Agorafobia, czyli lęk przed wyjściem z domu

Anna od miesięcy unika wychodzenia z domu. Już sama myśl o zrobieniu zakupów w pobliskim sklepie wywołuje u niej panikę. Anna czuje intensywny lęk przed każdym miejscem, z którego natychmiastowa ucieczka byłaby trudna, włączając w to otwarte przestrzenie, środki miejskiej komunikacji, mosty w centrum miasta, windę w budynku apartamentowym i centra handlowe. Stres spowodowany lękiem, że mogłaby ośmieszyć się w takich miejscach dostając ataku paniki, jest tak wielki, że Anna nie wyobraża sobie wyjścia z domu bez towarzystwa wiernej przyjaciółki. U ok. 1,7 proc. młodzieży i dorosłych rozwijają się symptomy agorafobii. Kobiety doświadczają tej choroby dwa razy częściej niż mężczyźni. Pierwsze symptomy pojawiają się już w okresie wczesnej dorosłości, chociaż choroba może rozpocząć się również w dzieciństwie. Sposób myślenia, który potęguje agorafobię, zwykle zmienia się z wiekiem. Dzieci zazwyczaj boją się zgubić w tłumie, dorośli częściej czują lęk przed atakiem paniki, a starsi ludzie zamartwiają się o ewentualny upadek i związane z nim powikłania medyczne. Agorafobia często jest diagnozowana równocześnie z innymi zaburzeniami psychologicznymi – atakami paniki, fobiami i depresją. Osoby cierpiące na agorafobię, tak jak Anna, ograniczają się do “strefy bezpieczeństwa”, czyli zacisza własnego domu lub najbliższego sąsiedztwa. W cięższych przypadkach nie mogą pracować i stają się zupełnie odizolowani od społeczeństwa, na czym cierpią ich relacje z bliskimi. Szacuje się, że ok. jedna trzecia osób zdiagnozowanych z agorafobią ma symptomy na tyle poważne, że uniemożliwiają one podjęcie pracy zarobkowej. Chorzy często nadużywają alkoholu środków uspokajających. Symptomy agorafobii Lęki i niepokoje na temat: – wyjścia z domu bez towarzystwa osoby bliskiej, – używania środków publicznego transportu, – przebywania w zamkniętych miejscach (kino, centra handlowe, sklepy), – przebywania w tłumie, stania w kolejce, – przebywania na otwartej przestrzeni (parkingi, pola), – przebywania w miejscach, z których ucieczka byłaby trudna, – unikanie wszystkich sytuacji które mogłyby prowokować niepokój i lęki, – zamykanie się w domu na dłuższe okresy, – uczucie wyobcowania i braku połączenia z innymi ludźmi, – uczucie beznadziei, – zależność od innych ludzi. Przyczyny agorafobii Jak w wielu innych chorobach nerwicowych, przyczyna powstania agorafobii leży w indywidualnej nadwrażliwości na poszczególne bodźce, sposobie interpretacji wydarzeń budzących niepokój, doświadczeniach z dzieciństwa, psychologicznych uwarunkowaniach i czynnikach genetycznych. Środowisko także ma potężny wpływ na rozwój choroby. Doświadczenie nagłej śmierci rodzica, napaść na ulicy, czy wychowywanie się w domu, gdzie panowała nadopiekuńczość lub brakowało ciepła rodzinnego może spotęgować rozwój agorafobii. Leczenie Nadrzędnym celem leczenia jest pomoc osobie z agorafobią, by wyszła z domu i funkcjonowała w społeczeństwie. Sukces zależy od motywacji i umiejętności wyjścia poza sferę komfortu. Często stosowaną techniką jest ekspozycja na sytuacje lękowe. Stopniowo wystawia się osobę z agorafobią na przejście przez doświadczenie, którego się lęka. Rzeczywista konfrontacja z sytuacją lękową następuje wówczas, gdy osoba czuje się w miarę komfortowo i jest gotowa na taki eksperyment. Podczas sesji terapeutycznych chory uczy się różnych technik relaksacyjnych i oddechowych. Leczenie ekspozycją zmniejsza lęki i przynosi sukces w 75 proc. przypadków. Inne typy terapii to treningi asertywności, hipnoza, medytacja, relaksacja, a nawet terapia rodzinna. Niektórzy terapeuci rekomendują terapię grupową, by wspomóc wyjście do ludzi i uzyskanie od nich wsparcia i zachęty. Katarzyna Pilewicz LCPC, CADC psycholog i psychoterapeutka licencjowana w stanie Illinois. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Obecnie prowadzi badania doktoranckie w Walden University na temat wpływu psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Członek American Psychological Association i PSI CHI. W swojej praktyce opiera się na holistycznym poglądzie o wzajemnym wpływie umysłu, ciała i środowiska. W swojej klinice w Deerfield zajmuje się leczeniem młodzieży i dorosłych z problemami psychologicznymi pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. Teraz także: 911 N. Plum Grove Road, suite C, Schaumburg, IL, 60173 Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. NOWA GRUPA: Psychological Counseling Center otwiera nową grupę dla rodziców POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166 fot.pxhere.com