z powodu grania – bądźmy czujni. Oto kilka sygnałów ostrzegawczych: – gry zabierają coraz więcej czasu z codziennego życia, – ciągłe, obsesyjne myślenie o grach i zatarcie granicy pomiędzy rzeczywistością a światem fantazji z gier, – granie, by uciec od rzeczywistości, od problemów dnia codziennego, depresji lub nerwicy, – okłamywanie przyjaciół i rodziny, by ukryć granie, – zmiany nastrojów, często bardzo gwałtowne, gdy brak dostępu do komputera i gier, – izolacja społeczna, brak zainteresowania posiadaniem przyjaciół, realizowaniem hobby, wychodzeniem z domu, – kontynuowanie grania pomimo negatywnych konsekwencji w życiu osobistym, zawodowym i w szkole, – problemy zdrowotne związane z niewystarczająca aktywnością ruchową, brakiem snu, niezdrową dietą, agresywnym zachowaniem i depresją. Czynniki psychologiczne W przeciwieństwie do uzależnień od substancji psychoaktywnych, biologiczna strona uzależnienia od gier jest nieznana. Naukowcy twierdzą, że takie behawioralne uzależnienia, jak hazard czy gry podnoszą poziom dopaminy i zmieniają chemię mózgu. Dla graczy świat fantazji jest tak ekscytujący, że wolą uciec od rzeczywistości, by po prostu poczuć się lepiej. Tu gracz przyjmuje inną rolę, jest bohaterem, odważnym i niezwyciężonym charakterem, który oddziałuje na innych graczy. Nałogowe granie, w porównaniu z uzależnieniem od narkotyków czy alkoholu, może wydawać się czymś nieszkodliwym, ale uzależnienie to może także zrujnować życie. Nastolatki, które spędzają po pięć godzin dziennie na grach, nie mają czasu na życie towarzyskie, rozmowy z przyjaciółmi, sporty, czy odrobienie pracy domowej. Gry mogą także zatrzymać prawidłowy rozwój emocjonalny nastolatka. Nierzadko spotyka się 21-latka o zachowaniach 12-letniego dziecka.Taki młody człowiek nie wie, jak rozmawiać z rówieśnikami, nie interesuje się niczym poza grami. Jedna z mam, która zwróciła się do mnie o pomoc, zauważyła problem dopiero wtedy, gdy syn stanowczo odmówił gry w drużynie piłki nożnej, mimo że od dziecka uwielbiał ten sport. Jej 16-letni syn chodził do szkoły niewyspany i nieprzygotowany do zajęć, bo cały swój wolny czas spędzał na graniu. Zabranie komputera nie było możliwe, ponieważ jest on narzędziem edukacyjnym; próba odcięcia od internetu skończyła się przedawkowaniem leków. Uzależniony od gier Marek powiedział, że nie widzi sensu życia bez smartfonu, internetu i gier. Od kilku lat jest odrzucany przez kolegów w szkole, traktowany z pogardą. Dla niego gry i wirtualne znajomości to cały świat. Jest w nim bohaterem podziwianym i lubianym przez innych graczy. Rodzice, róbcie notatki Większość osób uzależnionych od gier to mężczyźni poniżej 30. roku życia. Zazwyczaj są to osoby, które mają problemy w kontaktach z rówieśnikami i niższe poczucie własnej wartości. Rodzinna tendencja do uzależnień również nie jest bez wpływu. Jeśli jako rodzic jesteś zaniepokojony graniem nastolatka, nie pozwalaj sobie na wątpliwości. Zapisuj w notesie następujące fakty: jak często i ile godzin dziennie twoje dziecko gra; jakie problemy wynikają z jego grania; jak reaguje na próby ograniczania czasu na gry. Notatki pozwolą ci na udokumentowanie powagi problemu. Gdy uświadomisz sobie, że problem jest poważny, nie zwlekaj z szukaniem profesjonalnej pomocy. Leczenie uzależnienia od gier jest podobne do leczenia innych uzależnień, z tą jednak różnicą, że jak w przypadku uzależnienia od jedzenia, które jest koniecznością, kompulsywni gracze nie mogą żyć bez dostępu do komputera. Trzeba nauczyć się korzystać z niego odpowiedzialnie. A to znaczy – bez gier. Światowa Organizacja Zdrowia oficjalnie dodaje do następnego, jedenastego wydania kompendium chorób i dolegliwości medycznych, uzależnienie od gier. Według amerykańskich statystyk problemowe granie w gry wideo dotyczy nie tylko dzieci i nastolatków. 49 procent dorosłych gra na komputerze, telefonie, tablecie, czy konsoli. Aż 88 procent amerykańskich nastolatków jest przyzwyczajone do grania, a 8,5 procenta przejawia oznaki uzależnienia. Katarzyna Pilewicz LCPC, CADC psycholog i psychoterapeutka licencjowana w stanie Illinois. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Obecnie prowadzi badania doktoranckie w Walden University na temat wpływu psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Członek American Psychological Association i PSI CHI. W swojej praktyce opiera się na holistycznym poglądzie o wzajemnym wpływie umysłu, ciała i środowiska. W swojej klinice w Deerfield zajmuje się leczeniem młodzieży i dorosłych z problemami psychologicznymi pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. Teraz także: 911 N. Plum Grove Road, suite C, Schaumburg, IL, 60173 Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. NOWA GRUPA: Psychological Counseling Center otwiera nową grupę dla rodziców POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166   fot.Pexels.com