Ostatni poniedziałek maja jest tradycyjnie obchodzony w USA jako Memorial Day czyli Dzień Pamięci Narodowej. W tym dniu wspominamy żołnierzy amerykańskich poległych na różnych frontach, w różnych zakątkach świata.
Dzień Pamięci jest świętem federalnym. Początkowo (oficjalnie od 1868 roku – na mocy rozkazu generała Johna Logana) Memorial Day był świętem ku pamięci żołnierzy poległych w wojnie secesyjnej. Święto to również miało być kolejnym krokiem ku narodowemu pojednaniu.
Pierwotna nazwa (Decoration Day) tego święta pochodzi od składania kwiatów na grobach żołnierzy: pierwsze tego typu zorganizowane oddawania czci poległym żołnierzom, miało miejsce jeszcze przed zakończeniem wojny secesyjnej! Świadczyć ma o tym dedykacja hymnu z 1867 roku („Kneel Where Our Loves are Sleeping”) – „Kobietom Południa, które składały kwiaty na grobach poległych Konfederatów”.
Memorial Day był różnie obchodzony w różnych stanach. Do 1890 roku obchodziły go praktycznie wszystkie stany Północy. Aż do czasów po pierwszej wojnie światowej (gdy charakter święta zmienił się i jest ono obchodzone, by uczcić pamięć wszystkich Amerykanów, którzy polegli w jakiejkolwiek wojnie – nie tylko secesyjnej) Memorial Day nie był obchodzony w południowych stanach.
Pomimo ustawy o świętach federalnych z 1971 roku, do dzisiaj część stanów Południa obchodzi dodatkowe uroczystości upamiętniające poległych żołnierzy Konfederacji.
Przez lata, uroczystości Memorial Day traciły na oprawie. Pierwsza od 60 lat parada z tej okazji, odbyła się w Waszyngtonie w 2004 roku.
Aby przypomnieć Amerykanom o sensie tego święta, w 2000 roku przyjęta została rezolucja „Narodowy moment upamiętnienia”, która wzywa, aby o godz.15.00 lokalnego czasu, wszyscy Amerykanie „dobrowolnie i na własny sposób zatrzymali się na chwilę w zadumie i milczeniu, składając hołd i upamiętniając amerykańskich żołnierzy poległych na służbie”.
Ewa Malcher
