Znany chicagowski artysta i dziennikarz radiowy Henryk Zygmunt zorganizował w metropolii chicagowskiej kilkanaście koncertów. Te historyczne przedstawienia odbywały się od sierpnia aż do obecnej chwili. Ich głównym celem było przybliżenie Polonii naszej najnowszej historii, począwszy od I wojny światowej.
W słowno-muzycznym programie, trwającym ponad godzinę, zawarte było niemal wszystko. Była historia Polski i jej zmagania z zaborcą, walki Polaków na wielu frontach I i II wojny światowej, nasz ogromny patriotyzm i umiłowanie Ojczyzny. Piosenki i pieśni żołnierskie z tamtych lat, archiwalne nagrania uczestników II wojny światowej wyciskały widzom łzy z oczu.
W sierpniu i wrześniu prezentowany był spektakl "Polska walcząca" w 65. rocznicę Powstania Warszawskiego i 70. rocznicę wybuchu II wojny światowej, w kościołach: św. Jana Brebeuf w Niles, Miłosierdzia Bożego w Lombard, oraz w Chicago: Świętej Trójcy, św. Konstancji i Bazylice św. Jacka. Widownia była liczna, koncerty bowiem odbywały się bezpośrednio po mszach.
Były momenty wojenne i tragiczne, słychać było huk salw armatnich, żołnierskie śpiewy. Była brutalność Niemców i Rosjan, a nawet krótkie przemówienie Hitlera w Reichstagu. Przypomniano deportacje Polaków na Wschód, tragizm Katynia, Ostaszkowa i Starobielska, konferencję w Teheranie. Pieśni żołnierskie łagodziły nieco tragedie wojenne, a wspomnienia uczestników walk czyniły ten spektakl prawdziwym i historycznym. Henryk Zygmunt – baryton – śpiewał kilka żołnierskich pieśni, w niektórych towarzyszył mu Józef Furgał. Interpretacja była doskonała, nie wspomnę już o doskonałych walorach głosowych.
W listopadzie Henryk Zygmunt znów zaprezentował Polonii historyczny spektakl "Polonia Restituta", mówiący o udziale Polonii amerykańskiej w odrodzeniu Polski w 1918 roku, po 123 latach niewoli. Te historyczne przedstawienia prezentowane były w Polskiej Szkole im. ks. Stanisława Cholewińskiego w Chicago i Palos Heights, także w DiDi Banquet Hall w Chicago. Henryk Zygmunt wspominał… Po powstaniowych klęskach naród zaczął budować Polskę w duszach i w sercach. Wielką pracę narodową wykonywali pisarze i poeci – Prus, Sienkiewicz, Kraszewski, Reymont, Wyspiański, Orzeszkowa i Konopnicka. Znakomici malarze – Matejko, Kossak, Gierymski i inni utrwalali historię i blask dawnej Polski. W szkołach nauczano tajnie polskiej literatury i ojczystych dziejów.
Prezentowano wiele his-torycznych dokumentów. Szczególnie brzmiał telegram wysłany przez Wychodźstwo Polskie do prezydenta USA Woodrowa Wilsona: "W przeddzień Pańskiego wyjazdu do Europy Wydział Narodowy Polski i Komitet Obrony Narodowej w imieniu obywateli i mieszkańców polskich w Stanach Zjednoczonych pragną zwrócić się do Ciebie, Panie Prezydencie. Przede wszystkim chcemy raz jeszcze wynurzyć Ci wdzięczność naszą za Pańskie postanowienie, że Polska ma być zjednoczona, i że wszystkie ziemie, zamieszkałe przez Polaków, mają być zjednoczone w niepodległe Państwo Polskie".
Mówiono o stutysięcznej Błękitnej Armii Hallera, która walczyła już po wojnie na froncie polsko-ukraińskim, także na froncie zachodnim, przejmując od Niemców Pomorze, a potem w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920-21 roku. Pomoc Polonii w odrodzeniu Polski była ogromna i znacząca.
Recytowano wiersze i śpiewano pieśni legionowe z okresu I wojny światowej, brzmiały odmiennie, inaczej. W spektaklach uczestniczyli weterani II wojny światowej: major Marian Prusek – prezes AK w Chicago oraz Henryk Ścigała – prezes Koła Karpatczyków. Ich wojenne wspomnienia były żywą lekcją historii. W uroczystościach rocznicowych organizowanych przez Heryka Zygmunta uczestniczyli chicagowscy artyści: Barbara Karp, Józef Furgał, Janusz Lorenowicz, Henryk Zygmunt, Janusz Kopeć, Marek Kulisiewicz i Krzysztof Byro. Więcej informacji w internecie: YouTube poloniarestituta henrykzygmunt Janusz Kopeć
.png)
Redakcja
