Sarah Shourd spędziła 410 dni w więziennej izolatce w Iranie. Od dziesięciu dni znajduje się na wolności i opowiada dziennikarzom o swoim trudnym doświadczeniu. Robi to m.in. w nadziei, że amerykański rząd pomoże jej przekonać irańskie władze, aby te uwolniły dwójkę bliskich dla niej osób wciąż przebywających w więzieniu – jej chłopaka Shane’a Bauera i przyjaciela Josha Fattala.
Sarah Shourd została aresztowana wraz z dwoma kolegami w pobliżu granicy Iranu z Irakiem 31 lipca 2009 roku. Według ich rodzin, odbywali wtedy wędrówkę po górach północnego Iraku. Całą trójkę oskarżono o nielegalne przekroczenie granicy i szpiegostwo, co według władz USA jest zarzutem bezpodstawnym.
Sarah Shourd w rozmowie z dziennikarzami Associated Press przyznała, że życie w więzieniu było niesamowicie monotonne i często przerażające. Tuż po tym, jak zostali schwytani przez Irańczyków, przyjaciele przyrzekli sobie, że jeśli zostaną rozdzieleni, rozpoczną strajk głodowy. Ona sama głodziła się przez pierwsze cztery dni. Piątego dnia zezwolono na krótkie widzenie przyjaciół, jednak szybko potem wrócili oni do swoich cel.
Aby skupić myśli i uspokoić nerwy, przez długie godziny spędzone w izolatce, Shourd powtarzała tabliczkę mnożenia. Prosta matematyka pozwoliła jej nie myśleć o pozostawionej bez żadnej informacji matce.
Ważnym elementem życia więziennego były również przesłuchania, podczas których Amerykanie ze szczegółami musieli opowiadać szczegóły swojego prywatnego życia. W dwa miesiące Sarah zapisała aż 100 stron. Poza tym została zmuszona do ujawnienia swoich kontaktów na skypie i w skrzynce mailowej.
Po kilku tygodniach proces przesłuchań dobiegł końca, a trójka przyjaciół nadal pozostawała w zamknięciu. Coraz częściej wolno im było spędzać wspólnie czas – najpierw jedynie 30 minut dziennie, potem nawet do dwóch godzin. Raz w miesiącu strażnicy przekazywali im również listy od rodzinny i bliskich.
Są jednak chwile, które Shourd wspomina bardzo ciepło. Zalicza do nich przede wszystkim oświadczyny jej współwięźnia i chłopaka, Shane’a Bauera. „Być może pierścionek zaręczynowy z kawałka sznurka i karaluchy biegające po podłodze to mało romantyczna sceneria, jednak dla mnie była to niezapomniana chwila”. Drugim takim momentem były obchody jej 32. urodzin.
Sarah nie potrafi w pełni cieszyć się odzyskaną wolnością, ponieważ nie wiadomo kiedy dwójka bliskich jej sercu osób powróci do Stanów Zjednoczonych. Sama Shourd nie wie nawet, kto wpłacił wymaganą przez Irański rząd kaucję, która pozwoliła jej opuścić więzienie.
Irański prezydent, Mahmoud Ahmadinejad, wyraził nadzieję, że pozostała dwójka więźniów również okaże się niewinna. Najpierw jednak musza dostarczyć na to dowody.
AS (AP)
