Redakcja
Począwszy od 11 maja br. USCIS przystąpiło do wprowadzania do użytku kart stałego rezydenta (United States Permanent Resident Card) , które będą, zgodnie z jej tradycyjnym określeniem, w kolorze zielonym. Tak więc tradycyjna nazwa tego dokumentu „zielona karta” będzie wreszcie ponownie (o czym poniżej) uzasadniona.
Nowe zielone karty otrzymywać będą osoby, które właśnie otrzymały prawo pobytu stałego w USA oraz te, które wystąpiły ostatnio lub wystąpią o odnowienie kart stałego pobytu, które wydane zostały z datą ich ważności. Osoby, które posiadają „zielone karty” bez daty ich wygaśnięcia, nie muszą występować o zastąpienie ich nową kartą, choć czasami może to być wskazane. Podkreślić więc należy, iż dotychczasowe karty wydane bez daty ich wygaśnięcia pozostają nadal ważne, ponieważ zasady ich obowiązywania nie zostały, jak na razie, zmienione. Dlatego też nie należy dać namawiać się różnego rodzaju szwindlerom, również tym działającym pod ochroną niektórych adwokatów, iż wymianie podlega każda „zielona karta”, bo nie jest to prawdą. Nie jest to też wymogiem stawianym obecnie przez USCIS wszystkim posiadaczom „zielonych kart”.
Nowe wydanie „zielonej karty” ma, tak jak miało miejsce w przypadku oryginalnej zielonej karty, na celu wzmocnienie bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych. Nowe zielone karty mają wprowadzone do nich liczne elektroniczne zabezpieczenia, mające wyeliminować możliwość ich podrabiania oraz pozwalają na szybszą niż to miało miejsce dotychczas identyfikację ich posiadaczy. W opinii USCIS nowe zielone karty ułatwią nie tylko służbie imigracyjnej, Straży Granicznej (Border Patrol) i USCIS, ale również pracodawcom, czy dana osoba ma prawo pobytu i pracy w USA.
W ramach omawianych zmian wprowadzono do zielonej karty dane biometryczne umożliwiające bezbłędną identyfikację jej posiadacza: wysokiej jakości holograficzne zdjęcia posiadacza, laserowo drukowane odciski palców, specjalne mikroelementy uniemożliwiające podrobienie lub przerobienie danej karty, specyficzne, jak w przypadku banknotów tło i tusz drukarski itp. Nowa karta posiada też wbudowany Identyfikator Częstotliwości Radiowej (RFID), który pozwala pracownikom Straży Granicznej odczytać treść karty z nieokreślonej bliżej odległości i porównać uzyskane w ten sposób dane z danymi z systemu komputerowego USCIS czy innych agend rządowych. Karta ma również zawierać adres jej posiadacza, co podobno ma ułatwić zwrot w razie jej zagubienia. Wiedząc jednak, ile razy ludzie zmieniają w USA adresy oraz biorąc pod uwagę fakt, iż każdy cudzoziemiec ma ustawowy obowiązek natychmiastowego zgłaszania każdej zmiany adresu do USCIS można mieć wątpliwości, czy to jest jedyny powód umieszczania takiej informacji na karcie.
TROCHĘ HISTORII
Warto przy tej okazji przypomnieć, iż pierwsze dokumenty dotyczące rejestracji cudzoziemców nazywane Alien Registration Receipt Card wprowadzono w czasie II wojny światowej na podstawie ustawy Alien Registration Act of 1940. Traktowane to było jako środek obrony narodowej mający na celu udokumentowanie tożsamości osób, które nie będąc obywatelami amerykańskmi, w tym obywatele państw wrogich jak np. Włochy, Japonia czy Niemcy, przebywały podczas wojny na terytorium USA. Rejestracji takiej można było dokonać w urzędzie pocztowym, który wysyłał ją do ówczesnego INS.
Obowiązkowi temu podlegali tak legalni jak i nielegalni cudzoziemcy, przebywający w tym okresie na terytorium Stanów Zjednoczonych. Karty te nazywały się wówczas urzędowo Alien Registration Receipt Card i były w kolorze białym. Po zakończeniu wojny, w związku z licznym napływem nowych imigrantów, kontynuowano rejestrację cudzoziemców, z tym iż wydawane przez INS dokumenty miały wówczas różne kolory, w zależności od statusu prawnego ich posiadacza na terenie Stanów Zjednoczonych. Tylko ci, którzy otrzymali prawo stałego pobytu, dostawali karty w kolorze zielonym.
Na początku lat 50. XX w. zaostrzono prawa, znowu z powodów bezpieczeństwa państwa (Internal Security Act of 1950), tym razem wydawanie nowych i odnawianie wygasających kart, eliminując tych, którzy w latach 40. byli zarejstrowani w INS, ale nie przebywali w USA legalnie. Ponieważ wraz z tymi zmianami wzrosło znaczenie posiadania zielonej karty, wiele osób dopuszczało się ich podrabiania. O wielkości tego zjawiska świadczyć może fakt, iż od chwili rozpoczęcia wydawania zielonych kart w latach 40. do końca lat 70. ub. wieku zmieniano wygląd tego dokumentu aż dziewiętnaście razy.
W połowie lat 60. ub. wieku zastąpiono kolor zielony kolorem niebieskim, aby z czasem zmienić go tym razem na różowo-niebieski. Dotychczasowa nazwa zielona karta pozostała jednak nadal w powszechnym użyciu nawet przez pracowników INS czy USCIS. Lata 70. XX w. przyniosły kolejną zmianę. W 1977 r. wprowadzono do użytku kartę odczytywaną komputerowo, której wersja po kolejnych zmianach w 2004 r., choć w innym, ponownie zielonym kolorze, oraz graficznie i technologicznie znacznie bardziej skomplikowana, obowiązuje do dzisiaj pod dotychczasową oficjalną nazwą U.S. Permanent Resident Card.
P.S. JEST DOBRZE, BĘDZIE LEPIEJ
USCIS zamierza wkrótce wprowadzić w życie testowany w kilku biurach system identyfikacji osób, które mają interview związane z nabyciem pobytu stałego czy obywatelstwa amerykańskiego. Jeśli nowy system zacznie obowiązywać, to urzędnik prowadzący interview będzie pobierał od petenta odcisk palca oraz robił mu zdjęcie, które będzie następnie porównywał z danymi biometrycznymi znajdującymi się już w systemie komputerowym USCIS. Ponadto, w oparciu o te dane, będzie uzyskiwał dodatkowe informacje, jak np. dane wizowe (data wjazdu, data wydania wizy, dane biometryczne pobrane przy wjeździe do USA itp.) oraz informacje o wszelkich poprzednich kontaktach danej osoby z Department of Homeland Security i jego agendami: USCIS, jej poprzedniczką INS, Border Patrol, itd.
***
Adwokat (25 lat praktyki w sprawach imigracyjnych).
Law Office of Les A. Sosnowski 30 N. LaSalle (róg ulic LaSalle i Washington), pok. 3900, Chicago, IL 60602, Tel. (312) 726-1210.
Zapraszam na stronę internetową: http://lessosnowskilaw.com/, gdzie można znaleźć liczne artykuły o tematyce imigracyjnej oraz odsyłacze (linki) do Bilutenu Wizowego, USCIS i Departamentu Pracy USA.
